บันทึกหน้าที่ 1. การเกิดของวุ้นตัวน้อย
ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน หนูรู้อย่างเดียวว่า หนุเกิดมาก็เจอหน้าตาลุงแก่ๆพุงพลุ้ยๆ (คิดในใจว่า "เสียสายตาตั้งกะแรกเกิดเลยตูTT" หนุเพิ่งเกิดมาบนโลกของPJ.1 หนูก็ไม่รู้หรอกว่าโลก PJ.1คืออะไร เพราะหนุเกิดมาไม่ทันได้หายใจเต็มปอด หนูก็โดนคนแถวนั้นเอามีดจิ้มตัวแตกดังโพล๊ะ (คิดในใจ"กรรมจริงๆ เกิดมายังไม่ทันได้หายใจลงปอดเลย ตูตายซะละ เศร้าจริงๆ) สักพักหนูก็เกิดใหม่อีกรอบ คราวนี้หนูรีบกระดึ๊บๆไปแอบหลังตาลุงพุงพลุ้ยทันทีเพื่อไม้ให้คนแถวนั้นเห้นและมาเอามีดมาจิ้มหนูอีก แต่แล้วเหมือนฟ้าแกล้ง ไม่มีใครเห้นหนูจริงๆ แม้กระทั้งตาลุงแก่ๆพุงพลุ้ยก็ด้วยที่ไม่เห้นหนูที่แอบอยู่ข้างหลังแก แกเลยเหยียบจนหนูตัวแตกอีกที ตายอีกแล้วฉันTTรอบที่2 และแล้วหนูก็ไปเกิดใหม่อีกรอบ และก็เหมือนเดิมพอเกิดใหม่อีกรอบหนูก็รีบกระดึ๊บๆไปหาที่แอบอีกทีนี้หนูไปแอบตรงซอกข้างบ้านของตาแก่พุงพลุ้ยนี้ ในใจก็หวังว่างวดนี้ขอให้ได้หายใจสักนาทีก่อนเถอะ เกิดมา 2รอบหายใจยังไม่เกิน 10วินาทีก็ตายแล้ว แต่ความคิดนี้ก็ไม่เป้นผล ปรากฎว่าไก่ของตาลุงพุงพลุ้ยก็ดันมาจิกเราตัวแตกตายอีก เห้อๆๆๆ ตายอีกแล้วตู ตายรอบที่3 คราวนี้พอเกิดรอบที่4 หนูรีบกระดึ๊บๆด้วยความไวสูงสุด ความไวที่กระดึ๊บๆหนี 100เมตรต่อชั่วโมง(กระดึ๊บหนีไวสุดได้เท่านี้ละTT) และก็กระดึ๊บมาแอบอยู่หลังพุ่มไม้ และก็แอบอยู่แบบนั้น รอจนกว่าฟ้ามึดแล้วค่อยแอบแหกค่ายหนีไปนอกหมู่บ้าน เพราะถ้าไปตอนนี้ก็ไม่แคล้วตายรอบที่4 อีกเป้นแน่แท้ และตอนที่แอบอยู่ในพุ่มไม้ หนูก็เห้นวุ้นทั้งหลายที่เกิดมาก็โดนพวกเด็กพวกนี้ตีตายหมดและเกิดใหม่เพื่อมาให้เด็กพวกนี้ตีตายอีก โอ้มันช่างเป้นวัฎจักรที่น่าสงสารของพวกวุ้นอบ่างเราเสียจริงๆ ไว้ข้าเก่งก่อนเหอะ ข้าจะเกณท์ไพร่พลวุ้นมาทะหล่มหมู่บ้านนี้ให้สิ้นซาก ฮ่าๆๆๆ แต่ตอนนี้เราต้องแอบให้มิดก่อน แล้วเราก็เผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีฟ้าก็มึดแล้ว เอาละได้โอกาศที่เราจะหนีออกไปนอกหมู่บ้านละ เราก็ค่อยๆกระดึ๊บๆเลาะๆ ตามพุ่มไม้ไปเรื่อยๆ โชคดีที่คิดถูกแล้ว เพราะตอนมึดคนน้อยเหมาะแก่การหนีจริงๆๆ 30นาทีต่อมาเราก็มาถึงทางออกหมู่บ้านแล้ว เย้ๆๆ และเราก็ออกมานอกหมู่บ้านสำเร็จ และต่อจากนี้เราจะเก็บเลเวลต่อไปละเพื่อมุ่งสู่เลเวล99 สู้ๆวุ้นน้อยๆ.....