บทที่2 เจ้าแห่งป่าเขา ผู้บ้าคลั่งพอ (เฟริน่า) พา ผู้ชายที่ไม่มีความทรงจำ เดินดูรอบหมู่บ้านเสร๊จ ก็พาไปยังที่ อยู่ของเค้า (ที่พักผ่อนนอนหลับ
)
และแล้ว ก็ได้มีเรื่องเกิดขึ้น (คนในหมู่บ้านนี้มีหูกับหางหมด จิตนาการเอาเอง
)
คนในหมู่บ้าน :: เฮ้~~!!~! ท่าน(หอยโข่ง)มา!! (หอยโข่ง คือ คนที่ปกครอง อาณาจักร วินเลียม (มั่วเอา
))
ทุกคนในหมู่บ้านจึงออกมา รับ (หอยโข่ง) หอยโข่ง ก็ได้เข้ามาในหมู่บ้าน พร้อม องครักษ์ เพียบ
(หอยโข่ง) :: ว่าไง (เฟริน่า) เจ้าคิดจะไปอยู่กับข้ารึยัง
(เฟริน่า) :: ฉันก็บอกไปแล้วไง ว่าจะไม่ไปไหนจากหมู่บ้านนี้
(หอยโข่ง) :: จะอยู่ไปทำมัย หมู่บ้านแบบนี้ ไปอยู่ในวังกับข้าดีกว่า ที่นั้นมีทุกอย่างที่เจ้าอยากได้เลย
!!!! แล้วนั้นเจ้านั้นเป็นใครไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน (ชายที่ความจำสื่ม)
(เฟริน่า) :: เค้าพึ่งมาอยู่หมู่บ้านของเรา (เฟริน่า ยืนชิดชายคนนั้น !!แนะ!!
)
(คุณยาย) :: จะยังไงก็ช่าง (หอยโข่ง) เจ้ากลับไปได้แล้ว
(หอยโข่ง) :: อะไรกัน ยาย ยังไม่ตายอีกหรอ แก่ขนาดนี้แล้ว
(คุณยาย) :: ข้าว่า ข้าไม่เคยเลี้ยงดูเจ้าให้เป็นคนแบบนี้เลย
(หอยโข่ง) :: เรื่องนั้นข้าลืมไปหมดแล้ว ที่ข้าเคยอยู่ในหมู่บ้านนี้ ที่วังดีกว่าเป็นไหนๆ
(คุณยาย) :: แล้วเจ้ามาทำอะไรกัน
(หอยโข่ง) :: ข้าจะมาทำมัยก็เรื่องของข้า (หอยโข่งนั้งอยู่บน รถม้าน๊ะ) (ฉุดแขน เฟริน่า)
มา (เฟริน่า) มากับข้าซ๊ะ (
)
(ผู้ชาย ความจำสื่อ) :: เจ้าจะทำอะไร (เฟริน่า) (บีบมือ หอยโข่ง)
(หอยโข่ง) :: เจ้าเกี่ยวอะไรด้วย
(คนในหมู่บ้าน) :: เฮ้ย แกกลับไปได้แล้ว !! ทุกคนในหมู่บ้านช่วยกัน โห่ ไล่ หอยโข่ง
(หอยโข่ง) :: หึ ข้ากลับก่อนก็ได้ แต่ เจ้า(ผู้ชายความจำสื่ม) จำเอาไว้เลยจะ มันไม่จบง่ายๆแน้ (ใครกันแน้
)
(เฟริน่า) :: ขอบคุณมากค๊ะ ที่ช่วยฉันเอาไว้ (พูดกับผู้ชายความจำสื่ม)
(คนในหมู่บ้าน) :: ว่าแต่เจ้าชื่ออะไร
(ผู้ชาย ความจำสื่อ) :: ข้าจพชื่อไม่ได้
(คุณยาย) :: งั้นข้าจะตั้งชื่อให้เจ้า เอง ต่อไปเจ้าชื่อว่า กุเกิ้ล (= =.)
(ผู้ชาย ความจำสื่อ) :: กุเกิ้ล หรอ ก็ดีครับ
(พระเอกคิดในใจ ไม่เท่เลย
)
(นิม-ซิออน) :: ฮ้าๆๆ ยินดีที่ได้รุ้จัก กุเกิ้ล ข้าชื่อ นิม-ซิออน (นิม-ซิออน เป็นคน ตัวใหญ่ อายุเท่าๆ กุเกิ้ล)
(กุเกิ้ล) :: ยินดีที่ได้รู้จักคับ
และ ก็ได้มีผู้หญิงอายุประมาณ 14 ผมดำ.น้ำตาล มายืนแอบมอง กุเกิ้ล อยู่
เฟริน่า :: (เลิฟโลว์ )มานี้สิ
(กุเกิ้ล) :: ( เลิฟโลว์) หรอ
เฟริน่า :: ค๊ะ เค้าเป็น น้องสาว ฉันเอง
กุเกิ้ล :: ยินที่ดีได้รู้จักเลิฟโลว์
แต่ เลิฟโลว์ ก็ไม่ได้ตอบอะไร แล้วก็ วิ้งจากไป
เฟริน่า :: เค้าคงจะอายนะค๊ะ
และแล้ว ก็ได้มีเสียงแปลกๆดังขึ้น โฮ้ ๆๆๆๆ ~~~~~!! (เสียง เสือร้อง
)
คนในหมู่บ้าน :: นี้มันเสียง ไทเกอร์ นิน้า (สั่นกันใหญ่ !!)
และมีคนในหมู่บ้านคนหนึ่งวิ้งมาบอกว่า :: แย้แล้ว ที่บูชา เจ้าป่าเขา พังหมดเลย (มันคือไรอะ
)
ทุกคนจึงวิ้งไปดู แล้วฝนก็ตกลงมา ฟ้าก็มืดลง
คุณยาย :: เอาละทุกคน ตอนนี้ฝนตกลงมาแล้ว เอาไว้พรุ้งนี้ค่อยซ้อม หวังว่าคงจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ทุกคนจึงพากันกลับไปที่บ้านของตน ( กุเกิ้ลถาม เฟริน่าว่า ไทเกอร์คืออะไรหรอ )
เฟริน่า :: เป็น เสือ สีดำขาว ตัวใหญ่ และ อาวุธทุกชนิดทำอะไรมันไม่ได้ (พระเจ้า
)
และแล้ว ฝนก็หยุดตก ขณะ ที่ทุกคนกำลังนอนกันอยู่ ก็ได้มีเสียงโหยหวน ของคนดังขึ้น โอ๊ยย!!
คนในหมู่บ้าน :: ไทเกอร์มาแล้ว
กุเกิ้ลได้เปิดหน้าต่างดู ก็ได้เห็น กับ คนที่กำลังถูก ไทเกอร์กิน ก็ได้ปิดหน้าต่างลง เมื่อเสียง ของเจ้าไทเกอร์หายไป
กุเกิ้ล :: ข้าจะออกไปดูข้างนอกสักหน่อย
เฟริน่า :: อย่าเลย ไทเกอร์อาจจะยังอยู่ก็ได้
กุเกิ้ล :: ไม่เป็นไรข้าไม่ได้ยินเสียงมันแล้ว
กุเกิ้ลก็ได้ออกไปดูข้างนอก ปรากฏว่า เห็นกุเกิ้ลกำลังกินคนอยู่ (กลัวๆ
)
ไทเกอร์ก็ได้ หันมาทาง กุเกิ้ล แล้วกระโจนเข้ามา กำเกิ้ลล้มลง ไปเพราะ โดน ไทเกอร์กระโนใส่
ขณะที่ ไทเกอร์กำลังจะกิน กุเกิ้ลนั้น ฝนก็ตกลงมาอีก
ไทเกอร์ นั้นก็ได้ วิ้งกลับเข้า ป่าไป
กุเกิ้ลก็รอดมาได้อย่างปฏิหาร และได้เห็นคนไทเกอร์ตกอยู่ จึงคิดอะไรได้ ......(จบ)
................ จบบทที่2 เจ้าแห่งป่าเขา ผู้บ้าคลั่ง /// บทที่3 ยุทธการ ปราบ ไทเกอร์ ................
