ได้มีรักและสูญเสียมันไป ก้อยังดีกว่าไม่รู้จักคำว่ารักเลย
  ออม

ดีจ้ะยัย นมเล็ก เพื่อนรัก เมือรัยจะกลับมาซะที ว่าแต่ วิราเทียร์ เสียรักรัยอะ แล้วรักใครหรอ งงง

ด้วยๆๆๆๆ
  หวัดดีนะทุกคน
เรา......หนู......นะจ๊ะ....จุ๊ฟๆๆๆ......

  ห้าห้าห้า เน็ตมาแล้ว แล้วจะเกรียนกะใครเนี่ย

อิอิ ......... คิดถึง..........

     สมาคม เรา เปรี๊ยณณณ ปายย   

พระเจ้า ก็ช่วยไม่ได้ แล้วแบบนี้   

ครั้งหนึ่งเมื่อวานมาแล้ว (เกือบ 2ปี) เราได้มาเล่น เกม อสุราเซิฟนรก  ซึ่งตอตนั้นเรายัง ไม่รู้เรื่องอะไรมากนัก



บทที่ 1  จุดเรื่มต้นของ เจ้าแห่งสมรภมิ ผู้ยิ่งใหญ่

เราได้เวลกับน้อง จนประมาณ เลเวล 30กว่า จนได้รู้จัก กับคนใจดี มาพาเวล พวก เรา

คนๆนั้นมีฉายาว่า  บุรุษแห่งแสง ผู้ใจดีมีนามว่า  gorn กอนนั้นเอง     (อาชีพ พระ)

ตอนนั้น สกิวพระยังสามารถ จัดการกับผีดิบ ซอมบี่ ได้ง่ายมาก กอน จึงได้มาพาเวล พวกเรา

พอพวก เราเวล 41กัน ก้ได้ไปเปลียนเป็นพระ    ตอนนั้นยังไม่ต้องทำเควสเปลียนอาชีพ

พวกเราก็เวลกันไปเรื่อยๆ จนกอน แนะนำ เพื่อนกอนให้รู้จัก คือ อุ่ม ผู้มีใจให้ใครสักคน   (ใครเอ๋ย)


พวกเราก็ได้เวลกันอยู่ใน สุสาน จนมันเกิด การ รี เซิฟ เวอร์ ขึ้น  พระเจ้าจะรีแล้วหรอ   

เมื่อการรีเสร๊จสิ้น ก้ได้มาเวลกันใหม่ตั้งแต่เวล 1 ถึง 41 ยังเหมือนเดิมเล่นพระ ไปวันๆ และพอเวลสัก 60

ผมก็ได้ไปเปลียนเป็นแอสกับกอน น้องผมเป็นวิ อุ้มเป็น เบลด (มั้ง เดาเอา  )   และมีผู้สมัคร

ที่จะมาช่วยผมหาเหรียนสมาคม เพื่อสร้างกิล ขึ้น  คนนั้นมีนามว่า ตอง  (ตอนนี้หายไปไหนและ)

และ แนน  อดีต แฟนกอนมั้ง   

พวกเราก็ได้ หาเหรียนกันจนครบ 200 เหรียน จึงได้สร้างสมาคม ~เทพมรณะ~ ขึ้นมา  ณ เซิฟเวอร์ นรก

แต่เพราะเหตุใดไม่รู้ พอสมาคมผม เข้าไปในแบทเทิล ทีไร ต้องโดนไล้ฆ่าทุกที   

เมื่อถึงกิจกรรม ชิงปราสาท สมาคม เทพมรณะ ของผมก็ได้ คิดแต่จะตี เดธวอเล่ กับ นรกคลับ%

สลับกันได้บ้าน บ้างไม่ได้บ้าง  จนการชิงปราสาทครั้งสุดท้ายก่อนรีเซิฟ  ตอนนั้นกิลผมออน 2คนคือ

 ผม กับ กอน  OKCITY กับ gorn พวกเราได้บุกยึด เรดคริฟ ได้สำเร๊จ  เพราะกิลนั้นมีคนคุม อยู่ 1คนเป็นพระ 

และ การรีเซิฟ ก็ได้เกิดขึ้น พวกผมจึงย้ายกันมาเล่น เซิฟ พิภพ

จบบทที่ 1
บทที่ 2 จุดสิ้นสุด และ วันแห่งการรอการกำเนิดใหม่


หลังจากได้ มาเล่นพิภพ จนเวล 60กว่า ก็ได้ช่วยกันหาเหรียนสมาคมกันอีกครั้ง 200เหรียน

ซึ่งคนที่หามีแต่หน้าเดิมๆ  อ๊อก  กอน  อัพ  อุ้ม  ตอง  แนน  (สาน  พี  กับอีกมากมาย  )

พอหากันเสร๊จแล้ว  ตัวผม ซึ่งมีเหรียนกิลอยู่ 200เหรียน ก็ได้ไป แลกใบ สมาคม

และกดสร้าง แต่!!    ที่ไว้กร๊อกชื่อ สมาคม มันไม่ขึ้น ผมเลยจะเขียนบอกคนอื่นว่า  กำ

แต่แล้ว พอผมเขียนเสร๊จ ก้ได้มีคำว่า   สมาคม กำ  ได้ถือกำเนิดขึ้น      (เรื่องจริงผ่านจอ)

พวกเราเลยต้องไปหา เงิน 1เอม มา เปลียนชื่อสมาคม ( ยุบทิ้งแล้วสร้างใหม่ )
 
เมื่อสร้างเสร๊จก็ได้  สมาคม ~ • เ ท พ ม ร ณ ะ • ~ ได้ถือกำเนิด  (ถุกและ)

เมื่อพวกผมช่วยกัน หาเหรียนต่อ จนคนมีได้สัก 40คน ก้ได้เกิดเรื่องขึ้นเพราะเป็น เซิฟ PK

มีทหาร คนหนึ่ง คือ  มาริโอ้TOT   ผมได้ถูกเค้าฆ่าที่ ป่าเมเปิ้ล (ยังอุส่าจำได้ = =)

ตอนแรกผมก็ฆ่า กันตัวๆ หลังๆ เริ้มจำนวนคนเยอะขึ้น เพราะเพื่อนผมอยู่ข้างๆ เลยช่วย = =

จนมีการ เปิดศึกกิลขึ้น  ระหว่าง  เทพมรณะ กับ จตุรเทพ  ( )

สู่กันได้สัก ประมาณ 5 วัน ก็ได้มีคนโดนลูกหลง  คนๆนั้นคือ  nut2552  จึงได้ไปบอก GM

ให้ประกาศว่า ให้ สมาคม เทพมรณะ กับ จตุรเทพ เลิกฆ่ากัน     ดังเลย ช้าน

จึงได้มีการจับมือ ระหว่างหัวกิล ใช้เปล่า   (ใครอยู่ในเหตุการณ์ มาตอบด้วยก็ได้ เอาความจริงนะ  )

หลังจากนั้นพอมีกำลังสัก 70คน  ก้ได้มีคนของ สมาคม ล่าข้ามศตวรรค์ มาบอกกิลเราว่า มีคนฆ่าตัวตัดไม้เรา

และเราถามว่าใคร ก็ไม่บอก แล้วฆ่าพวกเราทิ้ง เลยมีการเปิดศึกกิล ครั้งที่ 2  (มีแต่กิล บิ๊กๆ ทั้งน๊าน ไปหาเรื่องมัย = =)

พอฆ่ากันไปได้สัก 10วัน ก็เริ้มมีการเลิกฆ่ากัน เพราะเหตุใดไม่ทราบ (ดีและ = =)

พอมีกำลังสัก  100+  พวก สมาคม กระผม ก้ได้ไป ล่าบอสกันที่ บอสคิงจุ๊ก  พอกำลังจะฆ่าได้แล้วนั้น

ก็ได้มี พวก สมาคม มารระเบิดธง มา (อีกแล้ว กิลไหนไม่เอา เล่นกิล ใหญ่ๆ ทั้งนั้น) พอพวกนั้นมาถึง

ก็ได้ มาฆ่าพวกกระผม ซึ่งยังไม่มีใบเช่าชุบ สักหมด  (หัวกิลนั้นมันฆ่าเราคนแรกเลย = =)

ปล. ตอนนี้หัวกิลอาจเปลียนแล้ว 

หลังจากนั้น เราก็ได้มีการฆ่ากันทุกวัน ซึ่งเรียกได้ว่า เปิดศึกกิล ครั้งที่ 3 (เยอะจริง  )

จนกำลังกิลผมมีสัก  130+ ก็ได้รับ zeerox  หรือ  เอ๊ก เข้ามาในสมาคม = = 

ทำให้กิล ข้าพเจ้านั้น  เริ้มมี ศัตรู มากขึ้นเรื่อยๆ  หลังจากนั้น สัก1เดือน ผมก้ได้เลิกเล่นไปสัก 1เดือน

เพราะ เน๊ตได้ถูกตัด  โดนยก หัวหน้าสมาคม ให้ gorn  และ พอเข้าเกมมาหลังจากนั้น หัวกิลก็ได้

ไปอยู่กับ  เอ๊ก แล้วและรู้ว่า สมาคม กระผมแย่ที่สุดในเซิฟ (เห็นมีแต่คนฆ่า  ) 


จบ.........


ปล.  เราไม่ได้โกรธ แค้นใคร และไม่อยากให้ใครโกรธแค้นเรา   

ปล.  ที่เขียนกระทู่ขึ้นมาเพราะ อยากให้ทุกคนรู้ว่า ผมยังมีตัวตน

ปล.  ข้าพเจ้าไม่เคยตีใครก่อนจริงๆ นอกจากกดผิด และขอโทษ