ขออภัยพิมพ์ผิดเเก้เป็น "ที่สู้กับเลโอน่า"

    เช้าวันรุ่งขึ้น(วันไหนก็ไม่รู้)คีมีเดียสกับอาเทเวียสตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียเเละเเยกกันไปจัดการธุระส่วนตัว.....

"อ้า~วันนี้วันพุธเป็นวันที่เจ้าเวนทีสจะต้องอาบน้ำสินะไม่งั้นจะเกิดเรื่องใหญ่เลยล่ะ....." เมื่อคีมีเดียสหันไปทางเวนทีสก็ทำหน้าหลอนเเล้วร้องสุดเสียง

"อ๊า--------------------------------------!"

"คีมีเดียสมีอะไร....อ..อะไรเนี่ย!?" อาเวเทียสก็อึ้งตามคีมีเดียสไป สักพักเลโอน่าก็วิ่งตามมาเเละก็อึ้งเช่นเดียวกัน

"ทำไมมันเป็นแบบนี้เนี่ย....!?" เลโอน่าถามไปปากก็ยังค้างไป

"ไม่รู้....ทั้งๆวันนี้วันพุธแท้ๆแต่ทำไมเจ้าตุ่มกะรอยนี่มันขึ้นมาเต็มเลยอ่ะT^T" ที่ร่างของเจ้าเวนทีสมีแต่ตุ่มเเละก็รอยขึ้นราสีเหมือนของเสีย(เห็นเเล้วชวนอ้วกสุดๆ)

เลโอน่า- เดี๋ยวก่อนนะเธอบอกว่าวันนี้วันพุธเหรอ(หล่อนทำหน้างงๆ)

อาเทเวียส- เมื่อวานวันจันทร์นี่นาไม่ใช่เหรอ...?(อาเทเวียสงงกะคำพูดของเลโอน่า)

เลโอน่า- อ๋อ......จะบอกอะไรอย่างนะพวกนายหลับยาวประมานเกือบ 40 ชั่วโมง เลยล่ะพูดง่ายๆก็คือชีวิตของพวกนายหายไปเป็นวันวันนี้ก็วันพฤหัสนะ (เลโอน่าพูดไปแบบยิ้มเเสยะ)

คีมีเดียส- เเล้วจะทำยังไง...เจ้าเวนทีสมันจะเป็นหยั่งงี้ถ้ามันไม่ได้อาบน้ำภายในเที่ยงคืนวันพุธมันก็จะเป็นแบบนี้ เพราะตอนนั้นชั้นทดลองสกิลใหม่เเล้วมันเผลอไปโดนเจ้าเวนทีสผลข้างเคียงก็จะเป็นแบบนี้ ฮือ.... (คีมีเดียสคร่ำครวญอย่างหนัก)

อาเทเวียส- ที่นี่พอมีหมอมั้ย...?

เลโอน่า- มีอยู่เเล้วล่ะ...แต่รีบๆเอาไปที่เต๊นท์พยาบาลเถอะชั้นจะอ้วกเเล้ว(เลโอน่าทำท่าเหมือนอยากจะอ้วก)

เวนทีส- แบะๆ.....

ต่อมา.....

"เอาล่ะ.... สเปียร์รีเวิร์ส" เพียงเเค่คุณหมอร่ายเวทย์เสร็จรอยเเละตุ่มที่ตัวเวนทีสก็ค่อยๆลดหายไปทันที
"สุดยอดเลยหมอ!หายเเล้วนะเจ้าเวนทีส ฮือ..." คีมีเดียสเข้ากอดเจ้าเวนทีสพร้อมกับยังตะลึงมากเพราะเพิ่งเคยเห็นหมอที่เก่งขนาดนี้
"ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นอีกก็มารักษาได้เลยนะกับผม หมอไบรอัน" หมอกล่าวแนะนำตัว
"ขอบคุณค่ะคุณหมอเช้านี้เราไปกินออมเล็ตกันมั้ย" เลโอน่าชวนทั้ง2คนไปกินข้าวเช้า
"ม...ไม่ล่ะขอบคุณเห็นรอยที่ตัวเวนทีสเเล้วไม่ค่อยอยากอาหารน่ะเหอะๆ" อาเวเทียสปฏิเสธอย่างทันที

เมื่อเลโอน่ากินข้าวเช้าเสร็จเลโอน่าได้พาทั้ง2คนไปพบอากาช่าเพราะอากาช่ามีเรื่องที่จะต้องให้ทั้ง2คนรู้

"อรุณสวัสดิ์ครับ/ค่ะคุณอากาช่า" ทั้ง3คนกล่าวทักทายพร้อมกัน

"อรุณสวัสดิ์จ้ะ อาเวเทียส...คีมีเดียส" เสียงคำพูดที่เย็นชานี้ทำให้อาเวเทียสกับคีมีเดียสสะดุ้งโหยง

"มีเรื่องจะคุยหน่อยน่ะ..." ทั้ง2คนครั่นเนื้อครั่นตัวเเบบสุดๆ "ล...เเล้วคุณอากาช่ามีอะไรเหรอ ค...ครับ...." คีมีเดียสพูดด้วยเสียงสั่นเครือ

อากาช่า- เรื่องที่ชั้นจะพูดก็มีอยู่ไม่มากหรอกนะ อย่างเเรกเลยอาเวเทียสเท่าที่ชั้นสังเกตุตอนนายสู้กับเลโอน่าเห็นได้ชัดๆทันทีว่านาย เเทบจะไม่มีสกิลอะไรเลย
และ...เป็นพวกที่ต้องอยู่ในระยะถอยห่างเสมอความเร็วในการควบคุมหุ่นชักยังไม่พอ...ถ้าหากจะต่อกรกับพวกหัวหน้าซอเรี่ยนพวกนั้นคงจะยากไม่ใช่น้อย...
  ส่วนคีมีเดียส นายน่ะสกิลก็ยังพอใช้ได้ความเร็วพอสมควรเเต่สกิลมีพลังโจมตีไม่มากเเล้วก็ควรจะจัดหาสกิลที่ใช้สู้ในระยะประชิดตัวได้สะดวกด้วยนะ
(อากาช่าเเนะนำอาเวเทียสกับมีคีมีเดียสอย่างยาวในรวดเดียว)

คีมีเดียส- เเล้วพวกเราจะต้องเเก้ไขยังไงล่ะครับ? (คีมีเดียสถามอากาช่าด้วยใบหน้าที่ดูจะออกงงๆเล็กน้อย)

อากาช่า- ก็ไม่มากหรอกนะสำหรับพวกนายถ้าจะให้ฝึกเลยก็คงเร็วไปชั้นจะให้เวลาพวกนายทำความรู้จักกับที่นี่ให้ดีก่อนเเล้วก็ค่อยๆคิดสกิลให้ดีส่วนคุณภาพนั้น
จะมีหน่วยทางนี้โดยตรงคอยช่วยแนะนำดังนั้นไม่ต้องรีบร้อนก็ได้นะ....เอาล่ะเชิญกลับได้....

คีมีเดียสกับอาเวเทียสทั้งวันเอาเเต่เดินไปเดินมาโดยเฉพาะอาเวเทียสกลุ้มเป็นพิเศษยังไงซะภายในไม่กี่วันพวกเขาก็จำเป็นที่จะต้องคิดสกิลใหม่ให้ได้....

 
 วันต่อมา...เเน่นอนคีมีเดียสคิดสกิลได้เป็นกอง(เเต่มีทั้งห่วยเเละดี)ส่วนอาเวเทียสนั้น......คิดไม่ออกเลยซักกะอย่างจนอาเวเทียสต้องโดนเลโอน่าลากไปหาหน่วยเกี่ยวกับสกิล และเมื่อถึงเต๊นท์หน่วยสกิล..............

"สวัสดี... นายชื่อ อาเวเทียส ใช่ไหม?ชั้น เอริน ยินดีที่ได้รู้จัก" ว่าเเล้วเอรินหล่อนก็ยื่นมาจับมืออาเวเทียส

"อึ้ก!" อาเวเทียสร้องอย่างดังเพราะเอรินเเรงมือเธอเยอะมากๆ

เลโอน่า- พอเถอะเดี๋ยวมือหักกันพอดี(เลโอน่ามองหน้าเอรินอย่างเซ็งๆ)

เอริน- เเล้วที่มาหานี่มีเรื่องเกี่ยวกับสกิลมาให้ชั้นช่วยรึเหอะๆ(เอรินยักเเว่นเเล้วยิ้มอย่างดูๆชั่วร้าย)

อาเวเทียส- อูย....ก็ไม่เชิงหรอกนะเเต่ก็ใช่น่ะเเหละชั้นคิดๆไม่ออกซักสกิลเลย(อาเวเทียสยังเอามือนวดอีกมือที่โดนบีบอยู่)

เอริน- อืม........ขอวิเคราะห์หน่อยนะ.....

ว่าเเล้วเอรินก็เดินหันไปหันมารอบๆตัวอาเทเวียสอย่างรวดเร็วเเละก็กลับมานั่งที่เดิมโดยเลโอน่าเริ่มจะของขึ้นเล็กน้อย

เอริน- อืมม์.....ดูจากนายเเล้ว เป็นพวก อืดอาด เมื่อใช้อาวุธและ หัวบื้อ   เนื่องจากไม่มีสกิลอะไรเลย ใช้อาวุธคือหุ่นชักที่ โทรมมาก
จนเกือบจะพังเเล้วถ้านายจะคิดสกิลไม่ออกก็ไม่เเปลกเพราะนายมัน ซื่อบื้อเเละหัวตื้นใช้อาวุธก็ผิดประเภท

ปึ้ด!เส้นเลือดขึ้นหน้าอาเวเทียสทันที

อาเวเทียส- ว่าไงนะยัยเเว่น!ชั้นมันบื้อตรงไหนหา ไออือดอาดก็เพราะชั้นต้องเล็งสมาธิที่หุ่นไม่มีเวลามาว่องไวหรอก และหุ่นชักของชั้นมันยังไม่โทรมเลยมาพูดงี้ได้ไง!

เลโอน่า- เเหม....ก็แค่ว่านิดเดียวเองไม่ต้องของขึ้นขนาดนั้นก็ได้

เอริน- เธอก็บื้อเหมือนกันนั่นเเหละ...ยัยหน้าหนอนมือไหม้

เลโอน่า- พูดใหม่เด๊!(เลโอน่าของขึ้นสุดขีด)

อาเวเทียส(อารมณ์เย็นเเล้ว)- เอาเถอะยังไงก็ต้องวานเธอช่วยคิดสกิลหน่อยละกัน

"ถ้างั้นก่อนอื่นสกิลที่ควรจะมีก็เช่น สกิลก่อกวนศัตรู หุ่นชักที่มีพิษร้ายเเรงนั้นจะดีมากเเต่ก็ต้องเสริมด้วยสกิลติดสถานะอื่นๆด้วยนี้ด้วย ต่อมาก็สกิล ทำดาเมจหลักๆ
เช่น สกิลพุ่วเเทงของหุ่น หุ่นต่อสู้ พวกนี้ อีกอย่างก็คือ สกิลคอมโบ อาวุธที่มีความความอืดอาดก็น่าใช้อยู่พอสมควรนะ สุดท้าย สกิลติดตัวเเละเเอคทีฟ เพื่อซัพพอร์ต
ได้เเก่ สกิลติดตัวเพิ่มความอึดถึกให้หุ่นชัก เพิ่มอัตราโจมตีเมื่อคอมโบ เเอคทีฟซัพพอร์ต เช่น พันธนาการต่างๆ สำคัญที่สุดคือผู้ควบคุมหุ่นชักถ้าหากคนควบคุม
หุ่นชักมีความสามารถสกิลมากสกิลหุ่นชักก็เเข็งเเกร่งขึ้น" เอรินอธิบายหลักการอย่างเชี่ยวชาญมากๆจนอาเวเทียสจดเเทบไม่ทัน

อาเวเทียส- ชั้นพอจะนึกออกเเล้วล่ะพรุ่งนี้จะลองฝึกดูละกันขอบคุณมาก

เอริน- จ้า~ว่างๆก็มาใหม่อีกนะหิๆ(เอรินทำหน้าชั่วร้ายอีกครั้ง)

เลโอน่า- ทำไมต้องทำหน้ายังงั้นล่ะยะ?(เลโอน่ากำมืดังกรอบเเกรบ)

เอริน- เเหมๆยัยมือไหม้ หน้าไส้เดือน เเค่นี้ทำไมต้องถามยะ?

เลโอน่า- มาตบกันมั้ยย้า!

เอริน- เอาสิคันไม้คันมือพอดี!

เลโอน่า- ต๊ายยยยยย

ด้านนอก

"ว่าไงอาเทเวียสไปฟังคำแนะนำคิดออกอ๊ะยาง" คีมีเดียสพูดเเล้วหัวเราะคิกคัก
"พูดอะไรของนายน่ะมันก็คิดๆพอได้เเหละพรุ่งนี้คงต้องลองฝึกละกัน" อาเวเทียสทำหน้าเย็นนิ่ง

คีมีเดียส- นั่นสิต้องทดลองสกิลเเล้วก็เลือกหลายๆอย่างด้วย
อาเทเวียส- แน่อยู่...เเต่ตอนนี้ไปกินข้าวดีกว่าหิวเเล้ว
คีมีเดียส- ก็ดีนะเเต่ปล่อยทั้ง2คนนั่นตบกันจะดีเหรอ(คีมีเดียสชี้ไปทางเต๊นท์หน่วยสกิล)
อาเวเทียส- ช่างพวกผู้หญิงเถอะนะอย่าพล่ามมากไปได้เเล้ว
คีมีเดียส- จ้าๆ= =

พรุ่งนี้ทั้ง2ก็จะทดลองสกิลกันเเล้วจะเป็นอย่างไรบ้างล่ะเนี่ย.....

ระวังเห็นจะตามมา

....อีกวันหนึ่งที่กองทัพ วันนี้คีมีเดียสกับอาเวเทียสตกลงกันเเล้วว่าจะไปฝึกสกิลใหม่ ตอนสายๆเลโอน่าเลยพาไปที่หน่วยฝึกสกิล.....

"ที่นี่คือที่ฝึกสกิลของพวกนายเดี๋ยวชั้นไปทำธุระข้างนอกก่อนโชคดีล่ะ" เลโอน่าพูดจบก็วิ่งออกไป(อย่างไว)

คีมีเดียส- แล้วใครจะมาควบคุมล่ะ...(คีมีเดียสเกาหัวอย่าง งงๆ)

"ขอต้อนรับเด็กใหม่ทั้ง2..." เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งเดินก้าวเข้ามาลักษณะ ไว้ผมชี้ไปชี้มา ใส่ที่ปิดหูไว้ด้วย(ไม่ร้อนเรอะไง)

"ห๊ะ!" ชายหนุ่มคนนั้นทำหน้าอึ้งสุดขีดเเล้ววิ่งเข้าไปหาพวกคีมีเดียส

"เอลฟ์! เอลฟ์! จริงๆด้วย! ไม่ได้เห็นเผ่าพันธุ์เดียวกันมาเป็นหลายปีเเล้วนะเนี่ย" ชายหนุ่มคนนั้นพูดด้วยความตื่นเต้น

อาเวเทียส- พวกเราชาวเอลฟ์น่ะ...แต่ที่พูดว่า "เผ่าพันธุ์เดียวกัน" น่ะหมายความว่าไงหูก็ไม่ได้ยาวอย่างเอลฟ์ซะหน่อย

ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ถอดที่ปิดหูออกมา ภาพที่เห็นคือเค้ามีหูยาวเเบบเอลฟ์แต่ก็สั้นกว่าเอลฟ์ทั่วไป

"ชั้นชื่อ ไพเรส เป็นหน่วยควบคุมการฝึกสกิลของกองทัพเเล้วที่เห็นหูยาวน้อยกว่าเอลฟ์ทั่วไปเพราะชั้นเป็นลูกครึ่งเอลฟ์กับมนุษย์น่ะ"
ไพเรสเเนะนำตัวอย่างดีใจมากๆ

อาเวเทียส- ยินดีที่ได้รู้จัก วันนี้พวกเราจะมาฝึกสกิลน่ะยังไงช่วยหน่อยละกัน

ไพเรส- ไม่มีปัญหาหรอกเเยกเข้าห้องฝึกสกิลได้เลยชั้นได้รับข้อมูลพวกนายมาหมดเเล้วคงไม่ต้องพูดอธิบายมาก อ่ะๆเข้าไปได้

ว่าเเล้วคีมีเดียสกับอาเวเทียสก็เเยกห้องเข้าไปในห้องฝึกสกิลโดยมีไพเรสควบคุมคอมพิวเตอร์อยู่ข้างนอก

ไพเรส- เอาล่ะนะเตรียมอาวุธกับสกิลใหม่ให้ดี3...2...1

ไพเรสกดปุ่มเริ่มฝึกทั้ง2ห้อง ห้องคีมีเดียสอยู่ดีๆมีหุ่นยนต์ความเร็วสูงพุ่งเข้ามาประชิดจะทำร้าย ทั้งนี้เพื่อเป็นการฝึกให้คีมีเดียสใช้สกิลระยะใกล้ ส่วนห้องของ
อาเวเทียสก็มีหุ่นยนต์ออกมาเช่นกันเเต่มีเพียงตัวเดียวใหญ่ๆโดดๆเท่านั้น

อาเวเทียส- เเค่ตัวเดียวเองเหรออืมช่างเถอะ พอพเพ็ตเเสลช!

หุ่นชักได้ถูกนำออกมาเเล้วเข้าไปตบหุ่นยนต์ตัวนั้นด้วยความเร็วสูงแต่ไม่สะทกสะท้าน

- อาเวเทียสนายต้องใช้สกิลซัพพอร์ตที่มีอยู่พร้อมกับสกิลททำลายเเละสกิลทำดาเมจพร้อมๆกันนะไม่งั้นทำลายหุ่นยนต์ไม่ได้หรอก -  เสียงของไพเรสนี่เอง

"อย่างนี้นี่เองสกิล เร่งพลังงานเชิด! เล็งหุ่นเเม่น!" อาเวเทียสใช้สกิลเเอกทีฟซัพพอร์ต "พอพเพ็ตเทกเกอร์!" หุ่นชักได้เเยกเเขนเเยกขาออกมาเเล้วพุ่งเข้าไป
เอาด้านที่เเหลมคมฟันอย่างรัว จนหุ่นยนต์ตัวนั้นเซเลยทีเดียว "พอพเพ็ตอินดิวส์!" อาเวเทียสเริ่มเปิดสกิลคอมโบด้วยสกิลนี้ซึ่งสามารถทำให้หุน่ยนต์ลดพลัง
ป้องกันไปมากหุ่นชักก็พลิกด้านเเขน-ขาเป็นด้านที่เเข็งที่สุดเเล้วกระเเทกิย่างจังๆ "บูสเเอคเเทก!" สกิลนี้เป็นสกิลคอมโบที่2 หุ่นชักจึงฟันหุ่นยนต์ศัตรูด้วยความเร็ว
สูงสุดประมาน 10กว่าทีในเวลาเเค่1วิ "ปิดฉาก! ลาสคอมโบ! ซุปเปอร์ซัดเดิร์นบลัด!" หุ่นชักจึงพ่นพิษออกมาสีคล้ายๆเลือดทำให้หุ่นยนต์สึกกร่อนเเยกเป็น2ซีกทันที

อาเวเทียส- หึ!สกิลที่คิดมาได้ผลด้วยเเฮะ

มาทางด้านคีมีเดียส คีมีเดียสตอนนี้หลบไปหลบมาเเล้วใช้สกิลอย่างรัวที่สุดเท่าที่จะทำได้ "นิดเดิ้ลช็อต!" สกิลนี้ทำให้ศัตรูติดสถานะขยับไม่ได้เป็นสกิลระยะใกล้ด้วย
"เเลมพิชเเอร์โร่ว!" คีมีเดียสใช้ลูกธนูปาดเข้าที่หุ่นยนต์จังๆดูภายนอกเหมือนไม่มีอะไรเเต่ภายในหุ่นยนต์ได้พังทลายทันที "เเอร์โร่วบลีช!" คีมีเดียสใช้พลังสายฟ้ารวมไว้ที่ลูกธนูเเล้วจับคู่กับคันธนูยิงหุ่นยนต์ทันที ที่สกิลนี้จัดเป็นระยะประชิดเพราะสกิลนี้ถ้ายิ่งระยะห่างศตรูยิ่งใกล้ดาเมจก็จะยิ่งเเรงทวีคูณเลยทีเดียว

ไพเรส- อืม...ใช้ได้ดีนะเนี่ย...(ไพเรสพูดไปจิบน้ำชาไปเเต่น้ำชาร้อนมากทำให้ไพเรสตกใจทำเเก้วน้ำชาตกเเตกรดคอมพิวเตอร์)

"ซวยเเล้ว!"ไพเรสร้องออกมาด้วยความตกใจ ในห้องฝึกสิลของทั้ง2อยู่ดีๆหุ่นบนต์กับเก่งขึ้นหลายเท่าเเละจำนวนก็เยอะขึ้นด้วย

"ไพเรสอย่าเเกล้งกันนะ! เหวออย่าเข้าม๊า" คีมีเดียสพูดอย่างร้อนรนเพราะถูกหุ่นยนต์ไล่ฆ่าอยู่

ไพเรส- ท...ท...ทำไงดี จริงสิวิทยูเเจ้งหน่วยฉุกเฉิน!

ไพเรสรีบฉวยวิทยุอย่างเเรง....เเต่....สายวิทยุขาด

"จ๊ากกกกกกกกก~!" ไพเรสทำหน้าหลอนมากขึ้น

"เเหมวุ่นวายจริงเลยกับถึงกองทัพซะที....อื๋ม?เหมือนมีกลิ่นอะไรไหม้ๆอยู่เเถวนี้....หรือว่า!!!" เลโอน่าจึงรีบวิ่งไปที่หน่วยฝึกสกิลตอนนี้คอมพิวเตอร์เกิดช็อตขึ้นมา
ด้านในห้องฝึกสกิลทั้ง2วิ่งเอาตัวรอดอย่างอลหม่าน

เลโอน่า- นี่มันอะไรเนี่ย! ช่วย2คนนั้นออกมาเร็ว!

ไพเรส- ม...ไม่ได้ครับตอนนี้คอมพิวเตอร์ช็อตเราคงเเก้อะไรตอนนี้ยังไม่ได้คงต้องรอหน่วยฉุก....

เลโอน่า- ฮึ่ม!ถ้าใช้สมองช่วยไม่ได้ก็ใช้กำลังนี่เเหละ ย่าห์!!! (เลโอน่ารวมพลังหมัดต่อยคอมพิวเตอร์กระจุยเป็นเสี่ยงๆทำให้เหตุการณ์สงบลง)

จากนั้นเลโอน่ากับไพเรสรีบวิ่งเข้าไปช่วยคีมีเดียสกับอาเวเทียสตอนนี้บาดเจ็บอยู่เลยต้องลากไปเต๊นท์คุณหมอกลางทางก็เจอเจ้าเวนทีสมันเลยวิ่งตามไปด้วย

ไบรอัน- ไปทำอะไรมาเนี่ยสะบักสะบอมเชียว!?(คุณหมอถามอย่างตกใจ)

เลโอน่า- เกิดอุบัติเหตุตอนฝึกสกิลค่ะต้องรีบรักษาด่วนเลยเสียเลือดมากเเล้ว

ไบรอัน- อืม....งั้นคงต้องฉีดยาชาก่อนไม่งั้นรักษาไม่ได้เเน่

คุณหมอเลยหยิบเข็มฉีดยาขนาดยักษ์ทำให้เวนทีสตกใจกระโดดไปปัดหน้าคุณหมอเเว่นของคุณหมอเลยตกหล่นพื้น

ไบรอัน- อ...อาพร่าไปหมดเเล้วอยู่ไหนล่ะเนี่ย(หมอไบรอันรีบคลำๆพื้นหาเเว่นตา) เจอเเล้ว!

คุณหมอเอาผ้าปิดปากบางๆ(มองทะลุได้)ขึ้นมาสวมที่ตาทำให้ยิ่งเซขึ้นไปอีกเเต่เจ้าตัวก็ยังไม่รู้

เลโอน่า- ค...คุณหมอไบรอันคะ....

ไบรอัน- ไม่มีเวลาเเล้วต้องรีบฉีดยาก่อน!

ฉึก!ภาพที่เห็นคือเข็มฉีดปักกลางหน้าผากของคีมีเดียส "อ๊า-----------------!" คีมีเดียสสะดุ้งขึ้นมาสุดตัว

เลโอน่า- คุณหมอฉีดผิ....!!!!

ไบรอัน- เอ้า!แค่นี้ร้องไปได้ ต่อไปของอาเวทเทียสนะ

คุณหมอเดินเซๆจนสะดุดล้มเเล้วเข็มฉีดยาก็ไปฉีดดัง ฉึก! คุณหมอคลำๆพื้นเลยเจอเเว่นตาเเล้วเอาขึ้นมาสวม

"ก....กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!" ภาพที่เห็นคือเข็มฉีดยาไปปักตรง ร่องหน้าอก ของเลโอน่าจังๆ

ไพเรส- คุณหมอ!เรื่องใหญ่เเล้ว!!!

อาเวเทียส- อุบ...โอย.... ห๊ะ!คีมีเดียส คีมีเดียส!

ตอนนี้คีมีเดียสปากค้างหน้าตึงเพราะยาชาออกฤทธิ์ไปทั่วหน้าเเล้ว ส่วนเลโอน่าก็ฮวบลงไปทันที

เวนทีส- แบะๆๆๆ!

ไบรอัน- รีเวิร์สเฟิร์ดเอดด์! ให้ตายสิต้องขอโทษด้วยละกันนะ...ใช้สกิลนี้ไปเเล้วทั้งคู่คงจะฟื้นเป็นปกติก็อีกวันเลยล่ะ อ่ะ รักษาขั้นสูง เเล้วนี่ผ้าพันเเผลนะ

เเล้วอาเวเทียสกับไพเรสก็ช่วยกันลากคีมีเดียสกับเลโอน่ากลับเข้าเต๊นท์

ทางอากาช่าหล่อนดูมอนิเตอร์ที่ติดไปทั่วกองทัพ

อากาช่า- วุ่นวายอยู่เรื่อยเลยพวกนี้น่าปวดหัวจริง...เอาเถอะ....

ผลการฝึกสกิลมันก็ดีเเต่วุ่นวายซะขนาดนี้แต่ตอนศึกจริงๆไม่ใช่เล่นๆเเบบนี้เเน่ๆ.....

ตัวอักษรเยอะต้องผิดพลาดบ้างยังไง ขออภัยด้วย

กำลืมใส่ตัวหนาที่ชื่อตอนสงสัยมึนไปหน่อย

ขอบคุณมากๆครับ