ในวันสุดท้ายก่อนวันคริสต์มาส ฉันรีบไปยังซุปเปอร์มาร์เก็ต




เพื่อซื้อของขวัญที่ฉันไม่ได้ซื้อไว้แต่เนิ่นๆ




เมื่อฉันเห็นผู้คนทั้งหมดที่นั่น ฉันก็เริ่มบ่นกับตัวเอง




ฉันคงต้องเสียเวลาเป็นชาติที่นี่แน่ๆ ฉันควรไปที่อื่นดีกว่า




คริสต์มาสนี่ทำให้รู้สึกแออัดและน่ารำคาญขึ้นทุกๆปีจริงๆ




สิ่งที่ฉันอยากจะทำคือเอนตัวลงนอนแล้วก็หลับไปและตื่นขึ้นมาเมื่อเวลานี้ผ่านพ้นไปแล้วจริงๆ




แต่ถึงยังไงฉันก็ยังไปที่แผนกของเล่น




และฉันก็เริ่มหัวเสียเกี่ยวกับราคาของมันและแปลกใจว่า




เด็กๆเนี่ยเล่นของเล่นที่แพงขนาดนี้เชียวหรือ





ขณะที่กำลังเดินดูของอยู่ในแผนกของเล่นนั้น




ฉันสังเกตเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนหนึ่ง อายุประมาณ 5 ขวบ กำลังอุ้มตุ๊กตาไว้แนบกับอก เขาค่อยๆลูบผมของตุ๊กตานั้นและมองดูอย่างเศร้าสร้อย




ฉันสงสัยว่าเด็กผู้ชายคนนี้จะเอาตุ๊กตาไปให้ใครกัน




เด็กผู้ชายคนนั้นหันไปหาหญิงชราที่อยู่ข้างๆ




'คุณย่าแน่ใจหรือฮะว่าเงินของผมมีไม่พอ '




หญิงชราตอบว่า 'หลานก็รู้นี่ว่าหลานมีเงินไม่พอที่จะซื้อตุ๊กตาตัวนี้หรอก'




หลังจากนั้นหญิงชราก็บอกให้เขารออยู่ตรงนั้นประมาณ 5 นาทีระหว่างที่เธอจะไปเดินดูรอบๆ




แล้วเธอก็จากไปอย่างรวดเร็ว เด็กชายยังคงอุ้มตุ๊กตาอยู่ในมือ




ในที่สุดฉันก็เริ่มเดินเข้าไปหาเขา




ฉันถามเค้าว่าเค้าจะเอาตุ๊กตาตัวนั้น! ไปให้ใคร





มันเป็นตุ๊กตาที่ น้องสาวของผมชอบที่สุดฮะ





และเธอก็อยากจะได้มันมากเป็นของขวัญวันคริสต์มาส




เธอมั่นใจมากว่าซานตาคลอสจะให้ตุ๊กตาตัวนี้แก่เธอ'





ฉันบอกเค้าว่า ซานตาคลอสจะให้ตุ๊กตานี้แก่น้องสาวของเขาแน่ๆ




และก็ไม่ต้องกังวลหรอก





(มาถึงตรงนี้ นึกหละสิครับว่า เรื่องนี้ จะเหมือนกับเรื่องปกติทั่วๆไปที่คุณเคยอ่าน เดาผิดแล้วหละครับ ลองอ่านต่อสิครับ...)




แต่เขาตอบฉันด้วยท่าทางเศร้าสลดว่า




'ไม่หรอกฮะ ซานตาคลอสไม่สามารถเอาตุ๊กตานี้ไปให้เธอในที่ๆเธออยู่ตอนนี้ได้





ผมจะเอาตุ๊กตาตัวนี้ไปให้แม่




แม่จะได้เอาตุ๊กตานี้ไปให้เธอเมื่อแม่ไปที่นั่น'




ดวงตาของเขาเศร้ามากขณะที่เขาพูดต่อไป



'น้องสาวของผมไปอยู่บนสวรรค์




พ่อบอกว่าแม่ก็จะไปเหมือนกันในเร็วๆนี้




ผมก็เลยคิดว่าแม่น่าจะเอามันไปให้น้องสาวของผมได้ '




หัวใจของฉันเกือบจะหยุดเต้น เด็กชายเงยหน้ามองฉันแล้วพูดว่า





'ผมบอกพ่อให้บอกแม่ว่าอย่าพึ่งไปให้รอผมจนกว่าผมจะกลับจากซุปเปอร์มาร์เก็ตฮะ '




แล้วเขาก็หยิบรูปที่น่ารักมากของเขาซึ่งกำลังหัวเราะให้ฉันดู แล้วก็บอกว่า




'ผมอยากให้แม่เอารูปนี้ไปด้วยฮะเธอจะได้ไม่ลืมผม

   อย่าเมาเลยดีกว่า น้ำข้าวหมักมันเหม็นไม่ชอบเลย