ขอบคุณนะครับที่คอยติดตามป๋มนะงับวันนี้ได้อาสาสมัคร2นนะงับท่านSeKiBaKu.z(แม่ข้าน้อย
)
และLovelo(ภรรยาข้าน้อย
)
ต่อเลยะนะครับสมัครได้อีก1ท่านนะครับ
------------------------------------------------------------------------
ณ ในตัวเมือเซาร์เทรินฟอร์ท
โยฮาน : ถึงเวลาแล้วสินะที่เราต้องแยกกัน
ฟรุ้ตตี้: ทำไมล่ะคะ
โยฮาน: เราจะต้องไปเป็นอาชีพแอสเซอร์ซินให้ได้(ว้าวเป็นแอส
)
ฟรุ้ตตี้ :เมื่อเราทั้งสองทำตามความฝันเสร็จแล้วเรามาพบกันที่นี่ที่เดิมนะ
โยฮาน: แล้วอย่าลืมนะว่าเราจะต้องมาพบกัน
ฟรุ้ตตี้: (ร้องไห้น้ำตาคลอเบ้า
) ค่ะเด๋วมาพบกันนะคะไม่ว่าเราจะห่างกันเพียงใดเราจะมาพบกันอีกนะ
โยฮาน: จ๊ะเราจามาพบกันอีก
จากนั้นทั้งสองก็แยกห่างจากกันโดยที่ฟรุ้ตตี้นั้นใฝ่ฝันจะเป็นพระ(
)
หลังจากนั้นโยฮานก็นั่งรถไฟมาถึงเรดคลิฟ
โยฮาน: ฮ้าวอากาศดีจังเลยยยยยยยยยยยยย
และแล้วโยฮานก็เดินไปที่โรงแรมของเรดคลิฟ(มีด้วยหรอนั่น
)
โยฮาน: ขอห้องพักหนึ่งที่ครับ
เมียร์: คร้า~~~~~ (เมียร์คืออะเคเดมีนะครับ+ +
)
จากนั้นโยฮานก็ไปที่ห้องพักของตนเอง
หลังจากนั้นมีหญิงสาวน่ารักผมสีฟ้าอาชีพวิทซ์นัยน์ตาสีชมพูอ่อนสวมชุดนักเวทย์เดินเข้ามา
เธอมีนามว่าSeKiBaKu.z
โยฮาน: คุณเป็นใครครับ
SeKiBaKu.z: คุณนั่นแหละเป็นใครมาเข้าห้องของฉันทำไม
โยฮาน: จะบ้าหรอครับนี่ห้องของผมทำไมครับ
SeKiBaKu.z: จะบ้าหรอนี่ห้องของฉันแล้วก็นาย
บ่นๆๆด่าๆๆฉอดๆๆๆๆๆๆแว๊กๆๆๆๆๆ
จนผ่านไป2ชั่วโมง
โยฮาน: งั้นคุณดูที่หมายเลขห้องดีๆสิ
SeKiBaKu.z: อุ้ยขอโทดคร้าเราพูดอารายไปเนี่ย(น่าแตก)
โยฮาน: ครับไม่เป็นไรครับ(แต่หูชาไปหน่อยน้า
)
หลังจากนั้นโยฮานก็นั่งๆนอนๆเพ้อหาฟรุ้ตตี้นึกถึงเรื่องอดีดที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาจนเผลอหลับไป
--------------------------------------------------------------------
มาดูฝ่ายฟรุ้ตตี้กันบ้างนะครับ
----------------------------------------------------------------------
ฟรุ้ตตี้: เฮ้อคิดถึงพี่โยฮานจังเราไปสมาคมนักเวทย์ดีกว่าเพื่อที่จะทำความใฝ่ฝันตนเองบ้าง
พอมาถึงที่3ขบวนรถไฟใต้ดินเถื่อนเหลือบไปดูเงินของตนเองT^T
ฟรุ๊ตตี้: T^T
เงินไม่พอทำไงดี
จากนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งผมสีน้ำเงินมันวาวผมตรงนัยน์ตาสีฟ้า
Lovelo :เป็นอะไรมากไหมจ๊ะ
ฟรุ้ตตี้: พี่คะนุ๋ไม่มีเงินพอไปสมาคมนักเวทย์คะ
Lovelo: เอาไปซะนะ
พี่ก็จะไปพอดีจ๊ะ
ฟรุ้ตตี้: ขอบคุณมากค่ะ
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เดินทาง(เดินรถ
)มาถึงปราสาร์ทเซาร์เทรินฟอร์ท
ฟรุ๊ตตี้: ขอบคุณพี่ๆมากๆเลยนะคะ
Lovelo: ไม่เป็นไรจ๊ะ หวังว่าคราวหน้าเราคงได้พบกันอีกนะ
ฟรุ๊ตตี้: แปปนึงคะคือว่า.......
ไม่ทันที่ฟรุ้ตตี้จาเอ่ยLoveloก็ได้หายไป(เพื่อนเรียกมั้งนั่น
)
ฟรุ้ตตี้: ว้าไม่ได้รู้จักชื่อเลย(คิดในใจว่าพี่เขาคนนี้เป็นคนใจดีจังเลย
)
แล้วจากนั้นฟรุตตี้ก็เดินไปที่สมาคมนักเวทย์เพื่อหวังที่จะเป็นแคสเตอร์แล้วไปเป็นพระให้ได้
การเดินทางของพวกเขาทั้ง2ยังคงดำเนินต่อไปโดยที่ทั้งคู่ใช้ความรักและความหวังเพื่อที่จะบรรลุเป็นอาชีพที่ตนเองต้องการ
----------------------------------------------------------------------------------
ขอจบวันนี้เพียงเท่านี้นะครับ
อาจแต่งได้ไม่มากก็ขออภัยด้วยนะครับเนื่องจากเป็นมือใหม่หัดแต่ง
และสุดท้ายนี้ขอฝากมุขขำๆเอาไว้ก่อนจากลาละกันนะครับ
Greatzaza: สวัสดีครับลุงเบน
ลุงเบน: เอ้อสวัสดี
Greatzaza: ลุงเบนครับไข่ได่ลุงเบนฟักแล้วครับ
ลุงเบน: ก็มันปกติไม่ใช่รึที่เป็นไข่มานานๆแล้วต้องโตขึ้น
Greatzaza: แต่ไก่ลุงเบนออกลูกมาเป็นนกอ่าครับ
ลุงเบน: เฮ้ย
----------------------------------------------------------------------------
ขอจบเพียงเท่านี้นะครับ
รักอองฟองเสมอนะม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
ปล.คิดถึงบ่อยๆด้วยน้า
