เศร้า ไม่มีเพื่อนคุยด้วยเลย
"เอ๋! ทำไมมันยังออกไม่ได้อีกล่ะ?"แซ็กกี้ถาม ผมเองก็ไม่รู้... "เพราะแกต้องฆ่าข้าให้ได้ก่อน ข้าคือราชาอสูร เจ้าไม่มีทางรู้ว่าข้าใช้ธาตุอะไรหรอก หึหึ" "คระ..คริมสัน...คริมสันบารอคนี่นา"
"คริมสันบารอค คืออะไรหรอไวท์"จะถามอะไรนักหนาฟะ"มันคือ หัวหน้าเจ้าอสูร เจ้าอสูรตัวเมื่อกี้เป็นเพียงลูกน้อง เจ้าหมอนี่รู้สึกจะ... ธาตุลมและธาตุมืด ถ้าใช้เดี่ยวจะเบา แต่ถ้าประสานล่ะก็..."
"เราถึงตายเลยหรอไวท์!"ปัดโธ่เว่ย! เจ้านี่มันไม่ธรรมดาซะแล้ว!"ไม่!~เจ้านี่มันไม่ใช่อสูรธรรมดา แต่มันซ่อนเร้นพลังที่รุนแรงไว้ แต่ฉันไม่เคยเห็นพลังนี่มาก่อนเลย" หลังจากนั้น3นาทีที่พวกเราคุยจบ
เจ้าบารอคตัวนั้น สีมันเปลี่ยนแปลง ลำตัวสีขาว ควงตาสีเลือดและมีรูปดาบที่ติดไฟมาด้วย "หึหึ เจ้าไม่มีทางรู้เพราะข้ามีพลังมหาศาล ฮ่าฮ่าฮ่า" "..." "ไวท์ เป็นอะไรไปน่ะ อึก! พลังนี่มัน.. จิตสังหารปนอยู่ด้วยหรอ แต่..." ... นัยน์ตาสีขาวสนิท ไม่มีสีอะไรมาปนอยู่ในนัยน์ตาของผม แต่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย... สายลมที่แผ่วเบา พลังที่อ่อนไหวของผมมันหายไปไหน! "แก... วิหารศักดิ์สิทธิ... เซร่า ขอจงมอบพลังให้ข้าด้วย!"แสงสีขาว รู้สึกว่ามันไม่มีธาตุใดๆ มากไปกว่าธาตุศักดิ์สิทธิอีกแล้ว หรือผมถูกครอบคลุมด้วยใครบางคน..."ไวท์! แกเป็นอะไรไป ฉันถามแกหลายครั้งแล้วน่ะ! หรือว่า... มีดของฉันจะร่วมพลังกับไวท์หรอเนี่ย" แสงสีขาวเริ่มประกาออกมาที่มีดของแซ็กกี้ "อ๊ะ มีดของฉัน..." "แซ็กกี้ ทำเสต็ปเมื่อกี๊ได้มั้ย.. แฮ่ก" ผมทำเสียงหอบ ก็ผมเหนื่อยจริงๆนี่นา=3= "ได้สิ แต่ระวังด้วยล่ะ"
"พวกแก หรือว่า.. เจ้าคริมสัน โธ่เว้ย มันทรยศอีกแล้ว..." หลังจากนั้น มีบางอย่างผ่านข้างหลังเข้าอสูรตัวนั้นไป เหมือนมีบางอย่างผลักให้อสูรตัวนั้น เข้าใกล้เราเรื่อยๆ "ผ่าแปดภิภพ"
"เอ๋! นั่นใครนะ แล้วใช้ผ่าอะไรตั้งแปดภิภพ" "ประสานดาบโจมตี!" ท่าเหมือนเมย์เลย "ไง! ว่าแต่ฉันอยู่ที่ไหนน่ะ" "ก็ไม่รู้เหมือนกัน ok นะเเซ็กกี้ เสต็ปนั้นนะ" "เสต็ป???"
"กรงวารี! กรงอัศนี กรงปฐพี กรงอัคนี กรงแสงสว่าง  กรงสลายวิญญาณ" "เอาเลย..." "อืม... ค้างคาวตัดชีพ ฟิ้ว... ค้างคาวสายลม ค้างคาวอรุณ มีดผ่าอากาศ" "บ้านี่ เสต็ปนั้นฉันใช้เองตีกว่า!"
"จริงสิเรามีเสต็ปของตัวเองไม่ใช่หรอ งั้นมาใช้เสต็ปรวมกันเลย! " "แต่ฉันไม่มีเสต็ปน่ะ มากสุดก็แค่ ประสานดาบทะลายฟ้า ประสานดาบถล่มปฐพี ประสานดาบโจมตี ดาบพิโรธ น่ะ"
"นั่นแหละ ของดี เอาเลยน่ะ 3 2 1" "อัศนีผ่าภิภพ ลูกแก้วผ่าธรณี อัคนีตัดชีพ วารีสกัดเวทย์ เศษเสี้ยวจันทรา!" "มีดสั้นผ่าภิภพ ตัดชีพจร สะบัดมีดโจมตี  กงล้อมีดบิน"  "อั่ก!~แก.. กงล้อจักรวาล"
"ประสานดาบทะลายฟ้า ประสานดาบถล่มปฐพี ประสานดาบโจมตี ดาบพิโรธ"เมย์ใช่คอมโบต้านพลังไว้! "เสต็ปต่อเนื่องเลยนะ" "อืม!(*2)" "นะ..นัยน์ตาสีขาว อัศนีตัดชีพ ศันศรศักดิ์สิทธิ  " "นัยน์ตาสีแดง  สันมีดผ่าชีพจร ประสานมีดถล่มอสูร " "อ๊ากกกกกกก กงล้อถล่มเผ่า.. อั๊ก ข้าไม่ไหวแล้ว ลูกบอลราตรี!" "ประสานดาบโจมตี!" "อ๊ากกกกกกก!"  "ยังไม่หมดใช่มั้ย...พลัง...ลำเเสงทำลายล้าง!!!!!!"
"อั๊ก คาถาน่ไม่เคยมีใครชะ... ใช้.. ใช้ได้เลยนิ..นี่ อั๊ก" "เอาอีกรอบมั้ย...ลำแสงทำลายล้างขั้นสูง!" "ไวท์ พอได้แล้วมั้ง เดี๋ยวฉันไม่มีบทบาท=3=" "เชิญ" ผมตีหน้าใส่ แต่มันยังพอแค่นี้ไม่ได้!!!
"ตีดชีพจร พุ่งแทง " "อัก ฝากไว้ก่อนเถอะ อั๊ก...." "แกจะตายแล้วยังมาฝากอะไรอีกล่ะ ลำแสงมังกรสีขาว...ทำลายล้าง!" "อั่ก ข้า ทนไม่ไหวแล้ว อั่ก..." "..." "..." "..."

เอ้ย! ข้างบนมันตอนที่5นะ^^

พออ่านดูแล้วมันแปลกๆ หรือเราไม่ชินและค้นหว่า เพราะเหมือนเป้นการเล่าเรื่อง เพราะใช้ตัวแทนในตัวละครว่า " ผม" เลยดูว่าเจ้าของกระทู้กำลังเล่าเรื่อง หรือว่าเราชินแบบเก่าๆหว่า

ไม่ได้บอกให้เปลี่ยนเน้อ แค่เราอ่านแล้วมันแปลกๆเหมือนเป้ฯการเล่าเรื่องอะ ต่างคนก็ต่างมีเทคนิคในการเขียนไม่เหมือนกันหรอกเธอก็เขียนแบบของเธอไปเถอะ เราแค่คงชินกับแบบของเราอะ

     To Be Continue ก็ได้นะครับ The end มันคือ จบเรื่องแล้ว - -*

     อ่านไปงงไป ไม่รู้ตัวละครไหนพูดหน่ะ

ท่านเจ้าของกระทู้ เล่นเกมอะไรบางเนี่ยบางท่ารู้สึกคุ้นๆ 

ขอบคุณ คุณกร็วกน้า พอดีพิมพ์คำว่าคอนทินนิวไม่เป็น (โง่อังกฤษ โคตรๆ )
ส่วนเรื่องคำพูด หลายคนรู้สึกว่ายัยเมย์มันพูดแปลกไปล่ะสิ
เดี๋ยวทำแบบพี่กบก็ได้ จะได้เลิกงง(เพราะไม่อยากให้ใครงง ) แต่จะต่างกานแค่ ไม่มีคำอธิบายตอนตัวละครพูดนะ(เหตุที่เมย์พูดแปลก
และแซ็กกะไวท์ได้อะไรแปลกๆมา เพราะมันอยู่ที่เนื้อเรื่อง)(เรื่องนี้แซ็กกี้เพื่อนไวท์ที่แท้จริงๆเลยนะ ความจริงแซ็กมันเป็นแฝดของไวท์เลยล่ะ
แต่ตอนเเซ็กเกิด มันเกิดที่โฮลี่เทาเวอร์ แต่หลังจากนั้น2ชั่วโมงมันก็ต้องถูกย้ายไปอยู่กับย่าที่ออบิสน่ะ )
(ขอขอบคุณอีกครั้งน้า )