แต่ผู้พันคาเตอร์ ได้ให้ผู้หญิง ไปรุมจับครูอุ้ย โดยตั้งค่าหัวไว้100000000000000 บิลล่า

แล้วครูอุ้ยก็ถูกจับกลับมาอย่างง่ายดาย...

ผู้พันคาเตอร์ : ข้ากะแล้ว ว่าต้องเป็นเยี่ยงนี้....!

ผู้พันคาเตอร์สบถ ก่อนที่จะเรียกคนเย็บตูด+ตรงนั้น ออกมาใหม่

ผู้พันคาเตอร์ : จะเจ้าคือ.............




















(ผี)ศรีเกษ!!! (จากสาปภูษา)

ศรีเกษ : ให้เย็บตูดไอโรคจิตนั่นใช่มั้ย.....

ผู้พันคาเตอร์ : (- -)(_ _)

เมื่อได้รับคำสั่งเรียบร้อยเจ้าแม่ศรีเกษก็ลอยไปหาครูอุ้ยที่ถูกตรึงตูดไว้อยู่ ก่อนที่จะชูเข็มเท่าสิ่วขึ้นมา

อาเบะครูอุ้ย : กรี๊สสสสสสส!!!

และแล้ว เจ้าแม่ศรีเกษก็แทงเข็มลงไปตรงตูดครูอุ้ย

ศรีเกษ : ทุกฝีเข็ม... ทุกเส้นไหม.... ทุกลมหายใจ.... ข้าขอพยาบาทจองเวรมันไปจนชั่วลูกชั่วหลาน...ขอสาปขอแช่งพวกมันไปจนชั่วนิรันดร์...

เหล่าผู้ชายที่ร่วมพิธี พร้อมใส่รอลิเอะกันตูดมิดชิด สวดอาถรรคาถา พร้อมเพรียงกันด้วยคำว่า

"สัพเพ สัตตา เวรมณีสิกขา ประทังสัมมาธิยามิ... พวกข้า ขอสาปแช่ง ให้มันตกนรกไปกาลละนาล ปาวาสาน ถ้ามันมาเกิดเมื่อไหร่ ขอให้เป็นสาวดุ้น ไร้ความโมเอะ แบนยิ่งกว่ากระดาน ไร้ความนิยม ดราม่าทิ้งถุย ขอให้รูตูดมันบานตามที่มันทำกับผู้ชายไว้ ขอให้ไม่มีห้องน้ำให้ตุ๋ยคนอื่น และสุดท้าย
ขอให้มันเป็นหมันไปชั่วนิรันด์กาลลลล!!!!!"

สิ้นเสียงบทสวด เหล่าผู้ชาย ก็ได้ส่งสายสิญจน์อาถรรพ์ ให้ศรีเกษร้อยตูด เพื่อสาปแช่งไปไม่ให้ผุด ไม่ให้เกิดไปอีก10000000000ปี

ศรีเกษ : ข้าว่าบทสวดตอนแรก กะตอนท้ายของพวกเจ้านี่มันตรงข้ามกันเลยนะ

ศรีเกษว่าพลางเย็บตูดครูอุ้ยด้วยสายสิญจน์ ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของครูอุ้ย....

แต่ก็ถูกผ้าตาดทองของผีศรีเกษรัดคอไว้ แล้วสิ้นใจตายพร้อมๆกัน

ศรีเกษ : อย่ามายุ่งกับพิธีของข้า!!!!

แล้วศรีเกษก็เย็บตูดครูอุ้ยจนมิด- -*

ศรีเกษ : แยกมือ!!!!

ผีศรีเกษค่อยๆแยกมือออกเป็น200มือ แล้วบรรจงเย็บตูดซากอาเบะ แล้วกล่าวบทสวดสาปแช่งพร้อมๆกัน- -

"ทุกฝีเข็ม... ทุกเส้นไหม.... ทุกลมหายใจ.... ข้าขอพยาบาทจองเวรมันไปจนชั่วลูกชั่วหลาน...ขอสาปขอแช่งพวกมันไปจนชั่วนิรันดร์..."

"สัพเพ สัตตา เวรมณีสิกขา ประทังสัมมาธิยามิ... พวกข้า ขอสาปแช่ง ให้มันตกนรกไปกาลละนาล ปาวาสาน ถ้ามันมาเกิดเมื่อไหร่ ขอให้เป็นสาวดุ้น ไร้ความโมเอะ แบนยิ่งกว่ากระดาน ไร้ความนิยม ดราม่าทิ้งถุย ขอให้รูตูดมันบานตามที่มันทำกับผู้ชายไว้ ขอให้ไม่มีห้องน้ำให้ตุ๋ยคนอื่น และสุดท้าย ขอให้มันเป็นหมันไปชั่วนิรันด์กาลลลล!!!!!"

แล้วอาเบะ ก็สูญพันธุ์ไปจากโลก- -

10ปีต่อมา.....

ผู้พันคาเตอร์ : กรี๊สสสส ฮ่ะๆๆๆๆ มันไม่มาผุดไม่มาเกิดจริงๆด้วยแฮะ

ศรีเกษ : หึๆ.... ต้องขอบคุณฝีเข็มของข้าสิ

ผู้พันคาเตอร์ : จ้าๆ- -

แล้วผีศรีเกษ ก็ไปสิงอยู่ในผ้าตาดทองอีกรอบนึง*-*

ผู้พันคาเตอร์ที่แก่ตัวลง เดินสะดุดผ้าตาดทอง หัวคะมำ เผลอไปโดนนมของ...-///-

ศรีเกษ//แกลวนลามฉันฉันจะต้องแก้แค้นแกโอม ด้วยพลังแห่งข้าข้าขอปลดปล่อยอาเบะทุกตัวออกจากคำสาป

ศรีเกษ//อาเบะทุกตัวตามมันไป

ผู้พันคาร์เตอร์//กร๊ากๆๆๆๆๆกระจอกจิงๆๆๆๆข้าคือสุดยอดแม่ทัพไม่มีใครมาขวางข้าได้

ไอ้หน้าโง่

น่ารักด้วยการกลายเป็นปลาสีชมพูหวานแหวว 

ผู้พันคาเตอร์เลยโมโหที่หยิบเข็มผิด จึงหยิบมาฉีดใหม่ทั้งๆที่รู้ว่าคนแจกใบปลิวตาย Ha ไปเรียบร้อยแล้ว

และเมื่อฉีดเข้าไป สภาพศพกลายเป็น..

กุเกิ้ลที่กำลังนั่งกินส้มตำปลาร้าอย่างเอร็ดอร่อยกับเลิฟโลว์อยู่นั่นเอง ซึ่งมีโอมมากินด้วย

โอม // เสียงอะไรอ่ะ 

เลิฟโลว์ // โดราอาเบะไล่ตุ๋ยคนน่ะ 

กุเกิ้ล // อ๋อ..แค่โดราอาเบะ..เฮ้ยย !!

ด้วยการตะโกนเสียงดัง ทำให้โดราอาเบะหันขวับมาที่ชายหนุ่มหล่อโอมและกุเกิ้ลตาเป็นมัน แล้วไล่ตุ๋ยทันที โดยมีเลิฟโลว์นั่งกินส้มตำปลาร้าอย่างสบายใจเฉิบ

กุเกิ้ล // เลิฟโลวว ~ ช่วยอะไรทีเซ่ !~  (พูดพลางวิ่งหนีโดราอาเบะ)

เลิฟโลว์ // อ้อๆ อืมๆ..วิธีทำให้โดราอาเบะกลับเป็นมนุษย์เหมือนเดิมก็คือ..