บางคนอาจจะยังไม่รู้ เพราะผมก็พึ่งรู้เหมือนกัน บ้านปันจี้ ณ ชานเมืองกรุงเทพมหานครฯ นั้น เปิดร้านขายยาเป็นธุรกิจส่วนตัวภายในครัวเรือนอยู่ (ตั้งเองเลยนะเนี้ย เจ้าตัวไ่ม่รู้เรื่องหรอก- -*)
กิ๊ง!~ กิ๊ง!~
เสียงกระดิ่งติดประตูร้าน ดังขึ้น ปรากฏร่างยายแก่แก่วัย 70 เดินหลังค่อมเข้ามา ปันจี้ที่กำลังวุ่นกับการจัดยาในตู้อยู่หันมาต้อนรับลูกค้าอย่างอารมณ์ดี
ปันจี้/

สวัสดีครับ
ยาย/ หลานเอ้ย~ ยายขอลูกเหม็นซัก 10 ลูกได้ไหม๊~ พอดีว่า. . .ที่บ้านยาย~ มีแมลงสาบ เยออะมาาากกก~ เดินกันยั๊วเยี๊ยะ เต๊มมไปหมดเลย~
ปันจี้/

ขอไม่ได้หรอกครับยาย ต้องซื้อ
ยาย/ แหม๊!~~ หลานนี้เป็นคนตลกจริงจริงเลยนะ เดี๋ยวยายปั๊ดเอารองเท้าแตะฟาดปากให้ซะนี้
ปันจี้/

ใจเย็นเย็นยาย เดี๋ยวผมหยิบให้นะ
เมื่อควานหาถุงลูกเหม็นในลังใต้ตู้ยาแล้วส่งให้ยายอย่างรวดเร็ว
ปันจี้/

นี้ครับยาย
ยาย/

ขอบใจจ้าหลาน
วันต่อมา
กิ๊ง!~ กิ๊ง!~
เสียงประตูร้านเปิดเข้ามา พร้อมยายคนเดิมอีกครั้ง
ปันจี้/

หวัดดีครับยาย วันนี้จะมาซื้ออะไรครับ
ยาย/ ยายขอลูกเหม็นอีกซัก 50 ลูกได้ไหม๊ จ๊ะหลาน~
ปันจี้/

เมื่อวานยายพึ่งเอาไป 10 เม็ดเองนะครับ
ยาย/ แมลงสาบที่บ้านยายเนี้ย มันเยอะมากมาก~ ยายปามันไม่โดน~ซักที
ปันจี้/

ยาย!!!
.
_________________________________________________________________________________
ฮาวันละนิด จิตแจ่มใส