EP2: Newbie
โดยจะขอหยุดการแต่งนิยายถาวร เหตุเพราะเนื้อเรื่องต่อจากนั้นผมลืม= =(หากใครใคร่นิยาย รบกวนเซ็นเช๊กให้ผม 100,000,000 บิลล่า เผื่อผมจะนึกออก- - *) แล้วหันมาทำมาหากินกับมุขตลกแป้กแป้กต่อไป โดยนับตั้งแต่กระทู้นี้เป้นต้นไป ตัวละครทั้งหมดทั้งมวล เหตุการทั้งหลากทั้งหลาย ล้วนเป็นเอกเทศต่อกัน กล่าวคือ ทั้งสองบอร์ดไร้ซึ่งความสัมพันธ์กันทั้งทางนิตินัย และ พฤตินัย สิ้นแล้วต่อกัน ไม่มีความเกี่ยวข้องกัยอีก ชั่วกาลนานเอยยย~~~
__________________________________________________________________________________
ณ เมืองเซาท์เทิร์นไชร์
คาเดทน้อยผมดำขลับ นั่งขอทานอยู่หน้าบ้านลุงเบน ซักพักก็มีเบลดร่างยักษ์เดินโผล่มา
คาเดทน้อย/พี่ครับ ผมขอเงินหน่อย
เบลด/โธ่ น้อง เงินพี่อยู่ที่บ้านหน่ะ ให้ตอนนี้ไม่ได้หรอก
คาเดทน้อย/ไม่เป็นไรครับพี่ ผมไปเอาที่บ้านพี่ก็ได้
เบลด/(ช่ะ ไอนี้ตื้อจริงจริง) ไม่ได้หรอกน้อง พี่ไปก่อนนะ
คาเดทน้อย/เดี๋ยวสิครับพี่ ถ้าพี่ให้เงินผมนะผมจะให้ . . . 1 ที
เบลด/(ห๊ะ!!! ให้ . . . 1 ที หึหึหึ) น้องต้องการเงินเท่าไหร่
คาเดทน้อย/(สงสัยพี่แกยอมให้เรา . . . แล้ว) 5200 ผมจะไปฟอร์ทครับ
เบลด/ไม่ได้แล้วมั้งน้อง . . . 1ที แค่ 1000 เดียวเองนะ
คาเดทน้อย/งั้นผมให้พี่ . . . 6 ทีเลย ที่เหลือเป็นเซอวิสนะครับ
เบลด/ได้เลยน้อง ป่ะไปบ้านพี่กัน
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ . . . กันกระท่อมหลังเล็กปลายนา ตัวกระท่อมสั่นไหวเป็นจังหวะพร้อมกับเสียงครวงครางออกมาดังลั่นทุ่ง
คาเดทน้อย/แฮ่ก แฮ่ก ขอบคุณมากเลยครับพี่ ให้เงินตั้ง 10 k เลย
เบลด/ไม่เป็นไร ฝีมือน้องนี้เยี่ยมจริงจริง พี่ก็โดน . . . มาหลายทีเลยแต่ไม่มีครั้งไหนดีเท่าครั้งนี้มาก่อนเลย อ๊างงงงงงงงงง เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ด พี่ติดใจฝีมือน้องมาก ขาดตกอะไรเรียกพี่นะครับ
คาเดทน้อย/ครับผม ^_^
__________________________________________________________________________________
ฮาวันละนิด จิตแจ่มใส