{} ในนี้คือคำอธิบาย
() นี่คือคำพึมพำ


บ่ายวันหนึ่งของวันที่สุดจะน่าเบื่อ
โยเมะ = โย่~ฮาน้า เจอไหม
ฮานะ  = ยังเลยอ่ะ โยเมะ หล่ะเจอไหม
โยเมะ = เพิ่งเจอ 2 อันเองอ่ะ (เป็นแบบเศษขี้ผงของมันอ่ะ) < ขายไม่ได้ราคาดีครับ ผงของแร่คริสตัลเมคน่ะ
ฮานะ  = โห!ทำไม "แร่คริสตัลเมค" มันถึงหายางหยั่งงี้น้า
โยเมะ = น้าน~ดิไม่รู้จะคุ้มค่ากะการที่เรามัวมานั่งขุดรูอยู่แถวๆนี้เหรอเนี้ย
ฮานะ  = งั้นเอางี้ ! เราพักกนสัก10นาทีก่อนแล้วค่อยหาต่อดีม้า
โยเมะ = อืม~เอาก็เอา

คร่อก~ฟรี้
ฮานะ  =นี่ๆ โยเมะ
โยเมะ = อะไรหรอฮานะ (กะลังหลับสบายเชียว)
ฮานะ  = ชั้นหาได้แล้วนะ "แร่คริสตัลเมค"  น่ะ
โยเมะ = จิงเหรอ! {โยเมะพูดด้วยเสียงดีใจ}
ฮานะ  = จริ๊ง !
โยเมะ = หนายง่ะ
{ทันใดนั้นก็มีแสงเปลงประกายเติดจรัสออกมาพร้อมๆขณะที่ฮานะเอามือล้วงกระเป๋า มันคือ "แร่คริสตัลเมค" ที่หายากมากนี่เอง}
โยเมะ = เย้! สำเร็จแล้ว! ฮานะ
ฮานะ  = ใครว่า (= _ =) ยังเหลือนายอ่ะ
โยเมะ = ง่ะ (= ☺ =") กำจิงด้วยแฮะ 

1ชั่วโมงผ่านไป ~

โยเมะ = เย้! โอ๊ยฮาน้าชั้นเจอแล้ว {เสียงตะโกนลั่นทุ่งหญ้า ซาฮาร่า(ล้อเล่นครับ)}
ฮานะ  = เจอแล้วหรอ
โยเมะ = อื้ม ทีนี้เราก็ไปส่งให้เจ้าหน้าที่เหมืองกันเถอะ
ฮานะ  = จ้า

{เดินไปได้ไม่นาน ก็มีสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งคอยติดตามพวกเขาทั้ง2คนอยู่}

ตึง! ตึง! ตึง! ตึง! ตึง!

โยเมะ = เสียงอะไรน่ะ!
ฮานะ  = ถามชั้นแล้วชั้นจะรู้เรอะ!ไอ้บ้า

{ทันทีที่ท้ง 2 คนหันหลังไปนั้น ก็พบกับปีศาจขนาด มหึมา}


โยเมะ = จ๊าก! {โยเมะตะโกนร้องเสียงดัง}

ติดตามต่อตอนหน้าละกัน.....คิดเรื่องมะออกแย้วค๊าบ

มึนมาก

อ๋อ ขอบคุณมากครับ
จาลองนึกบทอยู่