จัดไป ^^
En-Em
Chapter 4.4
By Bigyoyo
...
ส่วนเอ็นก็แปลกๆนะ เป็นยมทูตสายเลือดแท้ แต่ทำไมเหมือนจะไม่มีพลังเวทย์เลย จับสัมผัสวิญญาณยมทูตก็ไม่ได้ แบบนี้จะไปรอดไหมนี่ สงสัยจังว่านี่เป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อของเอ็นไม่บอกเอ็นเรื่องตัวตนของเอ็นรึเปล่า แต่พูดถึงเรื่องแบบนี้แล้ว ไม่เคยได้ยินนะ ยมทูตปกติน่ะ ไอวิญญาณและสัมผัสพลังเวทย์จะชัดเจนมาก พึ่งเคยเห็นคนที่จับสัมผัสไม่ได้นี่แหละ บางทีต้องเป็นยมทูตที่เชี่ยวชาญเรื่องสัมผัสถึงจะจับไอเวทย์มนต์ของเอ็นได้ละมั้ง แต่ถ้าเป็นแบบนั้นก็แปลว่า เอ็นไม่มีพลังเวทย์ของยมทูตเลยน่ะสิ
แบบนี้ถ้าเอ็นใช้เวทย์มนต์ไม่ได้เลยละก็ ตอนเข้าโรงเรียนยมทูตก็ลำบากน่ะสิ สงสัยคงต้องตามติดเอ็นซะแล้ว เพราะเอ็นคงทำอะไรไม่ได้เลยแน่ อยู่ที่โน้นน่ะ ถ้าใช้เวทย์มนต์หรือพลังเวทย์ไม่ได้ก็ไร้ความหมาย
สงสัยจังถ้าเขาจะทดสอบพลังเวทย์ของเอ็นแบบง่ายๆ ต้องทำยังไงบ้างนะ
เรย์หันไปมองห้องที่เอ็นนั่งท่องหนังสืออยู่ ขนาดรู้ตัวว่าตัวเองเป็นยมทูตยังไม่ตกใจ แถมเหมือนจะไม่สนใจอะไรซักเท่าไหร่เลยด้วย นั่งท่องหนังสือเฉยเลย หุๆ สงสัยจะแก่เรียนแหะ เอ็น...เนี่ย
แล้วเขาล่ะ เรื่องเข้าโรงเรียนเนี่ย พ่อบอกว่าเข้าปีนี้แหละดีที่สุดเพราะเด็กเข้าน้อย แต่สงสัยจังนะ ว่าเขากับเอ็นอาจจะเด็กที่สุดในกลุ่มเด็กที่เข้าเรียนก็ได้ มีที่ไหนยมทูตอายุไม่ถึง 30 ปี เข้าโรงเรียน ปกติเด็กๆจะเข้าก็จนกว่าจะอายุ ราวๆนั้น แต่นี่พ่อดันบังคับให้เขาเข้าตั้งแต่ 14 ปี เหตุผลเพราะว่าเขาใช้อาวุธได้แล้ว แต่จะว่าไปเรื่องอาวุธนี่ ใช้ได้ตั้งแต่ 13-14 ปี ถือว่าอัจฉริยะใช่ไหม แต่ก็นะ เข้าไปมีแต่โดนเพื่อนแกล้งแหง ตัวกะเปี้ยก...
สงสัยต่อไปเขาต้องเข้าใจแน่ๆว่าเรื่องโดนแกล้งมันเป็นยังไง อย่างเอ็นคงชินแล้วละมั้ง
หืม...ทำไมมันรู้สึกแปลกๆนะ เรย์มองซ้าย ขวา สัมผัสแบบนี้มัน...
“ฟูจิน...”เรย์ร้องเรียก แล้วทันที ฟูจินก็ปรากฏตัวกลางอากาศ ท่าทางเหมือนร้อนรนพอสมควร
“เรย์คุง แย่แล้วล่ะ กองทัพปิศาจกำลังมาที่นี่”ฟูจินร้องบอก น้ำเสียงร้อนรนมาก เรย์เข้าใจทันที เขามองออกนอกหน้าต่าง ชิ...บางกลุ่มก็มากันแล้ว
ภาพภายนอกคือกลุ่มปิศาจไม่ต่ำกว่า 10 ตนกำลัง เคลื่อนที่มาทางบ้านหลังนี้อย่างช้าๆ ราวกับว่าไม่ต้องการให้มีใครรู้ตัวทั้งสิ้น สำหรับเรย์ การที่มาช้าๆแบบนี้แหละทำให้เขาแทบไม่รู้สึกอะไร จะมารู้สึกก็เมื่อมันเข้ามาใกล้มากๆแล้วเท่านั้น
แย่แล้ว มากันเยอะขนาดนี้ไม่มีทางสู้ด้วยได้แน่นอน ต้องรีบหนีให้เร็วที่สุด ว่าแต่จะหนีไปที่ไหนเขาดีล่ะ เอาเถอะต้องบอกเอ็นก่อน
“เอ็น...แย่แล้ว....”เรย์หยุดพูดกะทันหันเมื่อเห็นว่าเอ็นก็กำลังร้อนรนพอๆกับเขา เอ็นเหมือนจะอยู่หน้าประตูพอดีที่เขาเปิดประตูเข้าไป
“อืม...ฉันก็รู้สึก...ข้างนอกสินะ”เอ็นตอบเบาๆ จู่ๆเขาก็สัมผัสได้ไม่ต่างจากเรย์ การที่มีปิศาจมาเยอะขนาดนี้ สายเลือดยมทูตยังไงก็ต้องรู้สึกได้สินะ
“แล้วจะทำไงล่ะ งานนี้ถึงตายแน่”เรย์พูดต่ออยางร้อนรน จะว่าไปเขาไม่เคยเผชิญหน้ากับปิศาจพร้อมกันมากกว่า 5 ตนเลยนะ เวลาแบบนี้มากันมากกว่า 10 ไม่มีทางจะชนะได้ อีกอย่างถ้ามันล้อมเป็นวงกลมละก็จะหาทางหนีได้ไหมนะ ที่นี่ก็ไม่มียมทูตคนอื่นๆอยู่เลยด้วย
“ยังไงก็ต้องออกจากบ้านก่อนสินะ”เอ็นวิ่งออกจากห้อง ตอนนี้เขาใส่ชุดนอนซะแล้ว แต่ช่างมันเถอะ
ไม่ว่าตอนนี้จะเป็นยังไง ก็ทำตามความรู้สึกของตัวเองเป็นหลักก่อน วาแต่ถ้าปิศาจมันก็จริงๆจะหนีไปไหนได้นะ
เอ็นเปิดประตูบ้าน เห็นกลุ่มปิศาจเหมือนจะล้อมไว้ ตอนนี้ถ้าจะหนีดูท่าจะไม่ทันซะแล้ว เรย์มองซ้ายขวาเป็นอย่างที่คิดปิศาจล้อมเป็นวงกลมแบบนี้ก็หนีไม่ได้น่ะสิ เว้นซะแต่เขาจะใช้ปีกบินได้ ในตอนนี้
...
แย่แว้วววววววว
กำละ ใครจะช่วยหนูเอ็นกับหนูเรย์ละนี่
><
