ตอนที่4 บ้านโบราน
ความหน้ากลัว 6/10
 ผมเเละดากะถูกพายุพัดปลิวไป... ผมเเละดากะอย่ในบ้านโบรานเก่าเเก่หลังหนึ่ง...ผมเเละดากะจึงลุกขึ้น ผมจะบอกให้ดากะเดินนำไปก่อน..เเต่!ทำไมผมพูดไม่ได้เหมือนมีคนเอามือมาปิดปากผม ผมพยามพูดเเต่พูดออกมาไม่ได้ จากนั้นดากะจึงพูดขึ้นว่าเรานำไปก่อนนะ ยารุตะคุงนาย ตามฉันมานะ ผมจึงตามดากะไป ผมเห็นผู้หญิง เดินตามดากะไป..ผมพยามจะพูดว่า ดากะ!ระวัง  เเต่ผมพูดไม่ได้ ได้เเต่ทำท่าทำทางไปงั้นๆ ผมจึงเอามือไปจับดากะ พอผมเอามือไปจับตัวดากะ ผู้หญิงคนนั้นพลักผมออกมา จากนั้นดากะก็หายไป...ผมจึงรีบเดินหาดากะ เเต่ไม่เจอ จากนั้นผมเจอรอยเลือดไหลเป็นทางผมจึงตามรอยนั้นไป เพื่อเจอดากะเเต่เข้าไปไม่เจออะไรเลย ผมได้ยินเสียงพีเท้า คนกำลังเดินเข้ามาใกล้ๆผม ผมคิดว่าเป็นผีเเน่ๆ จึงถือปืนขึ้น จากนั้นประตูก็พังลง! ผมยิงไปที่ประตทันที่! ได้ยินเสียง โอย!! ยารุตะนายทำอะไรนะ! นั้นเสียงดากะ ผมรีบวิ่งเข้าไปหาเค้า เเต่โชคดีกระสุนไม่โดนตัว เเค่เฉียด มือไปนิดหน่อย จากนั้นดากะจึงพูดขึ้นว่า ฉันเดินไปเเละหลงทางกับนายนะ สงสัยจะเบลอๆเลยเดินหลงกันมั้ง ฮ่าฮ่าฮ่า คราวนี้ ดากะให้ผมเดินนำไปเเทน ผมเดินไป...เดินไป...เห็น ดวงตาสีเเดง2คู่ เเต่ไม่เห็นร่างกาย ผมคิดว่านั้นเป็นปีศาจล่องหนเเน่ๆ ผมจึงยิงปืนเข้าไปที่หน้าของมัน...จากนั้นมันก็หายไป  ดากะพูดขึ้นว่า นายทำอะไรนะยารุตะคุงิยงปืนมั้วไปหมด ฉันนำทางเองก็ได้ จากนั้นดากะก็พาผมนำทางไป... ดากะเจอห้องประหลาดเเละเข้าไปผมกำลังจะเข้าไปในห้องนั้น เเต่พื้นก็ทล่มลง ผมเข้าไปในห้องนั้นไม่ได้ ดากะหันหลังมาเห็นผมตกไปในหลุมเเละพูดขึ้นว่า บ้านนี้มันเก่าเเล้ว พื้นก็พังลงเเบบนี้เเละ เเต่ผมว่ามันเเปลกๆมันพังลงมาลึกมากเหมือนมีคนจัดฉากเอาไว้ ผมพยามจะปีนขึ้นไม่ก็ก็ทำไม่ได้เพราะ มันลึกเกินไปเลยปีนไม่ได้ ผมมองไปที่ดากะ เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ถือมีดเปือนเลือด กำลังจะเเทงเข้าที่หลังดากะ ผมชี้ไปดากะเเละพยามทำให้ดากะรู้ว่ากำลังจะถูกฆ่า เเต่ผมก็พูดไม่ได้ ดากะจึงพูดขึ้นว่ามีอะไรข้างหลังฉันงั้นหรือ..ดากะเห็น ผู้หญิงถือมีดกำลังจะฆ่าเค้า ดากะจึงเอาปืนยิงไปที่ผู้หญิงคนนั้น เเต่ไม่สำเร็จ จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงของดากะ ร้องโหยหวนมากพยามจะขอความช่วยเหลือ ผมพยามจะเข้าไปช่วยดากะให้ได้เเต่ทำไม่ได้ จากนั้นไม่นานก็เกิดเเผ่นดินไหวขึ้น เสาเหล็กก็ล้มลงมา ผมจึงปีนเสาเหล็กขึ้นไป เเละเข้าไปในห้องๆนั้น ผมเห็นดากะล้มลงเลือดโชกไปทั้งตัว จากนั้นไม่นานดากะกจมลงไปในดินเเละพูดว่า ผี..ผีผู้หญิงมันดึงขาฉัน!!!!!! ช่วยด้วย!!!! อ็ากกกกกก!!!!!! ผมพยามจะดึงดากะออกมาเเต่มีควันสีดำเเละเเดงขึ้นมาทำให้ผมมองไม่เห็นดากะ จากนั้นดากะก็กดูดลงไปในดินเเละหายไปได้ยินเเต่เสียง อันโหยหวนเเละกรีดร้องอยากหน้ากลัว....

ชอบตอนไหนไม่ชอบตอนไหนบอกกันด้วยนะครับ เดียวจะเอาไปปรับปรุงเอง 

เหอเหอ

เช่นกัน - -*

- - ท่าจาเพิ่งรุสึกตัวคนที่แต่งได้เยอะๆๆนั้นสดงว่าเป็นคนมีศิลป์

ตอนพี่ต้อมเรียนจบแล้วน่าจิทำกาตุนหากินได้นะนิ

ลองวาดจิงัฟ