นิยายแต่งไว้เปงชาติแร้วไม่หนุกอย่าว่ากัลน๊า~~!!
ชื่อเรื่อง : คิดห้ายทีคนแต่งคิดไม่ออก555+
ณ สนามบิน
“ว้าววววๆ วู้วู้วู้ๆ เย้เย้เย้เย้เย้ๆ ยิปปี้ในที่สุดก็มาถึงสักกะที ^o^”
ย้าฮู้ ! สวีดัดสวัสดีค่ะท่านผู้อ่าน ดิฉัน น.ส. นัตสึกิ รัตนวงศ์สกุล ขอรายงานตัวค่า
^_^ งง
กันสินะว่าทำไม ชื่อ and นามสกุลต่างกันสุดขั้วแบบนี้ (ขั้วโลกเหนือ-ขั้วโลกใต้) ก็เพราะตอนก่อนที่พ่อและแม่ของฉันจะคลอดฉันออกมาได้ พวกฝ่าบาททั้ง 2 (ซึ่งคนละเผ่าพันธุ์กัน พ่อ-ไทย แม่-Japan) มาปิ๊งกันในญี่ปุ่นเลยตั้งชื่อเป็นญี่ปุ่นไงอ่ะ เอาล่ะโม้มานานแล้วมาเข้าเรื่องเลยดีกว่า (พึ่งรู้เหรอย่ะ ป.ล.จากนักเขียน)
“ไปรร.เฮียซึกิค่ะลุง” -_-
ฉันบอก taxi ไปอย่างรวดเร็วพร้อมถีบกระเป๋าเดินทางใบเป้งขึ้นรถ (ขอยอมรับว่าถีบจริงๆ) เออๆๆ ลืมบอกไปฉันพึ่งเดินทางมาจากไทยแลนด์เพื่อมาญี่ปุ่นสุดที่
^_^ ^o^ >o< การที่ฉันมาก็เพราะว่าท่านฝ่าบาททั้ง 2 องค์ ให้ข้าน้อยมาเรียนต่อปี one ที่รร.เฮียซึกิในกรุงโตเกียว เกียว เกียว ซึ่งฉันก็ใฝ่ฝันฝันใฝ่มานานแล้ว เพราะจะได้อ่านทั้ง วันพีช โคนัน นารูโตะ อินุยาฉะ ฯลฯ ^_^
รร.เฮียซึกิ
“เธอ รัตนวงศ์สกุล นัตสึกิ ใช่ไหม ??!!”
ทายสิฉันกำลัง talk กับสิ่งมีชีวิตชนิดใด . . . คำตอบคือ แอ่น แอน แอ๊น สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า อ.ที่หน้าคล้ายบลูด๊อกมั่กมาก และตอนนี้ อ.บลูด๊อกก็กำลังพาฉันไปที่หอพัก
“ชื่อแปลกจริงๆ”
โห !! อ. บ๊อกๆคำว่ามารยาทอ่ะสะกดเป็นไหม -_-
“นี่ห้อง 301 เป็นห้องของเธอแล้วนี่กุญแจ”
อ.บลูด๊อกอย่าหันมาดิ หนูกลัวรอยตีนกาบนหน้า อ. o_o
“แล้วเพื่อนร่วมห้องหนูละค่ะ??”
ฉันพูดพร้อมกับรับ key มาจาก อ.บลูด๊อก หน้าย่นขี้ไม่ล้างก้น
“รอเปิดเรียนก่อนเดี๋ยวจะรู้ แล้วชั้นชื่อ ฮารุนะ เป็น อ. ดูแลหอหญิง”
o_o อ๊าก!! เป็นชื่อที่เข้ากับหน้าม๊ากมากเลยเนอะ ฉันนึกพร้อมกับเอาเจ้ากระเป๋าเดินทางใบเป้งเข้าห้อง . . . ว้าวววววๆห้องสวยม๊ากมากสีผนังสีครีมตัดกับเฟอนิเจอร์สีโอ๊ค ออกดำๆน้ำตาลๆแถมมีห้องน้ำในตัวอีก (อะไรมันจะเริ่ดปานนั้น)
“เอ๊ะ เตียงมีแค่ 2 เตียง เองมีเพื่อนร่วมห้องคนเดียวเองเหรอ”
แต่ช่างหัวเผือกหัวมันเถอะไปอาบน้ำนอนดีฝ่า ^_^
ตอนเช้าวันรุ่งขึ้นจ้า
ณ รร.เฮียซึกิ
“หาววววว ง่วงเว้ย ! เมื่อคืนนอนดึกเป็นบ้าเลย”
ฟึบ !!! เอ๊ะมองฉันทำไมฟะไม่เคยเห็นคนง่วงเหรอเดี๋ยวปั๊ดแม่จับให้เปา’ตัดหัวเลย