เรื่องมีอยู่ว่ามีผู้หญิงอยู่คนหนึ่งกำลังขับรถจะออกไปต่าง จว. รถดันเสียระหว่างทาง
และในบริเวณที่รถเสียก็ดันเป็นทะเลทรายซึ่งดูแล้วก็มีบ้านคนอยู่แค่หลังเดียวแถวนั้น
ผู้หญิงจึงเดินไปที่บ้านหลังนั้นเพื่อขอร้องให้เจ้าของบ้านช่วย
เจ้าของบ้านซึ่งเป็นผู้ชายมีอายุ อาศัยอยู่กับลูกชายสามคนก็ได้ช่วยซ่อมรถให้
และก็ได้บอกกับผู้หญิงว่าต้องนอนค้างที่บ้านของเขา
เพราะรถนั้นจะเสร็จก็พรุ่งนี้
เจ้าของบ้านให้ผู้หญิงนอนห้องตรงข้ามกับห้องลูกชาย
และบอกกับผู้หญิงว่า ” ห้ามเข้าไปทำอะไรลูกชายเพราะลูกชายทั้งสามคนของเขานั ้นเอ๋อ..(ไม่เต็มบาท) ”
ตกดึกผู้หญิงเกิดอาการขึ้นมา จึงเดินไปเข้าห้องลูกชายคนแรก
และก่อนที่จะมีอะไรกัน ผู้หญิงก็บอกกับผู้ชายว่า
\”ต้องใส่ถุงยางนะ ถ้าไม่ใส่ฉันจะท้อง\”
คนแรกจึงทำตาม
ต่อมาก็เข้าห้องคนที่สองและสามและก็บอกเหมือนกันทั้ง สามคน
หลังจาก 20 ปี ผ่านไปชายสามคนเริ่มมีอายุมากขึ้นทุกคนก็นั่งกันอยู่ หน้าบ้าน
คนแรกนึกขึ้นมาได้จึงเอ่ยขึ้นว่า
“เฮ้..จำผู้หญิงที่เคยมาพักที่บ้านเราเมื่อ 20 ปี ที่แล้วได้ไหม?”
คนที่สองตอบ
“อ้อ..จำได้”
และคนแรก จึงถามอีกว่า
“นายคิดว่าป่านนี้เขาจะท้องไหม?”
คนที่สามจึงตอบว่า
“คงไม่ท้องแล้วมั้ง”
คนแรกตอบ
“ถ้างั้นเราก็น่าจะถอดถุงยางออกได้แล้วมั้ง…”
และในบริเวณที่รถเสียก็ดันเป็นทะเลทรายซึ่งดูแล้วก็มีบ้านคนอยู่แค่หลังเดียวแถวนั้น
ผู้หญิงจึงเดินไปที่บ้านหลังนั้นเพื่อขอร้องให้เจ้าของบ้านช่วย
เจ้าของบ้านซึ่งเป็นผู้ชายมีอายุ อาศัยอยู่กับลูกชายสามคนก็ได้ช่วยซ่อมรถให้
และก็ได้บอกกับผู้หญิงว่าต้องนอนค้างที่บ้านของเขา
เพราะรถนั้นจะเสร็จก็พรุ่งนี้
เจ้าของบ้านให้ผู้หญิงนอนห้องตรงข้ามกับห้องลูกชาย
และบอกกับผู้หญิงว่า ” ห้ามเข้าไปทำอะไรลูกชายเพราะลูกชายทั้งสามคนของเขานั ้นเอ๋อ..(ไม่เต็มบาท) ”
ตกดึกผู้หญิงเกิดอาการขึ้นมา จึงเดินไปเข้าห้องลูกชายคนแรก
และก่อนที่จะมีอะไรกัน ผู้หญิงก็บอกกับผู้ชายว่า
\”ต้องใส่ถุงยางนะ ถ้าไม่ใส่ฉันจะท้อง\”
คนแรกจึงทำตาม
ต่อมาก็เข้าห้องคนที่สองและสามและก็บอกเหมือนกันทั้ง สามคน
หลังจาก 20 ปี ผ่านไปชายสามคนเริ่มมีอายุมากขึ้นทุกคนก็นั่งกันอยู่ หน้าบ้าน
คนแรกนึกขึ้นมาได้จึงเอ่ยขึ้นว่า
“เฮ้..จำผู้หญิงที่เคยมาพักที่บ้านเราเมื่อ 20 ปี ที่แล้วได้ไหม?”
คนที่สองตอบ
“อ้อ..จำได้”
และคนแรก จึงถามอีกว่า
“นายคิดว่าป่านนี้เขาจะท้องไหม?”
คนที่สามจึงตอบว่า
“คงไม่ท้องแล้วมั้ง”
คนแรกตอบ
“ถ้างั้นเราก็น่าจะถอดถุงยางออกได้แล้วมั้ง…”