ในงานแต่งงานงานหนึ่ง ในขณะที่ดื่มกินกันไปได้สักพักใหญ่ พิธีกรในงานก็เชิญคู่บ่าวสาวขึ้นเวทีเพื่อกล่าวอะไรเล็กๆน้อยๆ
เป็นการขอบคุณแขกที่ให้เกียรติมาร่วมงานแต่ง
เจ้าบ่าวที่เริ่มจะได้ที่ก็ขึ้นกล่าวทันที ว่ากันเป็นกลอนเลย
” วันนี้ดีใจจะได้เมีย
หลังจากที่ได้เสียกันหลายหน
วันนี้จะมีเมียเป็นตัวตน
ขอบใจแขกทุกคนที่มางาน ”
พอกล่าวจบเท่านั้น พวกเพื่อนๆเจ้าบ่าวปรบมือกันเกรียวกราว ต่างก็พูดกันขรมว่า ” มันแน่จริงๆว่ะ…เพื่อนข้าน้อย ”
ฝ่ายเจ้าสาวก็รู้สึกอับอายและเสียหน้าเป็นอย่างยิ่ง จึงกล่าวขอบคุณ
บรรดาแขกที่มาร่วมงานด้วยเสียงหวานๆน่ารักว่า…” เช่นกันค่ะ ”
” วันนี้ดีใจจะได้ผัว
หลังจากที่เสียตัวมาหลายหน
ในวันนี้จะมีผัวเป็นตัวตน
แต่เป็นคนที่เท่าไหร่…ไม่ได้จำ “
เป็นการขอบคุณแขกที่ให้เกียรติมาร่วมงานแต่ง
เจ้าบ่าวที่เริ่มจะได้ที่ก็ขึ้นกล่าวทันที ว่ากันเป็นกลอนเลย
” วันนี้ดีใจจะได้เมีย
หลังจากที่ได้เสียกันหลายหน
วันนี้จะมีเมียเป็นตัวตน
ขอบใจแขกทุกคนที่มางาน ”
พอกล่าวจบเท่านั้น พวกเพื่อนๆเจ้าบ่าวปรบมือกันเกรียวกราว ต่างก็พูดกันขรมว่า ” มันแน่จริงๆว่ะ…เพื่อนข้าน้อย ”
ฝ่ายเจ้าสาวก็รู้สึกอับอายและเสียหน้าเป็นอย่างยิ่ง จึงกล่าวขอบคุณ
บรรดาแขกที่มาร่วมงานด้วยเสียงหวานๆน่ารักว่า…” เช่นกันค่ะ ”
” วันนี้ดีใจจะได้ผัว
หลังจากที่เสียตัวมาหลายหน
ในวันนี้จะมีผัวเป็นตัวตน
แต่เป็นคนที่เท่าไหร่…ไม่ได้จำ “