เวบบอร์ด GAMEINDY

[virgin]

ความลับ และ ความรัก
ความลับ... ได้ยินว่ามักเป็นสีดำ
ความรัก... จำได้ว่าเป็นสีชมพู
ความลับ... ต้องกระซิบข้างข้างหู
ความรัก... อาจรับรู้ได้ด้วยหัวใจ
ความลับ... ต้องมีการวางแผน
ความรัก... จะกี่หมื่นแสนก็ยังยิ่งใหญ่
ความลับ... ถ้าบอกจะไม่ลับอีกต่อไป
ความรัก... ได้ฟังเมื่อไหร่ก็ยังคงงดงาม
ความลับ... ฟังแล้วอาจสงสัย
ความรัก... มักไม่ต้องมีคำถาม
ความลับ... ต้องเก็บให้ดีคือคำนิยาม
ความรัก... อาจไม่ต้องให้คำจำกัดความมาปะปน
ความลับ... จะไม่บอกให้ใครรู้
ความรัก... อยากให้ได้ฟังอยู่...ก็สุขล้น
ความลับ... เข้าไปมากจะวกวน
ความรัก... แค่อยู่ในใจใครสักคน...ก็เพียงพอ
_________________

ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม

[virgin]

ขุดขึ้นมาเล่นๆ ^^"

นี่ทุกคนอาจไม่เจอผมสัก อาทิตย์นึงเด้อ ไปทำธุระที่กรุงเทพโหน่ย อย่าเล่นกันจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนละ พักผ่อนซะบ้าง เป็นห่วงนะ ^^'
_________________

ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม

[virgin]

Once there was loving couple travelling in a bus in a mountainous area.
มีสามีภรรยาคู่หนึ่ง เดินทางไปเที่ยวในพึ้นทีที่เป็นภูเขาด้วยรถประจำทาง

They decided to get down at some place.
พวกเขาตัดสินใจที่จะลงตรงไหนสักแห่งหนึ่ง

After the couple got down at some place the bus moved on.
หลังจากพวกเขาลงจากรถบัสแล้ว รถบัสก็เคลื่อนที่ต่อไป

As the bus moved on, a huge rock fell on the bus from the mountain and crushed the bus to crumbs.
เมื่อรถบัสเคลื่อนตัวไป ก็มีก้อนหินขนาดมหึมาหล่นลงมาจากภูเขา ทับรถบัสจนเละ

Everybody on board was killed.
ทุกคนบนรถบัสตายหมด

The couple upon seeing that, said, "We wish we were on that bus"
เมื่อสามีภรรยาคู่นั้นเห็นเข้า ก็พูดว่า "เราน่าจะอยู่บนรถบัสคันนั้นนะ"

Why do u think they said that?
ทำไมพวกเขาถึงพูดแบบนั้น?

Scroll down for answer
ลองพยายามคิดดู ก่อนที่จะเลื่อนลงมาเพื่อดูคำตอบนะครับ
o
o
o
o
o
o
o
o
Come on think again .......
ให้คิดอีกที
ีo
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
Come on try hard.....
พยายามมากกว่านี้หน่อย
o
o
o
o
o
o

Think positively.......
พยายามคิดในแง่ดีเข้าไว้.......คำตอบคือ

If they had remained on the bus instead of deciding to get down,
the resulting time delay could have been avoided
and the rock would have fallen after the bus had passed...!!!
ถ้าพวกเขายังคงอยู่บนรถบัส แทนที่จะตัดสินใจลง,
รถบัสก็ไม่เสียเวลาจอดให้พวกเขาลง
ผลลัพธ์คือ รถบัสจะวิ่งผ่านไปก่อนที่ก้อนหินก้อนนั้นจะตกลงมา

Think positive in life always and look for opportunities when u can help others.
คิดทุกอย่างในแง่ดีเสมอ และหาโอกาสเมื่อคุณสามารถช่วยผู้อื่นได้
_________________

ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม

[virgin]

-เ พื่ อ น แ ท้

เพื่อนทั่วไปไม่เคยเห็นคุณร้องไห้
เพื่อนแท้มีหัวไหล่ไว้คอยซับน้ำตาคุณ

เพื่อนทั่วไปจะไม่รู้ชื่อพ่อแม่ของคุณ
เพื่อนแท้จะมีเบอร์ของท่านไว้ในสมุดจดโทรศัพท์ของเขา

เพื่อนทั่วไปจะถือขวดไวน์ติดมือมางานปาร์ตี้ของคุณ
เพื่อนแท้จะมาแต่วันเพื่อช่วยเตรียมงาน

เพื่อนทั่วไปอยากคุยกับคุณถึงปัญหาของเขา
เพื่อนแท้อยากช่วยปัดเป่าปัญหาของคุณออกไป

เพื่อนทั่วไปจะพิศวงในเรื่องโรแมนติกเก่าๆ
เพื่อนแท้สามารถเอาเรื่องนี้มาอำคุณได้

เพื่อนทั่วไปเวลามาเยี่ยมคุณจะทำตัวเยี่ยงแขก
เพื่อนแท้จะตรงรี่ไปเปิดตู้เย็นและบริการตนเอง

เพื่อนทั่วไปคิดว่ามิตรภาพจบลงเมื่อเกิดการทะเลาะถกเถียง
เพื่อนแท้รู้ดีว่านั่นจะมิใช่มิตรภาพ จนกว่าคุณได้เคยวิวาทกัน

เพื่อนทั่วไปคาดหวังให้คุณอยู่เคียงข้างเขาเสมอ
เพื่อนแท้คาดหวังที่จะอยู่เคียงคุณตลอดไป

เพื่อนทั่วไปจะอ่านข้อความนี้แล้วโยนลงถังขยะ
เพื่อนแท้จะเฝ้าส่งต่อๆไป จนกว่าจะมั่นใจว่ามันได้ถึงมือผู้รับ
_________________

ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม

[Plan]

ชอบมาเลยครับ ได้สาระดีมากเลยครับ

[virgin]

-แก้แค้นด้วยการให้อภัย

หลายปีก่อนมีคดีหนึ่งเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา วัยรุ่นอายุ14 ยิงเด็กหนุ่มคนหนึ่งถึงแก่ความตาย เพียงเพราะต้องการพิสูจน์ตัวเองให้เพื่อนๆ ในแก๊งเห็น ทุกนัดที่มีการสืบพยานในศาล แม่ของผู้ตายนั่งฟังการพิจารณาอย่างนิ่งเงียบ หลังจากที่ศาลตัดสินจำคุกวัยรุ่นผู้นั้น แม่ของผู้ตายเดินเข้าไปหาเขา จ้องหน้าและพูดว่า “ฉันจะฆ่าเธอ”
ผ่านไปครึ่งปี หญิงผู้นั้นก็ไปเยี่ยมคนที่ฆ่าลูกชายเธอ เธอเป็นคนแรกและคนเดียวที่ไปเยี่ยมเขา เพราะเขาเป็นเด็กข้างถนน ไม่มีญาติพี่น้อง ก่อนที่จะจากกัน เธอให้เงินเขาเป็นค่าบุหรี่ แล้วเธอก็เริ่มไปเยี่ยมเขาบ่อยขึ้น แต่ละครั้งก็เอาอาหารและของฝากไปให้
เมื่อใกล้ครบกำหนดจำคุกสามปี หญิงผู้นั้นก็ถามว่า “จะทำอะไรเมื่อพ้นโทษ” เขาตอบว่า“ไม่รู้” เธอจึง หางานให้เขาทำ ในบริษัทของเพื่อน ครั้นถามว่า “มีที่พักไหม” ก็ได้คำตอบว่า “ไม่มี” เธอจึงชวนเขามาพักในบ้านของเธอ บ้านของเด็กที่เขาฆ่ากับมือ
ตลอดแปดเดือนเขาพักบ้านเธอ กินอาหารที่เธอทำ แล้วเย็นวันหนึ่งเธอก็เรียกเขาไปคุยในห้อง เธอนั่งประจันหน้าเขา นิ่งเงียบพักใหญ่ แล้วพูดขึ้นว่า
“เธอจำได้ไหมตอนที่อยู่ในศาล ฉันพูดว่าจะฆ่าเธอ!”
“จำได้ครับ”
“ฉันไม่ต้องการเห็นคนที่ฆ่าลูกฉันยังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ ฉันต้องการให้เขาตาย เพราะเหตุนี้แหละฉันจึงไปเยี่ยมเธอและเอาของไปให้เพราะเหตุนี้แหละฉันจึงหางานให้เธอและให้เธออยู่บ้านฉัน”
ถึงตรงนี้ชายหนุ่มไม่แน่ใจว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป แล้วแม่ของผู้ตายก็พูดต่อไปว่า
“ทั้งหมดนี้ก็เพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเธอ ตอนนี้เจ้าวัยรุ่นคนนั้นก็จากไปแล้ว ฉันจะถามเธอล่ะทีนี้ว่าลูกของฉันจากไปแล้ว เจ้าฆาตกรก็จากไปแล้วเช่นกัน เธอยังจะอยู่ที่นี่อีกหรือเปล่า ฉันอยากรับเธอเป็นลูก หากเธอไม่ว่าอะไร”
ในที่สุดเธอได้กลายเป็นแม่ของคนที่ฆ่าลูกเธอ ส่วนฆาตกรผู้หลงผิดก็ได้แม่ซึ่งเขาไม่เคยมีมาก่อนในชีวิต

เรื่องนี้เริ่มต้นด้วยความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของหญิงคนหนึ่ง แต่เธอก็ได้พลิกเปลี่ยนเหตุการณ์ให้กลายเป็นชัยชนะอันยิ่งใหญ่ ชัยชนะอันสำคัญมิได้อยู่ที่เธอได้ลูกคนใหม่มาแทนคนเก่าที่จากไป หากได้แก่การกำจัด “ศัตรู” ของเธอ โดยไม่มีใครเป็นฝ่ายสูญเสียแต่อย่างใด ทุกคนเป็นผู้ชนะ ทั้งตัวเธอเอง และชายหนุ่มผู้หลงผิด
ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ในเหตุการณ์ครั้งนี้มิได้เกิดจากการแก้แค้น แต่เกิดจากการให้อภัย การให้อภัยนั้นมีอานุภาพอันยิ่งใหญ่ เพราะนอกจากกำจัดคนชั่วร้ายให้หมดไปโดยปราศจากการสูญเสียเลือดเนื้อแล้ว ยังสามารถฉุดรั้งชีวิตให้พ้นจากความตกต่ำ เข้าสู่หนทางที่ดีงาม มิใช่แค่ชีวิตของฆาตกรผู้หลงผิดเท่านั้น หากรวมถึงชีวิตของหญิงผู้เป็นแม่ด้วย
ชีวิตของเธอจะเป็นอย่างไรหากจิตใจถูกเผาลนด้วยความโกรธ หรือหมกมุ่นอยู่กับความเคียดแค้นพยาบาทวันแล้ววันเล่า ทั้งนี้โดยหวังลมๆ แล้ง ๆ ว่า ความวิบัติของฆาตกรเท่านั้นที่จะทำให้เธอถูก “ปลดปล่อย” จากความทุกข์ทั้งมวล แต่ก่อนที่วันนั้นจะมาถึง คนที่จะย่ำแย่เป็นคนแรกก็คือตัวเธอนั่นเอง
ไม่มีอะไรที่จะปลดปล่อยเราจากความทุกข์เพราะถูกทำร้ายได้ดีไปกว่าการให้อภัย การให้อภัยจะช่วยให้เราเป็นอิสระจากกรงขังที่เราสร้างขึ้นไว้เอง อันได้แก่กรงขังแห่งความเคียดแค้นพยาบาท ต่อเมื่อสลัดความเคียดแค้นออกไป อิสรภาพจึงจะบังเกิดขึ้น
ถึงที่สุดแล้วชัยชนะอันยิ่งใหญ่ที่สุดในเหตุการณ์ครั้งนี้ มิได้อยู่ที่การชนะใจฆาตกรผู้หลงผิด หากได้แก่การที่ผู้เป็นแม่สามารถเอาชนะความเคียดแค้นพยาบาทในใจเธอ แล้วให้เมตตากรุณามาแทนที่ ชัยชนะเช่นนี้ต้องอาศัยความกล้า ความเข้มแข็งและความมั่นคงในจิตใจอย่างมาก แน่ละ การให้อภัยคนที่ทำร้ายใจเรานั้นเป็นเรื่องที่ทำไม่ได้ง่ายๆ แต่ก็เป็นสิ่งที่บ่มเพาะได้หากสนใจ ไยไม่เริ่มจากการให้อภัยคนที่ชอบนินทาเรา พูดจาไม่ถูกหู หรือไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา ใช้ความรักความจริงใจเข้าหาเขา แล้วดูซิว่าจะได้ผลดีกว่าการแก้แค้นตอบโต้เขา
_________________

ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม

[๏DeathNote๏]

...ไม่คิดว่าหนุ่มจะเขียน อืม..อ่านแล้วก้ได้คิดตามไปด้วย รู้สึกดี แปลกใหม่ดี
***คนเราก็ต้องมีช่วงเวลาที่ เศร้า เหงา ทุกข์ สุข ***
............ถ้าไม่ได้อยู่ในอารมณ์ พวกนี้ อาจเขียนไม่ซึ้งขนาดนี้..จิงไม๊........
......(อ่านแล้ว รู้ถึงความรู้สึกหนะ เหอๆ)...ไม่มีไรหรอก.......
๏๏๏อยากอ่านกลอน๏๏๏
_________________

๏::::::-คำว่า"เพื่อน"คือ...อะไร-::::::๏