เวบบอร์ด GAMEINDY เวบบอร์ด GAMEINDY
ProjectONE เกมออนไลน์สัญชาติไทยแท้
 
 ช่วยเหลือช่วยเหลือ   ค้นหาค้นหา   รายชื่อสมาชิกรายชื่อสมาชิก   กลุ่มผู้ใช้กลุ่มผู้ใช้   สมัครสมาชิก(Register)สมัครสมาชิก(Register) 
 ข้อมูลส่วนตัว(Profile)ข้อมูลส่วนตัว(Profile)   เข้าสู่ระบบเพื่อเช็คข้อความส่วนตัวเข้าสู่ระบบเพื่อเช็คข้อความส่วนตัว   เข้าสู่ระบบ(Log in)เข้าสู่ระบบ(Log in) 
บอร์ดนี้ถูกยกเลิก ไม่สามารถเพิ่มข้อความได้ ใช้เพื่ออ้างอิงเท่านั้น
กรุณาใช้บอร์ดใหม่ที่ http://forum.gameindy.com

ข้อความดีดีอ่านกาน(แก้เบื่อ)
ไปที่หน้า ก่อนหน้า  1, 2
 
Forum นี้ถูกล็อก คุณไม่สามารถตอบ หรือแก้ไขได้   หัวข้อนี้ถูกล็อก คุณไม่สามารถแก้ไข หรือตอบได้    หน้าแรก -> เวบบอร์ด GAMEINDY -> สนทนาเรื่องทั่วไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า :: อ่านหัวข้อถัดไป  
ผู้ตั้ง ข้อความ
virgin
Project ONE Tester


เข้าร่วม: 01 May 2006
ตอบ: 161
ที่อยู่: ในใจฉาวๆ

ตอบตอบเมื่อ: Sat May 06, 2006 6:50 pm    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ

ความลับ และ ความรัก
ความลับ... ได้ยินว่ามักเป็นสีดำ
ความรัก... จำได้ว่าเป็นสีชมพู
ความลับ... ต้องกระซิบข้างข้างหู
ความรัก... อาจรับรู้ได้ด้วยหัวใจ
ความลับ... ต้องมีการวางแผน
ความรัก... จะกี่หมื่นแสนก็ยังยิ่งใหญ่
ความลับ... ถ้าบอกจะไม่ลับอีกต่อไป
ความรัก... ได้ฟังเมื่อไหร่ก็ยังคงงดงาม
ความลับ... ฟังแล้วอาจสงสัย
ความรัก... มักไม่ต้องมีคำถาม
ความลับ... ต้องเก็บให้ดีคือคำนิยาม
ความรัก... อาจไม่ต้องให้คำจำกัดความมาปะปน
ความลับ... จะไม่บอกให้ใครรู้
ความรัก... อยากให้ได้ฟังอยู่...ก็สุขล้น
ความลับ... เข้าไปมากจะวกวน
ความรัก... แค่อยู่ในใจใครสักคน...ก็เพียงพอ
_________________

ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
virgin
Project ONE Tester


เข้าร่วม: 01 May 2006
ตอบ: 161
ที่อยู่: ในใจฉาวๆ

ตอบตอบเมื่อ: Sun May 28, 2006 9:11 pm    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ

ขุดขึ้นมาเล่นๆ ^^"

นี่ทุกคนอาจไม่เจอผมสัก อาทิตย์นึงเด้อ ไปทำธุระที่กรุงเทพโหน่ย อย่าเล่นกันจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนละ พักผ่อนซะบ้าง เป็นห่วงนะ ^^'
_________________

ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
virgin
Project ONE Tester


เข้าร่วม: 01 May 2006
ตอบ: 161
ที่อยู่: ในใจฉาวๆ

ตอบตอบเมื่อ: Fri Jun 09, 2006 6:55 am    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ

Once there was loving couple travelling in a bus in a mountainous area.
มีสามีภรรยาคู่หนึ่ง เดินทางไปเที่ยวในพึ้นทีที่เป็นภูเขาด้วยรถประจำทาง

They decided to get down at some place.
พวกเขาตัดสินใจที่จะลงตรงไหนสักแห่งหนึ่ง

After the couple got down at some place the bus moved on.
หลังจากพวกเขาลงจากรถบัสแล้ว รถบัสก็เคลื่อนที่ต่อไป

As the bus moved on, a huge rock fell on the bus from the mountain and crushed the bus to crumbs.
เมื่อรถบัสเคลื่อนตัวไป ก็มีก้อนหินขนาดมหึมาหล่นลงมาจากภูเขา ทับรถบัสจนเละ

Everybody on board was killed.
ทุกคนบนรถบัสตายหมด

The couple upon seeing that, said, "We wish we were on that bus"
เมื่อสามีภรรยาคู่นั้นเห็นเข้า ก็พูดว่า "เราน่าจะอยู่บนรถบัสคันนั้นนะ"

Why do u think they said that?
ทำไมพวกเขาถึงพูดแบบนั้น?

Scroll down for answer
ลองพยายามคิดดู ก่อนที่จะเลื่อนลงมาเพื่อดูคำตอบนะครับ
o
o
o
o
o
o
o
o
Come on think again .......
ให้คิดอีกที
ีo
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
Come on try hard.....
พยายามมากกว่านี้หน่อย
o
o
o
o
o
o

Think positively.......
พยายามคิดในแง่ดีเข้าไว้.......คำตอบคือ

If they had remained on the bus instead of deciding to get down,
the resulting time delay could have been avoided
and the rock would have fallen after the bus had passed...!!!
ถ้าพวกเขายังคงอยู่บนรถบัส แทนที่จะตัดสินใจลง,
รถบัสก็ไม่เสียเวลาจอดให้พวกเขาลง
ผลลัพธ์คือ รถบัสจะวิ่งผ่านไปก่อนที่ก้อนหินก้อนนั้นจะตกลงมา

Think positive in life always and look for opportunities when u can help others.
คิดทุกอย่างในแง่ดีเสมอ และหาโอกาสเมื่อคุณสามารถช่วยผู้อื่นได้
_________________

ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
virgin
Project ONE Tester


เข้าร่วม: 01 May 2006
ตอบ: 161
ที่อยู่: ในใจฉาวๆ

ตอบตอบเมื่อ: Fri Jun 09, 2006 6:57 am    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ

-เ พื่ อ น แ ท้

เพื่อนทั่วไปไม่เคยเห็นคุณร้องไห้
เพื่อนแท้มีหัวไหล่ไว้คอยซับน้ำตาคุณ

เพื่อนทั่วไปจะไม่รู้ชื่อพ่อแม่ของคุณ
เพื่อนแท้จะมีเบอร์ของท่านไว้ในสมุดจดโทรศัพท์ของเขา

เพื่อนทั่วไปจะถือขวดไวน์ติดมือมางานปาร์ตี้ของคุณ
เพื่อนแท้จะมาแต่วันเพื่อช่วยเตรียมงาน

เพื่อนทั่วไปอยากคุยกับคุณถึงปัญหาของเขา
เพื่อนแท้อยากช่วยปัดเป่าปัญหาของคุณออกไป

เพื่อนทั่วไปจะพิศวงในเรื่องโรแมนติกเก่าๆ
เพื่อนแท้สามารถเอาเรื่องนี้มาอำคุณได้

เพื่อนทั่วไปเวลามาเยี่ยมคุณจะทำตัวเยี่ยงแขก
เพื่อนแท้จะตรงรี่ไปเปิดตู้เย็นและบริการตนเอง

เพื่อนทั่วไปคิดว่ามิตรภาพจบลงเมื่อเกิดการทะเลาะถกเถียง
เพื่อนแท้รู้ดีว่านั่นจะมิใช่มิตรภาพ จนกว่าคุณได้เคยวิวาทกัน

เพื่อนทั่วไปคาดหวังให้คุณอยู่เคียงข้างเขาเสมอ
เพื่อนแท้คาดหวังที่จะอยู่เคียงคุณตลอดไป

เพื่อนทั่วไปจะอ่านข้อความนี้แล้วโยนลงถังขยะ
เพื่อนแท้จะเฝ้าส่งต่อๆไป จนกว่าจะมั่นใจว่ามันได้ถึงมือผู้รับ
_________________

ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
Plan



เข้าร่วม: 08 Jun 2006
ตอบ: 5
ที่อยู่: จินตนาการที่เกินกว่าฝัน ใต้แผ่นฟ้า ในท้องพระโรงศิลา และใช้ชีวิตช่วงสั้นๆที่ไร้นิรันดร์

ตอบตอบเมื่อ: Fri Jun 09, 2006 7:25 am    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ

ชอบมาเลยครับ ได้สาระดีมากเลยครับ Very Happy
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว MSN Messenger
virgin
Project ONE Tester


เข้าร่วม: 01 May 2006
ตอบ: 161
ที่อยู่: ในใจฉาวๆ

ตอบตอบเมื่อ: Fri Jun 09, 2006 7:37 am    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ

-แก้แค้นด้วยการให้อภัย

หลายปีก่อนมีคดีหนึ่งเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา วัยรุ่นอายุ14 ยิงเด็กหนุ่มคนหนึ่งถึงแก่ความตาย เพียงเพราะต้องการพิสูจน์ตัวเองให้เพื่อนๆ ในแก๊งเห็น ทุกนัดที่มีการสืบพยานในศาล แม่ของผู้ตายนั่งฟังการพิจารณาอย่างนิ่งเงียบ หลังจากที่ศาลตัดสินจำคุกวัยรุ่นผู้นั้น แม่ของผู้ตายเดินเข้าไปหาเขา จ้องหน้าและพูดว่า “ฉันจะฆ่าเธอ”
ผ่านไปครึ่งปี หญิงผู้นั้นก็ไปเยี่ยมคนที่ฆ่าลูกชายเธอ เธอเป็นคนแรกและคนเดียวที่ไปเยี่ยมเขา เพราะเขาเป็นเด็กข้างถนน ไม่มีญาติพี่น้อง ก่อนที่จะจากกัน เธอให้เงินเขาเป็นค่าบุหรี่ แล้วเธอก็เริ่มไปเยี่ยมเขาบ่อยขึ้น แต่ละครั้งก็เอาอาหารและของฝากไปให้
เมื่อใกล้ครบกำหนดจำคุกสามปี หญิงผู้นั้นก็ถามว่า “จะทำอะไรเมื่อพ้นโทษ” เขาตอบว่า“ไม่รู้” เธอจึง หางานให้เขาทำ ในบริษัทของเพื่อน ครั้นถามว่า “มีที่พักไหม” ก็ได้คำตอบว่า “ไม่มี” เธอจึงชวนเขามาพักในบ้านของเธอ บ้านของเด็กที่เขาฆ่ากับมือ
ตลอดแปดเดือนเขาพักบ้านเธอ กินอาหารที่เธอทำ แล้วเย็นวันหนึ่งเธอก็เรียกเขาไปคุยในห้อง เธอนั่งประจันหน้าเขา นิ่งเงียบพักใหญ่ แล้วพูดขึ้นว่า
“เธอจำได้ไหมตอนที่อยู่ในศาล ฉันพูดว่าจะฆ่าเธอ!”
“จำได้ครับ”
“ฉันไม่ต้องการเห็นคนที่ฆ่าลูกฉันยังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ ฉันต้องการให้เขาตาย เพราะเหตุนี้แหละฉันจึงไปเยี่ยมเธอและเอาของไปให้เพราะเหตุนี้แหละฉันจึงหางานให้เธอและให้เธออยู่บ้านฉัน”
ถึงตรงนี้ชายหนุ่มไม่แน่ใจว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป แล้วแม่ของผู้ตายก็พูดต่อไปว่า
“ทั้งหมดนี้ก็เพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเธอ ตอนนี้เจ้าวัยรุ่นคนนั้นก็จากไปแล้ว ฉันจะถามเธอล่ะทีนี้ว่าลูกของฉันจากไปแล้ว เจ้าฆาตกรก็จากไปแล้วเช่นกัน เธอยังจะอยู่ที่นี่อีกหรือเปล่า ฉันอยากรับเธอเป็นลูก หากเธอไม่ว่าอะไร”
ในที่สุดเธอได้กลายเป็นแม่ของคนที่ฆ่าลูกเธอ ส่วนฆาตกรผู้หลงผิดก็ได้แม่ซึ่งเขาไม่เคยมีมาก่อนในชีวิต

เรื่องนี้เริ่มต้นด้วยความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของหญิงคนหนึ่ง แต่เธอก็ได้พลิกเปลี่ยนเหตุการณ์ให้กลายเป็นชัยชนะอันยิ่งใหญ่ ชัยชนะอันสำคัญมิได้อยู่ที่เธอได้ลูกคนใหม่มาแทนคนเก่าที่จากไป หากได้แก่การกำจัด “ศัตรู” ของเธอ โดยไม่มีใครเป็นฝ่ายสูญเสียแต่อย่างใด ทุกคนเป็นผู้ชนะ ทั้งตัวเธอเอง และชายหนุ่มผู้หลงผิด
ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ในเหตุการณ์ครั้งนี้มิได้เกิดจากการแก้แค้น แต่เกิดจากการให้อภัย การให้อภัยนั้นมีอานุภาพอันยิ่งใหญ่ เพราะนอกจากกำจัดคนชั่วร้ายให้หมดไปโดยปราศจากการสูญเสียเลือดเนื้อแล้ว ยังสามารถฉุดรั้งชีวิตให้พ้นจากความตกต่ำ เข้าสู่หนทางที่ดีงาม มิใช่แค่ชีวิตของฆาตกรผู้หลงผิดเท่านั้น หากรวมถึงชีวิตของหญิงผู้เป็นแม่ด้วย
ชีวิตของเธอจะเป็นอย่างไรหากจิตใจถูกเผาลนด้วยความโกรธ หรือหมกมุ่นอยู่กับความเคียดแค้นพยาบาทวันแล้ววันเล่า ทั้งนี้โดยหวังลมๆ แล้ง ๆ ว่า ความวิบัติของฆาตกรเท่านั้นที่จะทำให้เธอถูก “ปลดปล่อย” จากความทุกข์ทั้งมวล แต่ก่อนที่วันนั้นจะมาถึง คนที่จะย่ำแย่เป็นคนแรกก็คือตัวเธอนั่นเอง
ไม่มีอะไรที่จะปลดปล่อยเราจากความทุกข์เพราะถูกทำร้ายได้ดีไปกว่าการให้อภัย การให้อภัยจะช่วยให้เราเป็นอิสระจากกรงขังที่เราสร้างขึ้นไว้เอง อันได้แก่กรงขังแห่งความเคียดแค้นพยาบาท ต่อเมื่อสลัดความเคียดแค้นออกไป อิสรภาพจึงจะบังเกิดขึ้น
ถึงที่สุดแล้วชัยชนะอันยิ่งใหญ่ที่สุดในเหตุการณ์ครั้งนี้ มิได้อยู่ที่การชนะใจฆาตกรผู้หลงผิด หากได้แก่การที่ผู้เป็นแม่สามารถเอาชนะความเคียดแค้นพยาบาทในใจเธอ แล้วให้เมตตากรุณามาแทนที่ ชัยชนะเช่นนี้ต้องอาศัยความกล้า ความเข้มแข็งและความมั่นคงในจิตใจอย่างมาก แน่ละ การให้อภัยคนที่ทำร้ายใจเรานั้นเป็นเรื่องที่ทำไม่ได้ง่ายๆ แต่ก็เป็นสิ่งที่บ่มเพาะได้หากสนใจ ไยไม่เริ่มจากการให้อภัยคนที่ชอบนินทาเรา พูดจาไม่ถูกหู หรือไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา ใช้ความรักความจริงใจเข้าหาเขา แล้วดูซิว่าจะได้ผลดีกว่าการแก้แค้นตอบโต้เขา
_________________

ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
๏DeathNote๏
Project ONE Tester


เข้าร่วม: 05 May 2006
ตอบ: 69
ที่อยู่: ๏ยมโลก๏๏๏*ยมฑูตไม่ติดตามผู้ที่ยืมเดธโน๊ตไป ยมฑูตจะติดตามแต่ผู้ที่ถือสิทธิเป็นเจ้าของเท่านั้น

ตอบตอบเมื่อ: Fri Jun 09, 2006 2:24 pm    เรื่อง: เดิมๆ ตอบโดยอ้างข้อความ

...ไม่คิดว่าหนุ่มจะเขียน อืม..อ่านแล้วก้ได้คิดตามไปด้วย รู้สึกดี แปลกใหม่ดี
***คนเราก็ต้องมีช่วงเวลาที่ เศร้า เหงา ทุกข์ สุข ***
............ถ้าไม่ได้อยู่ในอารมณ์ พวกนี้ อาจเขียนไม่ซึ้งขนาดนี้..จิงไม๊........
......(อ่านแล้ว รู้ถึงความรู้สึกหนะ เหอๆ)...ไม่มีไรหรอก.......
๏๏๏อยากอ่านกลอน๏๏๏
_________________

๏::::::-คำว่า"เพื่อน"คือ...อะไร-::::::๏
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว MSN Messenger
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:   
Forum นี้ถูกล็อก คุณไม่สามารถตอบ หรือแก้ไขได้   หัวข้อนี้ถูกล็อก คุณไม่สามารถแก้ไข หรือตอบได้    เวบบอร์ด GAMEINDY -> สนทนาเรื่องทั่วไป ปรับเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
ไปที่หน้า ก่อนหน้า  1, 2
หน้า 2 จาก 2

 
ไปที่:  
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
eXTReMe Tracker