[บทนำ]
นานนับกาลที่เหล่ามนุษย์ถือกำเนิด
พวกเขามีสติปัญญาที่เลิศล้ำ สร้างสรรค์สิ่งประดิษฐ์ต่างๆ จนมียุคสมัยที่รุ่งเรือง แต่การที่พวกเขามีวิวัฒนาการก้าวล้ำ จึงทำให้หวาดระแวงต่อชนเผ่ารอบข้าง ใช่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชนเผ่าแห่งวิญญาณ ที่แข็งแกร่งไร้ใครเทียมด้วยอำนาจกายาที่แข็งแกร่งดั่งภูผา และเวทมนต์...เวทมนต์แห่งจิตวิญญาณธรรมชาติของเหล่าภูติผี ใช่แล้ว...
เผ่าอาชูร่า
เหล่ามนุษย์ที่มีความหวาดกลัวกับจิตวิญญาณของชนเผ่าที่แข็งแกร่งนี้ ได้จัดตั้งกองทัพทหารขึ้นมา พวกเขาเรียกกองกำลังเหล่านี้ว่า 'เซนจูเรี่ยน' โดยมีผู้นำกองทัพคือผู้พันคาร์เตอร์(อย่าไปคิดว่าชื่อเขาเหมือนหนอนเชียวนะ) พวกเขาฝึกซ้อมเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการรบที่อาจเกิดขึ้นเมื่อใดก็ได้
ในที่สุด ความหวาดกลัวก็ได้ถึงขีดสุด...
_______________________________________________
ณ ป้อมทหารเดธวอลเลย์
-ทหารทุกนาย โปรดเตรียมตัวให้พร้อม ย้ำ ทหารทุกนาย โปรดเตรียมตัวให้พร้อม!-
ตึกๆๆๆๆ
เสียงฝีเท้าวิ่งกันสับสนอลหม่านของเหล่าเซนจูเรี่ยนดังขึ้นทั่วป้อม เหล่าทหารทั้งหลายคว้ากระเป๋าออกศึกพาดบ่า และวิ่งออกไปรวมพลกันที่หน้าป้อม
ถ้าถามถึงสาเหตุที่ทำให้ป้อมทหารเดธวอลเล่ย์ อลหม่านถึงขนาดนี้ นั่นก็เป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจากสงคราม ถูกต้อง สงครามระหว่าเผ่ามนุษย์และอาชูร่าน่ะสิ!
"หัวหน้าทหารแต่ละกอง! เช็คดูกองของตนเองให้เรียบร้อย ขาดไปคนเดียวอดข้าวทั้งหน่อยหนึ่งมื้อ!" ร้อยเอกอลันตะโกนบอกทุกคน
"กองที่ 1 ครบ!""กอง 2 ครบ!""กองที่ 3 ...!"
"กองที่ 7 เป็นอะไรไป ทำไมไม่ขาน" อลันเลิกคิ้ว ทำให้หน้าซูบๆ นั้นซูบลงไปอีก
หัวหน้ากอง อึกอักเล็กน้อย ก่อนจะตอบ "เรียนร้อยเอก ทหารกอง 7 หมายเลข412 ลูวิสยังไม่มาครับ"
"อ๊ากกกกกกกกกกก!!!" โครม!
พูดจบก็มีเสียงโหยหวนดังขึ้นมาจากข้างในป้อม เรียกทุกสายตาหันไปมอง
ร่างผอมบอบบางในชุดทหารเต็มยศ นอนหน้าคว่ำแบ็บอยู่ตรงชานบันได และค้างอยู่แบบนั้นนานมากจนเหล่าทหารเริ่มทำอะไรไม่ถูก ก่อนที่ร่างนั้นจะเงยหน้าขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มบาดใจ
"ขอโทษที่ช้าครับ ทหารกองที่ 7 หมายเลข 412 ลูวิส รายงานตัวครับ!" ว่าจบก็ยกมือวันทยาหัตถ์
อลันทำหน้าเอือมโลก ขณะที่คนอื่นๆ คิดว่าน่าเอ็นดูดี
ลูวิส ลุกขึ้นปัดฝุ่นออกจากชุด และคว้ากระเป๋าเผ่นแนบเข้าไปในกองทันที
"ตื่นสายอีกแล้ว" หัวหน้ากองหรือเพื่อนซี้ปึ้กของเขาขมวดคิ้วมุ่นพร้อมกับกระซิบเมื่อเขาเดินผ่าน ลูวิสจึงขยิบตาให้เพื่อนซี้และต่อแถวอย่างว่องไว ก่อนจะโดนถองจากทหารกองข้างๆ ระหว่างที่กองอื่นขานจำนวนคนในกอง
"มาสายนะไอ้น้องเล็ก" หญิงสาวเรือนผมสีฟ้าขยิบตาให้อย่างทะเล้น เธอมีชื่อว่า แอล เป็นทหารกอง 8 ชั้นแนวหน้า ที่เธอเรียกลูวิสว่าน้องเล็กก็เพราะ ลูวิสน่ะ อายุน้อยที่สุดในกองกำลังเซนจูเรี่ยน ด้วยอายุเพียง 19 ปี! (ขณะที่คนอื่นๆ 20 อัพ)
อลันกระแอมเล็กน้อย "เอาล่ะ ในที่สุดก็ถึงเวลานี้เข้าจนได้ เวลาที่เราต้องเป็นผู้ทำให้ความหวาดระแวงนี้หมดสิ้นลง หลังจากเหตุการณ์ 'จดหมายแดงแห่งจักรวรรดิ'(ถ้าผิดต้องขออภัยด้วยขอรับ) ทำให้ทหารนายหนึ่งของเราตายไป หลังจากนั้นความงุ่นง่านก็ได้ทำให้จิตใจของเราไม่แข้มแข็ง และวันนี้แหละ ที่เราจะทำให้ความอ่อนแอนั้นหายไป! เราจะไม่ยอมให้มันครอบงำเราเหมือนเคย! เราจะเจรจากับเผ่าอาชูร่า หากมันไม่ยอม เราก็ไม่ต้องยอมมัน!!!"
เฮ!!!!
"เอาล่ะพวกเรา หน้าเดิน!"
________________________________________________
อ๊ะ บทนำเป็นยังไงบ้างขอรับกระผม
ยังไงก็ช่วยคอมเม้นท์ติเตียนด้วยนะขอรับ
