ถึงเราจะรุดีว่ายังไงก้อไม่ได้อาไรไปมากกว่านี้ แต่ความรุสึกที่มี
มันก้อมีค่า ที่ได้ ทำในสิ่งที่ต้องการ คือได้ รักเทอ ไม่ว่าจายุในสถานะใดก้อตาม
ต่อให้ ความรุสึกดีที่มีให้เทอ นั้น มันไม่สำคัญกับเทอเลยก้อตาม แต่ก้อมีให้ตลอดเวลา...
แต่มันก้อคงได้เวลาสม ควน แล้ว ที่เราจะต้องเปนคนเดินจากไปซะที
ก้อ ให้เทอเกบภาพเล่านั้นที่มีไว้ ได้มั้ย ขอเพียงให้เทอเกบ และจดจำชื่อ ของเราไว้ ในส่วนไหนของหัวใจเทอ ได้มั้ย
ส่วนเราก้อจะเกบทุกเวลา ทุกนาที ที่มีค่าไว้ ไม่ให้ตก เพียงเสี่ยว วินาที ^^
ขอ ขอบคุนที่ให้ คนๆนี้ได้มีความสุข
ดูแลตัวเอง กันด้วยนะ ชายคนนี้ เปนห่วง ^______^
ร๊าก และ คิดถึง โลลิป็อป ตลอด
ผมขอโทดด้วยถ้าผม ทำตัวให้คัยไม่ชอบ ให้อภัยกันนะ ^^
ขอบคุน เพ่เบ้น เพ่ปุ้ย อ้อย พังพร กริ่ง เพ่เทพ เนว นิน โป้ โต้ อิง ฝ้าย นุ๊ก แป็ป บี ฝัน
ก็อป หมี นา เวย์ ขอบคุนที่ทำให้ผมมีความสุข นะ
บะบายยยย ร๊ากนะ โลลิป็อป
คงไม่สะเทือนไรในเมื่อมีหินเพียงก้อน เล็กนิด เดวหลุด จาก ภูเขานั้นไป
