น้ำตาฉัน ในที่สุด ก็ไหลหลั่ง

มันสะพรั่ง เพราะว่ารัก คนๆหนึ่ง

ทำไมเล่า โกหกกัน ไม่คำนึง

ไม่นึกถึง ความรู้สึก ของฉันเลย

คงเป็นเพราะ เวรกรรม ที่ทำก่อน

มันสนอง กลับมาแล้ว เจ็บช้ำหนา

รักครั้งนี้ ฉันสุดแสน พรรณา

อยากบอกว่า แม้ต้องเจ็บ ก็รักเธอ
 
 

เหนี่ยวรั้งเธอไว้ก็เท่านั้น
ในเมื่อฉันไร้ค่าไร้ความหมาย
ยิ่งดึงยิ่งรั้งเธอเท่าใด
ก็เหมือนเธอนั้นไกล...ออกไปทุกที
ฉันเหนื่อยกับการต้องดิ้นรน
และไม่อยากฝืนทนอยู่อย่างนี้
หยุดดึงและเหนี่ยวรั้งเธอเสียที
ฉันชินแล้ว...กับการที่...ไม่มีใคร

         เบื่อตัวเองที่หลงเชื่อคำคน

เอา Likeไปเลย