รู้ดีว่าไม่มีความสำคัญ สำหรับคำว่ารักที่อยากให้ รู้ดีว่าสายเกินไป เกินกว่าที่ใจเธอจะกลับมาเหมือนเดิม

แม้จากกันมาตั้งนาน เรื่องราวของวันวานก็ยังอยู่ในใจ แต่จะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อเรา..จากกันไปแล้วจริง-จริง

ฉันคงไม่มีค่า.. ไม่มีความหมายต่อเธอแล้วใช่ไหม เธอถึงไม่เคยห่วงใย ไม่เคยใส่ใจว่าฉันจะเป็นอย่างไรเมื่อเธอไม่มา

ไม่ต้องแสดงท่าทีเฉยชา เอ่ยปากบอกกันมาเลยก็ได้ ว่าเธอหมดความรู้สึกในใจ และไม่เหลือเยื่อใยเลยจริง-จริง

ทำไมถึงทิ้งฉันไป ทั้งที่รักเธอมากมายอย่างนี้ ทุ่มเทจนหมด..เท่าที่มี คบกันมานานหลายปีน่าจะเข้าใจ ทำไมถึงไปง่ายดายอย่างนี้ หรือว่าความรักที่มีมันไร้ค่า สุดท้ายที่เธอตอบแทนฉัน..คือน้ำตา อยากรู้นักว่า..เพราะอะไร

ใจเธอไม่เคยมีฉัน แม้เวลาสั้นๆวันสุดท้าย เจ็บรู้ไหมกับความเป็นไปอันแสนง่าย ที่ไม่วายต้องปวดร้าว ..ทุกครั้งคราว

เมื่อเธอกล่าวลา ฉันหรือจะรั้งเธอไว้ได้ เพราะมีสิทธิ์เพียงแค่ให้เธอไป แล้วหันหลังร้องไห้..กับตัวเอง

ฉันคงหยุดร้องไห้ถ้าหัวใจลืมเธอ แต่ที่ต้องปวดร้าวเสมอ เพราะยังคงมีเธอในภาพฝัน ทำอย่างไรได้ในเมื่อใจมันผูกพัน กับคนที่เป็นเช่นตะวันของหัวใจ

ใครๆก็บอกว่ารักนั้นดี จะไม่มีคำไหนมาแทนที่ได้ ความรักคือการทะนุถนอม ละมุนละไม คือการเอาใจใส่จากใครบางคน แต่..ที่ฉันมีมันไม่ใช่ ไม่น่าประทับใจเลยสักหน ความรักกลับทำให้ฉันเจ็บเกินทน และทำให้ฉันคิดหลอกตัวเองหลายหน ว่าความรักเป็นสิ่งดี

เหมือนไม่มีความหมาย คล้ายๆเธอจะไม่แยแส ฉันจะเป็นอย่างไรก็ไม่แคร์ เห็นฉันเป็นแค่..คนผ่านตา

เดินจากฉันไปเลยก็ได้ ความลำบากใจจะได้ไม่มากมายอย่างนี้ คำร่ำลาก็ไม่จำเป็นต้องมี เพราะมันคงไม่ช่วย - - ให้ความรู้สึกดีๆกลับคืนมา

รู้ดีว่าสายเกินไป กับการที่จะขอให้เธอกลับมาหา เพียงแต่อยากให้เธอกลับมาเอ่ยคำร่ำลา ให้ทุกสิ่งที่ค้างคามันจบไป แล้วจะไม่ร้องขออะไรอีก จะหลีกทางให้เธอไปกับเขา แต่จะเก็บภาพเธอไว้ทุกเรื่องราว ในภาพความทรงจำเก่าๆที่ไม่มีวันหวนคืน

ไม่รู้ว่าเป็นอะไร มองไปทางไหนทั้งที่ผู้คนมากมายอย่างนี้ กลับรู้สึกเหงา เหมือนมีแต่เพียงตัวเราไปทุกที่ อากาศก็ร้อนออกแบบนี้ - - ยังไม่อุ่นใจ

ขอเวลาให้ฉันบ้าง อย่าเพิ่งเหินห่างไปอย่างนี้ เพราะยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี กับชีวิตต่อจากนี้ที่ไม่มีเธอ ก็เคยมีกันอยู่ใกล้ๆ มีปัญหาอะไรเธอก็ช่วยฉันได้อยู่เสมอ ชีวิตคุ้นเคยกับการที่มีเธอ และคิดว่าจะเป็นอย่างนี้เสมอตลอดไป คงทำใจได้ยาก แต่! ก็ไม่อยากทำให้เธอลำบากใจ ก็เลยมาขอร้อง ขอเวลาให้ฉันบ้างได้ไหม ช่วยอยู่ใกล้ๆจนกว่าจะทำใจได้ก็พอ

เจ็บนี้ . . . อาจต้องใช้เวลาอีกนานกับเรื่องราวทรมาน อันขื่นขม เจ็บครั้งนี้ . . . ต้องทั้งอดและทั้งทน กับภาพเธอที่ต้องลืมให้พ้นจบสิ้นไป

ยิ้ม....ทั้งน้ำตา
ยิ้ม...แม้ปวดปร่า แทบทนไม่ไหว
ยิ้ม...แทนคำลา... และบอกเธอว่าไม่เป็นไร
ยิ้ม...แม้ในใจ...จะสั่นไหว ร้าวราน

        *****เอากลอนเศร้าๆ มาฝากค่ะ****

   คนเรา มันมีสิดที่จะเลือก ว่าจะ ยุ หรือ จะ ไป
 

     คนเรา ยังก้าวเดินต่อไปข้างหน้าได้เสมอ
 

        เมื่อม้าตัวนั้นตาย เราก็ต้องลงเดิน
 

           เมื่อ วันนี้แสนมีความสุข ก็ต้องมี ความเศร้า
 

               เมื่อ ทางยังคงให้เราเดินต่อ จงเดินไป
 

                     แม้สุดท้ายแล้วเราจะเจ็บยังไง ก็ต้องทน
 

                                               (ไปยุ่งอะรัยกับกิลเค้าเนี้ย)

                                         มาแล้วก่ะขุดให้ค่ะ ฮุ้ย เร่ ฮุ้ย!

                                  ชีวิตคือการเดินทาง (จำไว้แต้ม อิอิ จาก ไอโฟน ที่รักของเทอ)