ไม่มีแล้วแหละพี่ปาย เค้าคิดของเค้าไปแล้ว เรายื้ออะไรไม่ได้แล้ว
ในเมื่อสิ่งที่เค้าคิดแล้วว่ามันเป็นเรื่องจริง ปล่อยเค้าไปเถอะ
ความจริงอะไรก็เอาไม่อยู่
เหนื่อยเหมือนกัน ความจริงในโลกนี้ไม่มีความหมายแล้ว
...สุดท้ายฉันเองที่เป็นฝ่ายชํ้า
เพราะลืมคำที่เธอบอกไว้ไม่ได้
ที่เธอบอกจะให้หมดหัวใจ
มาวันนี้ทำไมถึงเปลี่ยนแปลง
แต่ไม่ได้โกรธเธอเลยหรอกนะ
เพราะเธอมีค่าอยู่เสมอ
ส่วนฉันก็ได้แต่พรํ่าเพ้อ
รอวันที่เธอ "จะกลับมา"...
...ตั้งแต่เธอเดินจากไป
ขอร้องได้ไหมอย่าหันกลับมามองฉัน
เพราะนํ้าตาคนคนนี้จะไหลไม่อาจห้ามไว้ได้ทัน
แค่เธอบอกว่า"เราเลิกกัน"แค่นั้นก็ทรมาณเต็มที
.ขอเถอะนะช่วยปิดประตูใจให้ฉันหน่อย
เพราะฉันไม่อยากรอคอยคนใหม่อยุ่อย่างนี้
เจ็บจากเธอมันก็มากพออยุ่แล้วคนดี
อย่าให้ฉันต้องเจ็บมากกว่านี้
พอกันทีกับคนคนนี้..ที่ทิ้งกัน
...เหนื่อยไหมกับละครที่ต้องเล่น
เหนื่อยไหมกับความจำเป็นที่ต้องมีฉัน
เหนื่อยไหมกับการแสดงว่ายังรักกัน
ทั้งที่ตัวเธอนั้น..ไม่เคยมีฉันอยุ่ในสายตา
...อย่าคิดนะว่าตัวเองสำคัญ
ถึงขนาดที่ฉันต้องเสียนํ้าตาให้
แค่วันนี้เธอคิดจะเดินจากไป
ทำไมฉันต้องเสียนํ็าตา
ยอมรับว่าเสียใจ
แต่เสียดายนํ้าตาฉันที่มีค่า
ก็แค่คนคนหนึ่งจากลา
เป็นเรื่องธรรมดาเวลาเจอกับ " คน เลว ๆ "
...........................................................
....