ก็ไม่ได้ว่าไม่ให้มีแต่อยากให้ดูละครของฝรั่งหรือเกาหลีสักนิด ครอบครัวของผมก็เป็นผู้สังเกตุการมานานและได้มีคำถามว่า

ทำไมละครต่างประเทศตัวร้ายไม่กรี้ดแต่ทำไมสนุก? นั้นคือคำถามที่ค้างคามานาน   กระผมก็อยากจะให้ท่านผู้กำกับบางท่านลองพิจรณาสร้างหนังแนวใหม่ออกมาดูบ้างนะขอรับก็ไม่ได้ว่าอะไรมากคิดซะว่าเป็นความคิดของเด็กละกัน

กลับเข้าเรื่องคำหยาบกันเถอะ

ที่จริงแล้วผมคิดว่าในเรื่องนี้เด็กไม่ผิดครับ อยู่ที่สภาพแวดล้อมและการเลี้ยงดูของสังคมไทยมากกว่า

พระเอก- หูเบาใครว่าอะไรเชื่อหมด พอนางเอกว่ากรูไม่ฟัง

นางเอก- ใสซื่อบริสุทธิ์ อินโนเซ้น สู้ไม่เป็น ยอมทุกอย่างขี้งอล ขี้น้อยใจ

ตัวร้าย- โครตร้ายสมชื่อ ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้ผู้ชาย

มีคำหนึ่งที่เด็กสมัยนี้ใช้ผิดคือ หลอกกับหรอก สมมติว่าผมพิมพ์ประโยคหนึ่งโดยใช้สองคำนี้เปรียบเทียบกัน คนใช้คงไม่เยอะหลอกนะ คุณเข้าใจมั้ยครับแต่ถ้าแบบนี้ละ คนใช้คงไม่เยอะหรอกนะ อันไหนใช้ได้ดีกว่ากันครับ แล้วก็ว่างๆเปิดพจนานุกรมดูบ้างนะครับ

พิมพ์ผิดกับภาษาวิบัติคนละความหมายกันนะครับ