[Fiction] Innocent and Handsome สาวน้อยสวยใส กับคุณชายหน้าหล่อ

บทที่3

ณ บ้านของอิน

“ กลับมาแล้วค่ะ ” ฉันตะโกนดังลั่น แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือความเงียบ หายไปไหนกันหมดนะ คนใช้ก็ไม่อยู่ พ่อก็หาย

“ พรึ่บ! ” ง่ะ.. กรี๊ดไฟดับ คนหายไปไหนหมด แงๆ หนูกลัว พ่อจ๋าช่วยหนูด้วย TOT//

“ Happy Birth day to you.. ” ใครมาร้องเพลงวันเกิดในบ้านเนี่ย T..T เอ๊ะ มีแสงไฟตรงนั้นด้วย ม..ไม่นะ มันกำัลังเข้ามาใกล้ๆแล้ว T[]T กรี๊ดด!

“ สุขสันต์วันเกิดจ้ะลูกรัก ” อ้าว.. พ่อนี่นา = ='

“ วันเกิดใครหรอคะพ่อ =[]=? ” อ๋อย.. งงตึ้บไปหมดแล้ว วันเกิดใครหว่า = ='

“ โป๊ก! ” โอ๊ย! เจ็บง่า พ่อตีอินทำมายยยยย~ T_T

“ วันเกิดตัวเองยังจำไม่ได้เลย แล้วจะไปทำอะไรได้ ” เย้ย! จริงด้วย วันนี้วันเกิดเรานี่นา = =' มึนตึ้บๆ

“ HBD ค่ะคุณหนู ”

“ HBD แปลว่าอะไรหรอคะ = = ”

“ โป๊ะ!.. เอาอีกแล้วนะลูกคนนี้ จะอินโนเซนต์ไปถึงไหน HBD ย่อมาจาก Happy Birth Day ไง ” ง่ะ.. โดนเขกหัวอีกแล้ว คนมันไม่รู้จริงๆง่า T_T

“ วันนี้ตอนกลางคืนจะมีงานเลี้ยงสังสรรค์ อินอย่าลืมชวนเพื่อนมาด้วยล่ะ ”

“ ค่ะคุณพ่อ =O= ”

“ เดี๋ยวพ่อไปช่วยเค้าวางโต๊ะก่อนนะลูก ลูกก็ไปโทรหาเพื่อน ชวนเพื่อนมางานได้แล้วหล่ะ ”

“ ค่ะ ” ฉันตอบตกลงและเดินไปที่ห้องของฉัน

ณ ห้องของอิน

“ เฮ้อ~ ขี้เกียจโทรจัง T_T ”

ผ่านไป 2 ชั่วโมง

“ เฮ้อ~ เสร็จซะที เยอะชะมัดเลย T_T// ”

“ เสร็จแล้วใช่ไหมอิน ” =[]= พ่อเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า

“ เสร็จแล้วค่ะพ่อ ”

“ งั้นรีบไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะ เดี๋ยวงานก็จะเริ่มแล้ว ” ง..งานจะเริ่มแล้ว =[]=? ยังไม่ได้พักเลย ฮือๆ T_T//

“ พ่อไปทำธุระของพ่อก่อนนะ ” พ่อของฉันเดินออกไปนอกห้อง ในห้องกลับมาเงียบอีกครั้ง

“ @_@ ” โอ๊ย ทำไมรู้สึกว่าโลกมันหมุนๆเนี่ย = =' แล้วทำไมร่างกายมันไม่เดินไปตามทางที่ต้องการไปเนี่ย TOT// ร่างกายหนูอินเป็นอะรายยย!

“ ฝุ่บ.. ” เปลือกตาของฉันปิดลง พร้อมร่างบางๆที่ร่วงหล่นสู่พื้นพรม อาการมึนหัวยังคงอยู่เช่นเดิม

“ อื้อ.. ” ที่นี่มันที่ไหนเนี่ย = =' ห้องสีชมพู หวานซะมดจะขึ้น เง้อ! แล้วทำไมฉันอยู่ในชุดคนไข้ล่ะ T_T// อย่าบอกนะฉันอยู่โรงพยาบาล!

“ อ้าว! ตื่นแล้วหรอ เป็นอะไรบ้างไหมเนี่ย.. ดีนะที่พ่อลืมของไว้ในห้องของอิน พอกลับมาเอาพ่อก็เห็นหนูลงไปจูบกับพื้นซะแล้ว เฮ้อ~ ร่างกายยังไม่แข็งแรงเหมือนเดิมสินะ ”

= =' เอิ๊กๆ พูดยาวเป็นเทศนาโวหารเลยนะคะพ่อ

“ หนูมาอยู่ที่นี่ได้่ยังไงคะพ่อ ” ฉันถามพ่อและหยิบน้ำมาดื่ม

“ ลูกสลบไปนะ หมอบอกว่าร่่างกายของลูกไม่แข็งแรง ให้นอนพักอีก 2-3 วัน แล้วค่อยกลับบ้านได้ เรื่องวันเกิด พ่อยกเลิกไปแล้ว ” ง่ะ.. วันเกิดยกเลิกไปแล้ว ม่ายยย~ หนูอยากกินเค้ก TOT'

“ อ๊ะ! จริงสิ ตั้งแต่ตอนนี้ลูกจะมีคนมาคอยดูแลตลอด 24 ชั่วโมงนะ พ่อจ้างเขาไว้แล้ว พ่อให้เขาเริ่มงานวันนี้แหล่ะ เพราะพ่อต้องไปทัวร์ สก๊อตแลนด์ เวลส์ อังกฤษ ไอแลนด์

พอดีมีโปรแกรมมาน่ะ ” งืมๆ.. จ้างคนงั้นหรอ = =' พ่อคงไม่ว่างจริงๆสินะ ก็ดูิสิไปทั่วUKเลย เฮ้อ~ คงเหงาแน่ๆเลย น่าจะหายเหงานิดหน่อยตรงที่มีคนมาดูแลแหล่ะมั้ง

ดีกว่าไม่มีแล้วกัน

“ เอาล่ะ พ่อต้องไปขึ้นเครื่องแล้ว เดี๋ยวคนดูแลลูกก็คงมาแล้วแหล่ะ พ่อไปก่อนนะ ”

“ ค่ะพ่อ โชคดีึ่ค่ะ.. ” หลังจากทีี่พ่อเดินออกไป ทุกอย่างอยู่ในความเงียบ.. อยากรู้จังว่าใครจะเป็นบริวารคอยรับใช้เรา = =' คงจะเพอร์เฟกต์มากสินะ เพราะแต่ละคนที่พ่อเลือกมา

มีน้อยมากที่จะสามารถมาดูแลฉันได้ อีกสักครู่ก็คงมาแล้วแหล่ะ ตอนนี้ขอนอนก่อนแล้วกัน จะได้หายไวๆ..

The end of chapter 3