ฉันไม่รู้เธอได้ยินฉันไหม…แต่ละคำที่ฉันพูดออกไป
ฉันไม่รู้เธอเข้าใจฉันไหม…ว่าฉันนั้นรักเธอแทบตาย
ฉันไม่รู้เธอได้ยินฉันไหม…ที่ฉันขอร้องให้เธอไม่ไป
ฉันไม่รู้เธอเข้าใจฉันไหม…ว่ารักเธอ..จนไม่รู้จะอธิบายยังไง

เหมือนดาวบนฟ้ามืดดับไป…หัวใจมันไร้เรี่ยวแรง
เหมือนแสงตะวันไม่ส่องที่ฉันเวลาที่มันเช้า…ถ้าเราต้องจากไกล
ฉันรู้ฉันผิดฉันเสียใจ…ฉันใช้อารมณ์จนเรื่องบานปลาย
แต่อยากให้รู้ไว้…ฉันไม่ได้ตั้งใจ…ฉันไม่ได้ตั้งใจ

เธอคือไฟส่องทาง…เธอคือทุกอย่างของคนอย่างฉัน
มันไม่มีแสงใด ในคืนที่ใจ ทุกข์ทรมาน
และฉันไม่รู้จะทนได้ไหม
กับชีวิตที่มันโหดร้าย ถ้าไม่มีเธอ

ให้ฉันยอมเธอแค่ไหน…ยินดีถ้าทำให้หัวใจ
ของเธอเปลี่ยน
ให้เราไม่ต้องแยกไป
ฉันนั้นรักเธอมากแค่ไหน…เธอคงไม่เคยได้เข้าใจ
โปรดฟังไว้..ว่าฉันรักเธอ..ฉันรักเธอ
จนไม่รู้ ไม่รู้จะอธิบายยังไง
ให้เธอลองย้อนมองกลับไป..ถึงวันที่รักกันอยู่
คิดถึงเวลาดีๆที่มีเธอคงจะได้รู้…ฉันรักเธอเท่าไร

ฉันรู้ฉันผิดฉันเสียใจ…ฉันใช้อารมณ์จนเรื่องบานปลาย
แต่อยากให้รู้ไว้…ฉันไม่ได้ตั้งใจ…ฉันไม่ได้ตั้งใจ