ฟ้า...ดำ ต่ำลงเหนือดงตาล
ขี่คว_ยกลับบ้าน ผ่านแทรกเตอร์กำนัน
ไม่ร่ำรวยอย่างเขา ฐานะเราลดหลั่น
จะกัดฟันใช้แรง ลงไปแข่งกับท่านเศรษฐี
ฝนพรำ...ฉ่ำนองท้องนาเป็นโคลน
ปลอบโยนเพื่อคว_ยไปไถนาทันที
เพลิดเพลินเดินคุย ไอ้ทุยมันรู้หน้าที่
อยู่กันมาหลายปี รู้ใจกันดียิ่งกว่าเครื่องยนต์
ทุ่มกำลังลงไป จะหว่านจะไถมันด้วยแรงคน
เครื่องจักรไม่รักคนจน เราก็ไม่สนใจมัน
เพื่อนชาวนาคือคว_ย จะเฆี่ยนจะขายจะฆ่าจะฟัน
มันก็ยินยอมทั้งนั้น รักนายของมันคนเดียว
แทรกเตอร์...เห่อไปทำไมกัน ขาดแคลนน้ำมัน
จอดทั้งวันหน้าเซียว จ้างคนขี่แพงแพง
ยังแพ้แรงคว_ยเปลี่ยว เบ่งกันไปเดี๋ยวเดียว
เห็นเดินหน้าเหี่ยวมาเที่ยวยืมคว_ย
เอามาไห้อ่านกันหนุกๆนะ อย่าไปซีเรียส
