หลังจากนั้น.. เวลาเกินกว่าสิบปีได้ล่วงเลยผ่านไป
ณ หมู่บ้านโทลทัส..
"เชสเตอร์!!!!" ชายหนุ่มผมสีเหลืองทองที่อยู่ในชุดเกราะสีเงิน ตัดกับผ้าคลุมสีแดงของเขา ตะโกนดังเข้าไปในบ้านของเพื่อนสนิทวัยเด็กของเขา 'เชสเตอร์ บาร์คไลท์'
"พี่เชสเตอร์คะ พี่เคลสเรียกแล้วแน่ะ" น้องสาวตัวเล็กๆของชายหนุ่มผมสีเงินที่มัดผมที่ยาวของเขาไว้ข้างหลัง และชอบพกธนูติดตัวไว้ตลอดเวลา 'เอมี่'
"อื้ม.. พี่รู้แล้วล่ะ" 'เชสเตอร์' ตอบกลับน้องสาวของเขา 'เอมี่' พร้อมกับลุกเดินและเปิดประตูออกไป
"อรุณสวัสดิ์ เคลส มาเรียกฉันตั้งแต่ยังเช้าๆแบบนี้ มีธุระอะไรมั้ย?" เชสเตอร์ได้ถามเพื่อนของเขา 'เคลส อัลเวน' ที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูบ้าน
"อะไรฟะ ยังมีหน้ามาถามฉันอีกหรอว่ามีอะไร ก็ไหนนัดกันไว้แล้วว่าวันนี้จะไปล่าสัตว์ด้วยกันไง" เคลสตอบกลับไปด้วยท่าทีที่ไม่พอใจ พร้อมกับหันหน้าหนีแก้มป่อง
"ขอโทษทีที่ลืม ว่าแต่ไม่ต้องทำท่าทางซะชัดขนาดนั้นก็ได้ ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะเฟ้ย มันขนลุกชอบกล"
"ขอเวลาแปปนึงละกัน" เชสเตอร์ตอบพลางเดินกลับเข้าไปในบ้าน..
5 นาทีผ่านไป..
"มาแล้วๆ" เชสเตอร์ตะโกน พร้อมกับเปิดประตูออกมา
"เอ้า ไปกันได้รึยัง" เคลสพูดพร้อมกับเดินออกมาจากหน้าบ้าน โดยที่มีเชสเตอร์เดินตามๆมาด้วยกัน
"เคลส ลูก!!" เสียงหญิงสาววัยกลางดังมาจากข้างหลังของชายหนุ่มทั้งสอง โดยที่เป็นเสียงเรียกของ 'มาเรีย' หรือคุณแม่ของเคลสนั่นเอง
"ครับแม่? มีอะไรหรอครับ" ชายหนุ่มผู้ที่เป็น'ลูก'เดินเข้าไปหาหญิงสาวผู้ที่เป็นแม่ พลางถามไปด้วยความสงสัย
"วันนี้ลูกจะเข้าไปในป่าใช่มั้ย แม่มีของจะให้นะ" เธอพูด พลางยื่นสร้อยคอเส้นหนึ่ง กับกระเป๋าใส่ของใบหนึ่งมาให้
"สร้อยคอนี้เป็นของขวัญวันเกิดของลูกนะ สวยใช่มั้ยล่ะ รักษาไว้ให้ดีๆนะจ๊ะ ส่วนกระเป๋านี่ แม่เตรียมของที่ลูกน่าจะใช้ให้แล้ว"
"ขอบคุณครับแม่ งั้นผมไปก่อนล่ะนะ บายครับแม่" เคลสพูดก่อนที่จะหันหลัง แล้วก็ค่อยๆเดินออกไปจากหมู่บ้าน..
ณ ป่าหลังหมู่บ้าน..
"วันนี้ป่าดูเงียบๆชอบกลแฮะ เอาเถอะ" เชสเตอร์พูด พลางหยิบธนูออกมาจากหลัง ส่วนเคลสเองก็หยิบดาบออกมาจากฝักดาบเช่นกัน
'กรรรร!!'
เสียงของสัตว์ป่าบางอย่าง ได้ดังขึ้นมา ทำให้ชายหนุ่มทั้งคู่ได้หันไปหามันทันที
"หมาป่านี่นา" ชายหนุ่มผมเงินพูดขึ้นลอยๆ พร้อมกับเล็งธนูไปที่ตัวหมาป่าในทันที
"หนังมันคงขายได้หลายตังอยู่แฮะ เอาเลย เชสเตอร์!!" เคลสตะโกนขึ้นมา พร้อมๆกับตะโกนให้เพื่อนรักของเขายิงธนูออกไปในทันที
'ผึง'
เชสเตอร์ได้ยิงธนูออกไปทันทีที่เพื่อนเขาตะโกนบอก แต่หมาป่าตัวนั้นไหวตัวทันซะก่อน และได้วิ่งหนีเข้าไปในป่าลึกอย่างรวดเร็ว
"เคลส นายวิ่งตามไปดูทางนั้นนะ ส่วนฉันจะไปทางนี้เอง" เชสเตอร์ตะโกนบอกพลางวิ่งตามเข้าไปในป่าส่วนลึก ส่วนเคลสก็วิ่งไปอีกทาง
"สั่งได้สั่งเอาเลยนะ ชิ" เคลสสบถออกมาเบาๆ พร้อมๆกับวิ่งไปเรื่อยๆ เข้าไปในป่าลึก
"เห.. " เขาวิ่งมา จนพบแสงสว่างออกมาจากป่าลึก จึงวิ่งตามแสงนั้นไป และได้พบกับที่ว่างๆ พร้อมกับต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ที่มีเพียงลำต้นเท่านั้น
"หา!? ในป่านี่มีต้นไม้แบบนี้ด้วยหรอ" เคลสพูดออกมาด้วยท่าทางตกใจ พร้อมเดินไปดูใกล้ๆ
"เราเคยมาเมื่อหลายเดือนก่อนแล้วนี่นา ไม่เห็นเคยเจอเลย.. ห่ะ!!" ชายหนุ่มเดินถอยออกมา พร้อมกับผงะไปชั่วครู่หนึ่ง เมื่อมีแสงออกมาจากต้นไม้ แล้วทุกอย่างก็กลายเป็นสีดำไปหมด
'ช่วยด้วย..'
"มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!?" เคลสตะโกนออกไป พร้อมกับจับดาบในมือขึ้นมาอย่างแน่น
"เสียงใครน่ะ!!!" เขาตะโกนพร้อมกับมองไปรอบๆ เพื่อจะหาต้นตอของเสียงที่มานั่น
'ช่วยข้าด้วย... อย่าทำร้ายต้นไม้อีกเลย'
"ออกมานะ!!!"
'วาบ~'
หลังจากนั้นก็มีแสงสว่างเกิดขึ้นมา พร้อมๆกับหญิงสาวผมยาวสลวยสีน้ำตาล เช่นเดียวกับดวงตาของเธอเช่นกัน ค่อยๆโผล่ออกมาจากแสงสว่างนั่น
"อะไรกัน.. เธอเป็นใครน่ะ!?" เคลสจ้องมองหญิงสาวที่อยู่เบื้องหน้าด้วยความสงสัย พร้อมกับจับดาบในมือขึ้นมา
'อย่าทำร้ายข้าอีกเลย.. ช่วยข้าด้วยเถิด..'
เธอพูดออกมา เสียงที่เธอพูดก้องกังวาลไปในหัวของเคลส พร้อมกับแสงสว่างวาบขึ้นมา
"นี่มัน...?"
หลังจากที่แสงสว่างนั้นจางหายไป ก็เป็นภาพของต้นไม้ใหญ่ 'อิกดราซิล' ในสภาพที่เคยสมบูรณ์มาก่อน มิใช่ต้นไม้ใหญ่ที่มีเพียงแต่ลำต้นดังทุกวันนี้
'ช่วยข้าที...'
สุดเสียงร้องขอความช่วยเหลืออีกครั้ง ของภูติแห่งอิกดราซิล 'มาเทล' ภาพของ 'อิกดราซิล' ก็ได้แตกสลายไป ทุกๆอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง กลับมาเป็นอิกดราซิลที่มีแต่ลำต้นเช่นเดิม
"เมื่อกี้มัน.. อะไรกันน่ะ.." เคลสทรุดลงไปพร้อมกับใบหน้าที่ออกจะซีดๆ และเหงื่อแตกพลัน
"เราเห็นภาพหลอนงั้นหรอ ไม่สิ ไม่ใช่ภาพหลอนแน่ๆ"
"แล้วมันเป็นอะไรกันแน่.." เขาลุกขึ้น พลางเดินไปใกล้ๆอิกดราซิล แต่ทันใดนั้นเอง..
'กริ๊งๆๆๆๆๆ'
"นี่มัน.. เสียงระฆังของหมู่บ้านนี่นา!!" เขารีบตั้งสติให้ดีๆ ก่อนจะรีบเก็บดาบที่ตกอยู่ที่พื้นขึ้นมา พร้อมๆกับรีบวิ่งกลับไปที่หมู่บ้าน
"ปกติเราจะสั่งระฆังเฉพาะตอนที่มีเรื่องฉุกเฉินเท่านั้น.. แต่ทำไมวันนี้ระฆังถึงดังได้ มีอะไรเกิดขึ้นงั้นหรอ.." เขาคิดพลางรีบก้าวฝีเท้าให้เร็วกว่าเดิม หวังที่จะไปให้ถึงหมู่บ้านของตนเองโดยเร็ว
'ฟุ่บ แซ่ก'
เคลสรีบวิ่งออกมาจากพุ่มไม้ที่ปิดบังทางเข้าป่าอยู่ และรีบตรงตามถนนไปที่ทางเข้าหมู่บ้านทันที และเมื่อเขาได้มาถึงปากทางเข้าของ'หมู่บ้านโทลทัส'
"นี่.. นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย!!!" เขาตะโกนออกมาอย่างสุดเสียง เมื่อได้พบว่า...
