เนยจ๊ะ - -'' แล้วก็เวลาอ่านให้อ่านเลิฟสองสี่ด้วย = =

โด่ว ๆ คนตั้งบอร์ดไม่กล้าลงงั้นผมลงเอง

บาร์ครึกครื้นแห่งหนึ่งกลางกรุงเทพฯ เต็มไปด้วยแสงสี นายวิลาศนักธุรกิจหนุ่มพันล้าน วัยขึ้นเลขห้า อยู่ในห้องพิเศษลับเฉพาะ ร่างเปลือยเปล่าโชว์พุงพุ้ย กำลังขับเคลื่อนอยู่บนร่างบาง ของเด็กสาววัยขบเผาะ มังกรสีดำมะเมื่อมเป็นมันวาว ฝังมุกโดยรอบ เข้าออกประตูสวนดอกไม้ ที่เพิ่งเคยถูกผู้ชายรุกรานเป็นครั้งแรก ราวกับกระบอกลูกสูบของเครื่องจักรอย่างไรอย่างนั้น

เด็กสาวร่อนสะโพกและร้องครางอย่างบ้าคลั่ง เผลอใจไปกับลีลาระดับปรามาจารย์ ที่เขาเป็นผู้มอบให้ สุขและเสียวซ่าน อย่างที่เกิดมาไม่เคยเจอะเจอมาก่อน แม้เมื่อแรกชำแรกจะเจ็บแสบราวกับถูกแยกร่าง เลือดไหลทะลักชะโลมแก่นกลางของเขา แต่ต่อจากนั้น เธอกลับสำลักความมัน ที่ยิ่งเสียวยิ่งมัน พาเธอสู่สวรรค์ไปแล้วไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ

เด็กที่แม่เล้าวัยสิบเจ็ดหามาให้ เธอทั้งสด ทั้งซิง และขาวน่ารักถูกใจเขายิ่งนัก มิเสียแรงที่จ่ายไปด้วยจำนวนเงินเกือบๆ ถึงเจ็ดหลัก!

"อ้าๆๆๆ นะ หนู ไม่ไหวแล้ว จะ ถึง.. อ๋า.. อีก..ละ แล้ว!"

ตอนแรกเด็กสาวร้องไห้โฮ เมื่อรู้ว่ารุ่นพี่ที่โรงเรียนผู้มีอันจะกิน หลอกเธอมานอนกับเสี่ยกระเป๋าหนัก เด็กสาวหวีดร้องด้วยความกลัว และปกป้องผิวพรรณอันขาวใส ซึ่งได้รับการดูแลมาอย่างดี

แต่ด้วยยาปลุกกำหนัด กับปลายนิ้วอันช่ำชอง และปลายจมูกไซ้ไปตามซอกคอขาว ลงลิ้นฉกไปในรูหู พร้อมขบติ่งนิ่มเบาๆ ก็เล่นเอาเด็กสาวถึงกับสะท้านกาย

ความรักนวลสงวนตัว มาแพ้ให้แก่แรงราคะตามธรรมชาติ ปราการด่านสุดท้าย ที่เรียกว่าเยื่อพรรมจรรย์ ซึ่งหวังจะให้เป็นของขวัญวันเกิดแก่เพื่อนร่วมห้อง หล่อและหลงรักมานาน เป็นนักกีฬาของโรงเรียน ก็กลับมาเสียให้แก่ชายคราวพ่อรูปร่างหน้าตาอัปลักษณ์แทน

แต่บัดนี้ เธอกลับสะบัดหน้า น้ำลายไหลยืด ร้อนรุ่มเหมือนปรอทจะแตก ต้องการแท่งหฤหรรษ์กระแทกกระทั้นครั้งแล้วครั้งเล่า อย่างไม่กลัวกลีบดอกอ่อนเยาว์จะช้ำเพียงใด

วิลาศรับรู้ความรู้สึกถึงช่องทางที่รัดแน่นขึ้น เริ่มตอดถี่ขึ้น เขาก็เร่งจับเอวเล็กๆ แล้วซอยถี่ยิบ ตัดสินใจจะจูงมือพาเด็กสาวไปสวรรค์พร้อมๆ กัน

"ฮึ้ยๆ! ปะ ป๋าก็จะถึงแล้ว โอ้ววว!!"

แล้วเขาก็โก้งโค้งแนบแผ่นหลังขาว สองมือขยุ้มถันน้อยๆ ไม่ค่อยพอดีมือ แต่ปลายยอดก็แข็งเป็นติ่งไต

"อ๊ายยย!!"

เธอกรีดร้องยาว กระตุกสามสี่ที ช่องทางฟิตที่ไม่เคยให้ชายใดสัมผัส ก็บีบตัวรีดน้ำเชื้อของเขาอย่างรุนแรง โคเฒ่าผู้นิยมบริโภคหญ้าอ่อนๆ หรือไม่มีขึ้นเลยสักต้น ฉีดพุ่งน้ำรักเข้าใส่เป้าหมายจนตัวงอ ทั้งสุขสมและเจ็บปวด ปวดแปลบที่หัวใจ แล้วเขาก็หน้ามึดและหมดสติคาอกเด็ก

เด็กสาวหอบหายใจ หลังหายตัวสั่น ก็ค่อยๆ ดึงตัวให้หลุดออกจากยวง เธอเห็นรูกลวงโบ๋ น้ำอะไรต่อมิอะไรไหลโจ๊กราวกับท่อประปาแตก แล้วความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็กลับคืนมา และร้องไห้ให้กับความบริสุทธ์ที่เสียไป

เธอขยับตัวด้วยความปวดระบมตรงกลางหว่างขา เห็นว่าชายคราวพ่อแน่นิ่งไป ลองเขย่า ลองเอานิ้วทาบจมูก แล้วเธอก็ร้องกรี๊ดออกมา

วิลาศตายแล้ว! และตัวเขาเห็นทุกอย่าง ด้วยดวงตาแห่งวิญญาณจากเบื้องสูง นี่เขาหัวใจวายตายหรือนี่ เป็นการตายที่มีความสุข หรือจะเรียกว่าทุเรศดีนะ

ไม่ๆ ข้ายังไม่อยากตาย!

เขามองร่างเปลือยเปล่าของเด็กสาวด้วยความเสียดาย อยากตะปบโลมลิ้นชิ้มรสอีกหลายๆ วัน แล้วไหนจะเด็กผู้หญิงวัยสิบสาม เหยื่อคิวต่อไปซึ่งเขาโอนเงินค่ามัดจำเป็นจำนวนเรือนแสน ให้กับนายหน้าวัยกระเตาะไว้แล้วด้วย

โอ้ ทำไมช่างโหดร้ายอย่างนี้ ผมมีเงินนะพระเจ้า! ให้ผมกลับไปเข้าร่างเถอะ แล้วผมจะโอนเงินผ่านวาติกันให้ท่านสักร้อยล้านก็ได้ ไม่ๆ พันล้านเลย!

วูบ!!
ฉับพลันนั้น เกิดอุโมงค์ขึ้นด้านหลัง มีกระแสลมดูดเขาเข้าไปข้างใน เขารู้ดีว่าได้เวลาไปเกิดใหม่แล้ว แต่ก็ได้แต่ร่ำร้องอ้อนวอน นี่ถ้าเกิดใหม่กลายเป็นผู้หญิงเล่า มิซวยแย่หรือ!?

อย่า!! ผมให้หมดตัวเลย ทุกบาททุกสตางต์ อ้ากกกกกกก!!

แล้วนั่นก็คือวาระสุดท้ายของโลลิคอนตัวเอ้ของเมืองไทย..



อุแว้ๆ

เสียงร้องจากเด็กตัวแดง ที่ถูกจับห้อยหัวลงโดยแพทย์ทำคลอด

โผล่จากปลายอุโมงค์อีกด้าน มาพบกับแสงสว่างจนได้

"คุณได้เอ่อ..ลูกชายมั้งครับ คิดว่า.. แต่ก็สมบูรณ์แข็งแรงดีทุกประการ"

คุณหมอตีหน้าปุเลียนๆ จ้องมองตรงหว่างขาเด็กด้วยสีหน้าแปลกพิกล

เด็กทารกจ้องผู้เป็นแม่ตาแป๋ว ในใจคิดว่า ใครว่ะ สวยดีไม่หยอก เสียดายที่แก่ไปนิด ไม่งั้นจะชวนขึ้นเตียงซะเลย ฮ่าๆ!

สิบปีผ่านไป

"เคนจังจ๊ะ"

"อะไรฮะหม่ามี้?"


เด็กชายน่ารักน่ากอดตัวขาวจั๊ว ผิวเนียนอย่างกับเด็กผู้หญิง เงยหน้าที่มีเค้าความหล่อโผล่ให้เห็นตั้งแต่เด็ก ใช้ดวงตากลมโตแสนใสซื่อบริสุทธิ์ มองคนเป็นแม่

"นี่ลูกเอาแต่เล่นคอมพ์อีกแล้วเหรอจ๊ะ ไม่ออกไปเล่นกับเพื่อนๆ บ้างเหรอลูกรัก"


เขาส่ายหน้า

"ไม่อ่ะหม่ามี้ ผมกำลังคุยกับโบรกเกอร์อยู่นะ ผมเพิ่งได้ข่าววงในมาว่าบ.ซูกิยามิกำลังขยายกิจการ หุ้นต้องขึ้นไปอีกหลายจุดแน่ๆ เลย ผมต้องรีบช้อนซื้อไว้ก่อนที่มันจะแพงกว่านี้ฮะ"

แม่เลิกคิ้วไม่เข้าใจ คิดว่าเด็กไอคิวอัฉริยะคนนี้ คงกำลังเล่นเกมส์ซื้อหุ้นในเน็ตอยู่อีกแล้วมั้ง หล่อนคิดว่าลูกชายโทนคนนี้ออกจะเพี้ยนๆ แล้วไหนจะนายที่แปลกประหลาด เกี่ยวกับร่างกายของเขาอีกเล่า

"ก็ตามใจจ้ะ แต่อย่าเล่นให้มักนักนะ เดี๋ยวสายตาจะสั้นเอา"

กล่าวทิ้งท้ายแล้วก็เดินออกไปจากห้อง เด็กชายสบถอย่างรำคาญ แล้วหันไปจัดการกับหุ้นต่อ ตอนนี้เด็กน้อยสร้างทรัพย์สินให้กับตัวเองอย่างลับๆ ด้วยการยักยอกเงินเก็บของพ่อกับแม่ แล้วนำไปลงทุนซื้อหุ้นต่างๆ ในตลาดหุ้นนิเคอิ จนเดี๋ยวนี้เขาได้ผลตอบแทนกลับมา เป็นจำนวนเงินที่ผู้ปกครองคนใหม่ของเขา หาทั้งชีวิตก็ไม่มีทางเป็นไปได้

เคนสุเกะ เด็กอายุสิบปีคนนี้มีความเป็นผู้ใหญ่เกินตัว รอบรู้เรื่องธุรกิจราวกับคร่ำหวอดมานานนับสิบๆ ปี ที่แท้แล้ว เขาก็คือนายวิลาศที่กลับมาเกิดใหม่นั่นเอง

ชาติภพใหม่ เขามาเกิดที่ญี่ปุ่น ช่วงหกปีแรกก็จำอะไรไม่ได้หรอก จนกระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่กำลังเล่นเปิดแกล้งกระโปรงเพื่อนเด็กประถมด้วยกัน เห็นกางเกงในแบบเด็กๆ ตัวสีขาวลายการ์ตูน เขาก็เกิดจำอดีตชาติได้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น

คิดถึงอดีตเสร็จ เด็กชายเคนก็เปิดเข้า YAHOO MSN เสิร์ชหารายชื่อเด็กสาวญี่ปุ่นน่ารักๆ แล้วจ้องดูภาพจากเวปแคมฯอย่างหื่นกระหาย โดยไม่ลืมที่จะล็อคห้องกันไม่ให้แม่เข้ามา



"เคนจัง มาเล่นกันเหอะ"

นานะจังเด็กผู้หญิงข้างบ้าน ยืนกระมิดกระเมี้ยนอยู่หน้าห้อง เธอเคาะเรียก เขาเดินไปสะเดาะกลอนประตูให้ แล้วเด็กในวัยเดียวกัน ซึ่งเป็นเพื่อนเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เกิดก็โผล่หน้าให้เห็น

ก่อนจดจำอดีตได้ เคนคิดว่าเธอเป็นเหมือนน้องสาว หรือไม่ก็เพื่อนสนิทที่น่ารัก แต่เดี๋ยวนี้ เขากลับเห็นว่านานะน่ารักน่าฟัดชะมัด

รออีกสักสองสามปี ให้น้องสาวในกระโปรงบานนั่น ใหญ่กว่านี้อีกหน่อยเถอะน่า! เคนจังคิดในใจ

เด็กหญิงนั่งลงบนปลายเตียง เธอตัวเล็กนิดเดียว ผิวขาวอมชมพู ริมฝีปากสีแดงปลั่งดั่งผิวแอปเปิ้ลนั้นบางเฉียบสวยได้รูป ผมหยักศกหน่อยๆ สีออกน้ำตาลนิดๆ ดวงตากลมโตสีเขียว เธอทั้งสวยและน่ารักมาก เพราะความเป็นเด็กลูกครึ่งลูกเสี้ยวหลายเชื้อชาติ แม่เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-ฝรั่งเศส ส่วนพ่อนั้น...

เคนสุเกะไม่เคยเห็นพ่อของนานะจัง พวกเธออยู่ด้วยกันสองแม่ลูกมานมนานแล้ว แม่ทำงานเป็นดาราและนางแบบดังของญี่ปุ่น เด็กชายเคยแอบได้ยินพวกผู้ใหญ่คุยกัน ว่าสมัยแม่ของนานะเป็นวัยรุ่นนั้น มั่วผู้ชายอย่างกับเป็นโสเภณีดีๆ นี่เอง

แต่บ้างก็บอกกันว่าพ่อของนานะเป็นคนเกาหลี บางกระแสก็ว่าเป็นคนไทย และบางคนยังบอกว่าพ่อของเธอเป็นคนอินเดียด้วยซ้ำ!

แต่ไม่ว่าพ่อเธอจะเป็นใคร นานะก็ไม่สนใจ เพราะเธอมีเคนจัง เขาเปรียบเหมือนพี่ชายที่แสนดี เพื่อนที่น่ารัก แม้ว่าพักหลังๆ มักจะชอบชวนเธอเล่นอะไรแปลกๆ อยู่เป็นประจำก็ตาม

"นี่นานะจัง"

เคนผละจากคอมพ์ บนจอมีภาพผู้ชายกับผู้หญิงแก้ผ้ากำลังเล่นอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้ และก็ส่งเสียงเหมือนกำลังทรมาน เด็กหญิงมองอย่างไม่เข้าใจ ว่าจะถาม แต่เขาก็จับมือเธอมานั่งบนเตียง

นานะจังรู้สึกเขินๆ เคนถือว่าเป็นเด็กดังที่สุดในโรงเรียน เด็กผู้หญิงตั้งแต่ป.หนึ่งถึงป.หกต่างชื่นชอบเขา เธอภูมิใจที่มีอภิสิทธิ์เหนือกว่าคนอื่น

"วันนี้นานะน่ารักจังเลย ขอหอมแก้มหน่อยนะ"

ไม่ต้องรอคำตอบ เคนคุงก็เอาจมูกไปซุกแก้มเนียนนิ่มทันที นานะทำคอย่น รู้สึกจักจี๊ เธอถูกเด็กชายหอมแก้มมาเป็นปีแล้ว แต่ทุกครั้งก็อดหน้าแดงไม่ได้

"หอมจัง นานะหอมที่สุดเลย หอมไม่เหมือนใคร เคนชอบนานะจังที่สุด"

เธอหัวเราะคิกคัก ก่อนจะเอาหน้าซุกกับเตียง เด็กชายตามไปโน้มหน้าใกล้ๆ หู แล้วพูดว่า

"รู้ม้า เด็กผู้ชายทั้งโรงเรียนชอบนานะจังกันทั้งนั้น แต่เคนไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้นานะหรอก นานะจังเป็นของเคนคนเดียว"

เด็กหญิงหันมาจ้องตาแป๋ว เคนชอบดวงตาคู่นี้ที่สุด สวยมาก สวยที่สุด ใบหน้าก็งดงามราวกับนางฟ้าตัวน้อยๆ บริสุทธิ์ไร้เดียงสา เห็นแล้วเด็กชายก็มันเขี้ยว เลยจูบแก้มนุ่มๆ ไปอีกที

ได้กลิ่นหอมปานบุปผา กลิ่นกายของเด็กหญิงคนนี้เป็นอะไรที่อธิบายได้ยาก เขาจำไม่ได้ว่ามีผู้หญิงคนไหนในโลกจะมีกลิ่นหอมอย่างเธอ หอมประหลาด ชวนให้เคลิบเคลิ้มใหลหลง และยิ่งหอมรัญจวนใจเอามากๆ ในยามที่นานะเขินอาย

"เคนจัง เค้าชอบเคนจังคนเดียวเหมือนกัน" เธอยิ้มแก้มยุ้ย แล้วกล่าวต่อ "นี่ๆ เคนจังจ๋า มิโยโกะกับมาซาโตะกำลังเล่นกันอยู่ในสวนสาธารณะ เราไปเล่นกับพวกเค้าดีมั้ย"

เด็กชายมองเรือนผมยาวสยาย มือเขาจับอยู่บนแขนเรียวเล็ก ตัวเธอนุ่มนิ่มและเนียนลื่นไปหมดทั้งตัว เคนกลืนน้ำลาย เมื่อเห็นชายกระโปรงบานสีชมพูเลิกขึ้นมา กางเกงในสีขาวพองๆ และเสื้อผ้าฝ้ายลายลูกไม้คอกว้าง เผยให้เห็นเนินอกกที่ยังไม่ตั้งเต้า แต่ก็เป็นสีชมพูสดสวย เขามองสำรวจไปจนถึงถุงเท้าที่ห่อหุ้มข้อเท้าเล็กๆ แล้วจึงวกกลับมามองบนใบหน้าขาวอมชมพูระเรื่อ

"นานะจัง เคนไม่อยากออกไปเล่นข้างนอก อยากอยู่เล่นกับนานะในนี้มากกว่า"

"แล้วเราเล่นอะไรดีล่ะ เล่นตุ๊กตาดีมั้ย"

"ไม่เอาๆ" ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เสียงซี๊ดซ๊าดจากหน้าจอเงียบไปแล้ว "เคนอยากสำรวจดูว่าทำไมนานะถึงตัวหอมจัง อยากรู้ว่ากลิ่นตัวของนานะมันมาจากไหนกันแน่"

คิ้วสวยย่นอย่างงุนงง เธอดมตัวเอง

"เค้าไม่เห็นได้กลิ่นเลย"

"ก็ตัวของนานะเองนี่ แต่นานะจังมีกลิ่นจริงๆ นะ"

แต่เด็กหญิงทำหน้าเสีย

"เค้าอาบน้ำมาสะอาดแล้วนะ"

"ไม่ใช่กลิ่นไม่ดีเสียหน่อย นะๆ นานะจัง ขอเคนดมหาหน่อยนะ" เขาออดอ้อน

"กะ ก็ได้จ้ะ" อ้อมแอ้มตอบแล้วกุมหน้าอายๆ

แล้วนานะก็นอนหนุนหมอน หงายตัวเหยียดขายาว ชายเฒ่าหัวงูในคราบเด็กชายเกิดใหม่ ขยับตัวมาใกล้ๆ แล้วใช้จมูกสูดดมตั้งแต่ปลายผม หน้าผากมน จมูก ริมฝีปาก ซอกหู ไล่ต่ำไปที่ซอกคอขาว รักแร้ เนินอก ปลายจมูกของเคนกดแนบ สูดหายใจเข้าลึกๆ ไปเรื่อยๆ จนถึงสะดือ และต่ำลงไปอีก

เด็กหญิงกลั้นหัวเราะ ดิ้นอย่างจั๊กจี้ แต่พอเงยคอเห็นเคนสุเกะเปิดกระโปรงเธอขึ้น และเตรียมจะซุกไปที่กางเกงในตัวน้อย เธอก็เบิกตากว้าง ร้องอย่างตกใจและหนีบขาแน่น

"เคนจัง ทำอะไรน่ะ"

เด็กชายเงยหน้า มีแววหงุดหงิดเล็กน้อย

"ก็หากลิ่นไง เนี่ยตรงเนี้ยมีกลิ่นหอมกว่าที่อื่นเยอะเลย นานะขี้อายเกินไปแล้วนะ เราอาบน้ำด้วยกันออกจะบ่อย ให้เคนจังดูหน่อยไม่ได้หรือไง"

เขาไม่ได้พูดโกหก ว่าแล้วก็จับขอบกางเกงใน เตรียมจะดึงลง แต่เด็กหญิงผู้เรียบร้อยยังไม่วายใช้มือเล็กๆ ยื้อไว้

"อือ อย่าดูเลยนะเคนจัง ตอนอาบน้ำด้วยกันเราไม่ได้เห็นกันใกล้มากๆ นี่"

เธอดึ้อดึง เด็กชายไม่อยากใช้กำลัง สมองที่มีประสบการณ์ในชาติก่อนมาหลายสิบปีจึงคิดหาอุบาย

"แต่นานะจัง เธอมีกลิ่นประหลาดนะ ถ้าเกิดว่ามันเป็นอะไรที่ผิดปกติล่ะ เป็นโรคประหลาด ขอเคนดูหน่อยเถอะนะ ขอร้องละ" พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง แล้วทำหน้าเว้าวอน

สองขาเรียวขาวคลายออก เด็กหญิงเริ่มกลัวขึ้นมา "ก็ได้นะ ให้ดูก็ได้ แต่เค้ากลัวจัง ถ้าเกิดมีอะไรผิดปกติจริงๆ ล่ะ เคนจังยังชอบเค้าอยู่มั้ย"

"ชอบซี่ ชอบที่สุดเลย" พูดก่อนจะปักจมูกไปบนผ้าสีขาวบริสุทธิ์ เด็กหญิงสะดุ้ง

เคนสุเกะสูดดมกลิ่นกลีบดอกไม้นุ่มเสียชุ่มปอด นานะวางหน้าไม่ถูก

แหม ของเด็กๆ นี่มันหอมชื่นใจจริงๆ แต่ทำไมมันถึงหอมจังวะ เมื่อก่อนก็ไม่เห็นจะมีกลิ่นเลยนะ

ด้วยความสงสัย เด็กชายค่อยๆ ดึงกางเกงในอย่างระวังไม่ให้ไก่น้อยตื่น และแล้ว..

ด้วยความสงสัย เด็กชายค่อยๆ ดึงกางเกงในอย่างระวังไม่ให้ไก่น้อยตื่น และแล้ว..

สรวงสรรค์ก็โผล่ให้เห็นเต็มตา

ขาว..

อูม..

ยังเล็กแบบเด็กๆ และ..

สองพลูปิดสนิทเบียดชิด

รู้สึกภาคภูมิใจราวกับได้เปิดกล่องสมบัติล้ำค่า กับกลิ่นสวนดอกไม้พวยพุ่งเข้าจมูกอย่างจัง

แล้ว.. เจ้าดินสอสีกระจิริดตรงหว่างขา ก็เกิดแข็งตัวขึ้นมาเป็นครั้งแรก นับตั้งแต่จำความได้ และเพียรพยายามมาตั้งเป็นปี ก็เพิ่งทำสำเร็จในคราวนี้เอง เขาเอามือลูบน้องสาวนานะเบาๆ

"นานะจัง ของนานะน่ารักจังเลย"

เด็กหญิงบิดตัว เอาหน้าซุกหมอน เคนสุเกะเห็นอย่างนั้นก็อมยิ้ม เขากระโดดหย็องมานั่งกับพื้น ดึงสองขาของนานะหันมาอีกทาง ทำให้ก้นของเธอมาอยู่ตรงขอบเตียง และดันให้เนินเหนือสามเหลี่ยมเล็กๆ นั้นอูมมากยิ่งขึ้น เขาอยู่ระหว่างขา และทำตาโต

นานะเอามือเล็กปิด ผิวขาวๆ เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง เขาจูบมือของเธอ และเลื่อนออกไป

"เอาออกนะ เคนอยากเห็นชัดๆ"

เด็กหญิงเอามือปิดหน้าแทน เคนสุเกะเลียริมฝีปาก โน้มเข้าไปใกล้ๆ พ่นลมหายใจรด เธอรู้สึกจั๊กจี้ แล้วเด็กชายก็แลบลิ้นเลียไปบนกลีบนิ่ม

เธอสะดุ้งเฮือก กระเถิบก้นหนี เด็กชายกดขาไว้ด้วยความยากลำบาก เขาไม่ใช่เด็กที่ตัวสูงใหญ่ เรียกได้ว่าเกือบจะเล็กสุดในชั้น ผอมบางเหมือนเด็กผู้หญิงมากกว่า บางครั้งพวกผู้ใหญ่ก็เข้าใจผิดออกบ่อยๆ คิดว่าเขาเป็นทอมบอยไปเสียนี่

"คะ เคนจังทำอะไรน่ะ" ถามเสียงสั่น ทำหน้านิ่วเมื่อเขาตวัดลิ้นโฉบไปเบาๆ

"ก็.." เคนสุเกะหาเหตุผลไม่เจอ เลยบอกว่า "เอาน่า อยู่เฉยๆ สิ เดี๋ยวก็รู้สึกดีเองละน่า"

แล้วเด็กชายก็เลียไปรอบๆ จากล่างขึ้นบน บนลงล่าง ชอนไชไปด้านข้างกลีบอวบขาวทั้งสองฝั่ง นานะเริ่มดิ้นจนเขาจับไว้แทบไม่อยู่ ตอนแรกก็หัวเราะคิกคัก พยายามจะหนีบขาไปมา แต่ว่าติดศีรษะของเด็กชาย แต่พอเขาวาดลิ้นไปเรื่อยๆ เด็กหญิงก็ชักติดใจ เรียวขาเล็กค่อยๆ แยกออก และหลับตาพริ้ม บางครั้งก็ขมวดคิ้ว

เคนสุเกะเกลี่ยด้านนอกจนเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำลาย เขาไม่แน่ใจว่าเด็กขนาดนี้จะมีน้ำเมือกใสๆ ออกมาหรือเปล่า เลยใช้สองนิ้วแหวกสองกลีบงาม

โอ้แม้เจ้า!

เด็กชายคิดว่าข้างนอกของนานะสวยสุดยอดแล้วนะ แต่ว่านายที่อยู่ข้างในประตูลึกลับนี่สิ! อะไรมันจะสวยเลิศขนาดนั้น ชาติที่แล้วว่าฟาดเด็กสาวบริสุทธิ์มาก็มาก จนนับไม่หวาดไหว แต่ไม่มีเด็กคนไหนจะมีเนื้ออ่อนด้านในจะสวยได้เท่าเธอ!

ติ่งเล็กๆ สีชมพูอมแดงอ่อนบริสุทธิ์ฉ่ำน้ำเคลือบใส มองแทบไม่เห็นกลีบใน และช่องทางสวรรค์ที่เล็กเสียยิ่งกว่าเล็ก

เคนสุเกะถึงกับลืมหายใจ ก่อนจะสูดเข้าไปเสียเฮือกใหญ่

หอมอีกแล้ว คราวนี้กลิ่นหอมอย่างรุนแรง หอมชนิดที่ว่าสติชักเลอะเลือน และกลิ่นมันออกมาจากรูที่แทบมองไม่เห็นนั่น

ไม่รอช้า เขาฉกลิ้นเข้าไปชิมรสจากด้านในทันที นานะจังสะดุ้งโหยง กระเถิบก้นหนี รู้สึกแปลกๆ ไปทั่วช่องท้อง พยายามใช้สองมือเล็กดันหัวเพื่อนออกไป

"อะ อย่าเลียข้างในนะ สกปรกจะตาย"

"ไม่หรอก หวานจะตายไป นานะนี่ที่หนึ่งเลย"

"ฮึ้ย! อ๊ะ! ปะ ปวดฉี่.."

เคนสุเกะเห็นขาของนานะเริ่มสั่นเทิ้ม ท้องน้อยที่ป่องนิดๆ แบบเด็กๆ ขมวดเกร็ง มือเล็กบางกดโหนกไว้ เขาเห็นน้ำใสๆ ไหลย้อยออกมานิดๆ แล้ว เอาวะต่อๆ!

เขาตวัดดุนบนปลายยอดติ่งน่ารักสดสวย เด็กหญิงเด้งสะโพก ทำหน้าเหยเก กลีบดอกไม้ชนหน้าอย่างแรง แล้วน้ำใสๆ ออกเหลืองนิดๆ ก็พรุ่งปรี๊ดฉีดใส่หน้าเด็กชาย เปียกเปรอะจนชุ่มโชก

เคนสุเกะผงะถอยออกห่าง นานะจังเสียวจัดจนฉี่ใส่ เขาสบถพรืด นั่งมองดูน้ำพุสายน้อยๆ และเต็มไปด้วยปริมาณ จนกระทั่งฉี่ราดจนหมดท้องแล้ว ร่างน้อยก็ตัวสั่นระริกและเริ่มร้องไห้

"ฮือๆๆ.. คะ เคนจัง คะ เค้าฉี่รดเคนจัง ทะ ทำห้องเคนจังเปรอะหมดเลย ฮือๆ"

เด็กชายเกาหัวแกรกๆ ว่าแล้วเชียวว่ายัยนี่ยังเด็กเกินไป สงสัยคงต้องเลี้ยงต้อยประคบประหงมไปอีกหลายปีเลยกว่าจะใช้การได้

เขาบรรจงจูบบนเปลือกตาที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำ ใช้ปลายลิ้นเลียน้ำรสชาติออกเค็มนิดๆ ละไปถึงแก้ม เด็กหญิงหยุดสะอื้น เคนสุเกะปลอบว่า

"ไม่เป็นไรน่า เคนจังผิดเอง ขอโทษด้วยนะ นานะจังไปเข้าห้องน้ำล้างออกเหอะนะ เดี๋ยวในห้องเคนจัดการเอง"

แล้วเคนสุเกะก็ใช้ปลายจมูกแตะที่ยอดจมูกของอีกฝ่าย ถูไถเบาๆ

นี่คือวิธีแสดงถึงความห่วงใยซึ่งกันและกันระหว่างเด็กทั้งสองคน ความลับเล็กๆ รู้กันแค่ระหว่างเขาและเธอ ที่ผูกพันกันมาตั้งแต่เกิด

เด็กหญิงชันตัวขึ้นมานั่ง เอากระโปรงปิดน้องสาวตัวน้อย แก้มแดงก่ำสุก มองหน้าสำนึกผิดของเด็กชาย เคนสุเกะเก่งมากในการตีหน้าใสซื่อบริสุทธิ์ นานะไม่ถือโกรธ เธอยื่นหน้ามาจุ๊บแก้มเด็กชาย

"นานะเองก็ขอโทษเหมือนกัน เค้าอั้นไว้ไม่ไหวอ่ะ มันเสียวๆ หวิวๆ ยังไงไม่รู้สิ แต่มันก็เพลินดีเหมือนกันนะ ไว้วันหลังเราค่อยมาเล่นกันใหม่ก็ได้ แต่เค้าสัญญานะ ต่อไปจะไม่ฉี่รดเคนจังอีก"

แล้วก็ยืนบิดมืออย่างเขินๆ และวิ่งหนีไปเข้าห้องน้ำนอกห้อง เด็กชายคลี่ยิ้ม เอื้อมมือหยิบกางเกงในสีขาวสกาวขึ้นมาดมกลิ่นหอมละมุนละไม และยัดใส่กระเป๋ากางเกง กะว่าจะขอนานะจังเก็บไว้เป็นที่ระลึก

บทที่ 2
ทาถูทาถู

"เคนจังจ๊ะ มีพัสดุจ่าหน้าถึงลูกแน่ะ อะไรก็ไม่รู้สิ"

แม่คนสวยเขย่ากล่องใหญ่สีน้ำตาล มีน้ำหนังพอสมควร เด็กชายรีบวิ่งปรู๊ดปร๊าดมาหน้าบ้าน แล้วคว้าเอาไป


"อ้อ วีดีโอเพื่อการศึกษาน่ะหม่ามี๊ ไม่มีอะไรหรอกฮะ แล้วอย่าเข้าไปกวนผมล่ะ"

เขาสั่งก่อนปิดประตูลงกลอน เด็กชายรีบเปิดพัสดุด้วยความตื่นเต้น เขาเพิ่งสั่งซื้อของเล่นจากร้านเซ็กส์ช็อปทางเน็ตเมื่อไม่กี่วัน เด็กวัยสิบขวบเศษๆ กลับมีเงินซื้อของราคาแพงพวกนี้ได้อย่างสบาย

น่าดีใจที่หุ้นบ.สื่อสารของนายกฯ ประเทศหนึ่งในเอเชียอาร์คเนย์ขึ้นเอาๆ เขาฟันกำไรงวดนี้ได้หลายล้านเยนเลยทีเดียว เคนสุเกะตั้งใจว่าต่อไปจะลองซื้อหุ้นสายการบินทุนต่ำดู เห็นว่ากำลังทำเงินได้อย่างงดงาม

เด็กชายหยิบดูของเล่นทีละชิ้นๆ พร้อมกับเลียริมฝีปาก เกิดเป็นเด็กญี่ปุ่นก็ดีอย่างนี้นี่เอง ประเทศนี้มีของยั่วยุกามรมณ์มากมายหลายรูปแบบ ทั้งหนังสือการ์ตูน (เคนสุเกะมีเป็นตั้งๆ แต่แอบเอาไว้หลังหนังสือเอ็นไซโคบีเดีย) วีซีดีโป๊ๆ (เคนสุเกะเอาไปวางปนๆ กับซีดีเพลง) สาวนักเรียนบริการทางเพศ (เคนสุเกะอยากโทร.มาก แต่เขาคิดว่าคงไม่มีเด็กสาวคนไหนจะอยากอมดินสอแท่งเล็กๆ ของเด็กสิบขวบ) และก็อุปกรณ์ของเล่นมากมาย (เขาตั้งใจจะใส่ไว้รวมๆ กับของเล่นเด็กๆ แต่คิดอีกทีแม่คงจะจับสังเกตได้ ก็เลยเอาซ่อนที่ใต้ฝ้าเพดานแทน)

เด็กชายเคนแอบเอาของเล่นบางอย่างไปโรงเรียนด้วย เขาใส่ไว้ในกระเป๋าเป้สะพายหลัง คิดว่าครูคงไม่ค้นกระเป๋าในช่วงนี้

เสียดายว่านานะจัง เด็กหญิงสุดรักสุดโปรดไม่อยู่ เธอลากิจเพราะคุณแม่ดาราลากไปที่กองถ่ายละครในบาหลีด้วย อีกวันสองวันถึงจะกลับ เด็กน้อยหน้ามุ่ย

แต่ก็ไม่เป็นไร ที่โรงเรียนมีเด็กผู้หญิงที่ชื่นชอบเขาอีกเยอะแยะ คงหาอะไรเล่นกับพวกหล่อนแก้เหงาได้ แม้ว่าจะน่ารักสู้นานะจังไม่ได้ก็เถอะ

ตอนพักเที่ยง เคนสุเกะถูกคุณครูใช้ให้ไปเอาอุปกรณ์ประกอบการเรียนไปไว้ในห้องโสตฯ เขาเปิดประตู ห้องนี้เงียบและสลัวแสง มีม่านปิดไว้ เอาอุปกรณ์ไปเก็บบนชั้นวาง ขณะจะหันกลับออกไป เด็กชายก็ได้ยินเสียงประหลาดมาทางด้านหลังตู้ใบหนึ่ง

"โอ้.. อ้า.. อืม.."

ขนแขนแสตนด์อัพ คิดว่ามีผีซาดาโกะอยู่ แต่เด็กชายด่าตัวเอง เขาโตป่านนี้แล้ว อายุก็หกสิบแล้ว (อายุเมื่อชาติที่แล้วบวกกับชาตินี้) ยังจะเชื่อว่าผีมีอยู่จริงอีก เลยทำใจกล้า เดินขาสั่นๆ ค่อยๆ โผล่หน้าดู

โอ้แม่เจ้า!

เป็นผีจริงๆ ด้วย แต่เป็นผีสวาทละไม่ว่า หุๆๆ

เขาเห็นรุ่นพี่ผู้หญิงป.หก สวยทีเดียว เธอกำลังเล่นซุกซนกับน้องสาวตัวเองอย่างเมามัน โดยไม่สนใจจะเหลือบไปเห็นเด็กชายหน้าหวาน ที่ยืนจ้องตาถลนออกมานอกเบ้า มือข้างหนึ่งของเธอถึงรูปดาราชายเปลือยอกคนหนึ่ง พอเคนสุเกะมองดูดีๆ แล้ว เธอคนนี้เป็นดาวโรงเรียนนี่หว่า

โถๆ เด็กเอ๋ย เด็กน้อย มาเสียวอะไรกันตอนนี้ นมขึ้นไม่ทันไรก็เร่งหาความสุขใส่ตัวซะแล้ว อืม ดูจากลีลาและก็ความพลิ้วไหวที่ปลายนิ้วแล้ว อืม.. วิชาดรรชนีนางยังแค่ขั้นที่หนึ่ง ต้องฝึกอีกเยอะยัยหนูเอ๊ย!

"นี่ๆ พี่สาว" เด็กชายสะกิด

เด็กหญิงคนนั้นสะดุ้งตกใจ รีบดึงกางเกงในสวมกลับที่เดิม เธอหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย แต่พอเห็นว่าเด็กคนนั้นเป็นเคนสุเกะ เด็กชายสุดน่ารักที่ป๊อปที่สุดในโรงเรียน เธอก็คลายใจลง และถามว่า

"เคนคุงนี่เอง มาทำอะไรที่นี่จ๊ะ"

"ผมก็เอาอุปกรณ์มาเก็บน่ะสิฮะ" เขาพูดเสียไพเราะ และยิ้มหวาน

"แล้วพี่โทโมโยะล่ะฮะ มาทำอะไรในนี้ แล้วเมื่อกี้ทำอะไรอ่ะ ผมไม่เข้าใจ" แกล้งโง่

"อา เอ่อ พี่ แบบว่า พี่คันน้องหนูน่ะ ก็เลยเกา" ตะกุกตะกักตอบไป

เหอๆๆ เชื่อตายละ!

"เหรอฮะ" เคนจังเอียงคอ "เผอิญผมพกยาแก้คันมาด้วย พี่จะลองทามั้ยฮะ"

ว่าแล้วก็หยิบกระปุกเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋ากางเกง เขาคิดในใจว่าโชคดีที่ติดของเล่นเล็กๆ สองสามชิ้นมาด้วย

"อ่า ขอบใจจ้ะ" พี่สาวป.หกก็เลยรับมาอย่างเสียไม่ได้ โทโมโยะถือไว้ในมือ เด็กชายจ้องตาแป๋ว

"ทาสิฮะ ไม่ต้องเกรงใจ" เขายิ้มแฉ่ง

"ง่า พี่ว่า..." ว่าจะให้เขาหันไปทางอื่น แต่แล้วเด็กหญิงก็นึกสนุกอะไรบางอย่างขึ้นมา

"อืม พี่ว่าให้น้องเคนคุงทาให้พี่ดีกว่านะ"

"ได้เหรอๆ" น้ำเสียงกระตือรือร้นขึ้นมาทันที

"ไม่เป็นไรจ้ะ ถ้าเป็นเคนคุง"

ใช่ซี่ เธอเองก็ชอบรุ่นน้องคนนี้เป็นทุน ออกจะน่ารักน่ากอด ผิวขาวกระจ่างใส นิ้วเล็กๆ เรียวๆ ของเขา ถ้าได้มาถูไถอยู่บนรอยแยกของเธอ มันจะเสียวขนาดไหนนะ

โทโมโยะจึงดึงกางเกงในสีชมพูอ่อนไว้ตรงข้อเท้า ขึ้นไปนั่งอ้าขาบนฟูกใบหนึ่ง เด็กผู้หญิงผมยาวๆ ตัดเป็นหน้าม้าข้างหน้า ริมฝีปากเผยอหน่อยๆ รูปร่างค่อนข้างอวบสมบูรณ์โตเกินวัย เล่นเอาเคนสุเกะปั้นหน้าใสซื่อไว้ได้อย่างยากลำบาก รู้สึกตึงๆ แถวเป้ากางเกงซะแล้วสิ

"เอ่อพี่โทโมโยะฮะ ทำไมตรงนั้นของพี่ถึงได้แฉะอย่างนั่นฮะ" แกล้งถามอีกแล้ว..

"อ๋อ คือพี่เพิ่งฉี่มาน่ะ ยังไม่ทันได้เช็ด ก็เลยเปียกๆ" เธอบอกพลางกลั้วหัวเราะ ขบขันในความไร้เดียงสาของหนุ่มน้อย

"เอ่อพี่โทโมโยะฮะ ทำไมตรงนั้นของพี่ถึงได้มีผมขึ้นด้วยฮะ" ถามต่อแหม ก็พี่เริ่มเป็นสาวแล้วนี่ ทุกคนพอโตขึ้นก็มีทั้งนั้นแหละ อีกหน่อยพอเคนคุงโตก็มีเหมือนกัน"

เคนสุเกะลูบไปบนเนิน ปอยหญ้าขึ้นปกคลุมบางๆ นุ่มมือดีจริงๆ ก้นเธอเริ่มขยับตามมือ

"อืม ทีนี้ก็ทายาให้พี่ได้แล้ว ถูเข้าไปในร่องกลางเลยนะ"

เด็กชายยิ้มกริ่ม รอมานานแล้ว เขาใช้นิ้วชี้ควักเนื้อยา แล้วป้ายไปที่กลางร่อง กลีบดอกไม้ของเธอใหญ่ขนาดมือของเขาปิดไม่มิด ลากนิ้วขึ้นลงช้าๆ เด็กหญิงถึงกับซู๊ดปากเหมือนกำลังกินวาซาบิเผ็ดๆ ปลายนิ้วทาเน้นที่เมล็ดดอกไม้ วนรอบๆ แล้วขยี้ โทโมโยะขนลุกทั่วร่าง โยกย้ายสะโพกตามนิ้วอย่างลืมตัว

"หายคันยังฮะพี่สาว" ถามยิ้มๆ

"อู๊ยย พะ พี่คันจังเลย ทาอีกๆ" โทโมโยะชักติดใจ

เขาควักเนื้อยามาอีก นิ้วเรียวเล็กจ่อที่ปากทาง ธารน้ำไหลเอ่อล้นปากถ้ำ แล้วค่อยๆ กดนิ้วเข้าไปช้าๆ เด็กหญิงสะดุ้งเฮือก ขยับอยู่สองสามทีจึงเข้าไปได้จนมิด เธอร้องครางใบหน้าเหยเกไปด้วยความเจ็บระคนเสียววาบที่บริเวณนั้น

"…สะ เสียว อ้า ซี๊ดด…"

โทโมโยะร้องบอกเขา เคนสุเกะจึงเลื่อนตัวขึ้นมาประกบริมฝีปากเธอ แล้วจูบอย่างดูดดื่ม ใช้ลิ้นควานหาความหวานจากริมฝีปากบาง แล้วสอดลึกเข้าไปสำรวจด้านใน ลิ้นโดนลิ้นเล็กๆ เธอตวัดรับและครางอือ มือไม้ของเธอป่ายไปมาบนแผ่นหลังของเด็กชาย สัมผัสได้ถึงความชื้นของเหงื่อที่ซึมออกมาจากเสื้อเชิ้ตตัวนั้น

โทโมโยะผลอแยกขาออกกว้าง เพื่อให้เขาสัมผัสด้านในของเธอได้ถนัดมากขึ้น เคนสุเกะเริ่มขยับนิ้วที่อยู่ในช่องทางของเธออย่างช้าๆ ด้วยกลัวว่าเธอจะเจ็บ เพราะนี่คงครั้งแรกที่ถูกนิ้วสอดใส่ ผิดกับเขาที่เชี่ยวชาญกับการทำแบบนี้มากเลยทีเดียว อิอิ

แล้วคิดหรือว่ายาที่ทาจะเป็นแค่ยาแก้คันจริงๆ!?

ความจริงแล้วนี่คือยาปลุกเซ็กส์แบบทาถูทาถูต่างหาก!

เด็กหญิงน่าเหยเกด้วยความเสียวแบบสุดๆ ตรงเนื้อในกลางหว่างกลีบ ร้อนราวกับถูกไฟลน ติ่งดอกไม้เต้นระริก สายน้ำหล่อลื่นเอ่อล้นตลิ่งแล้วไหลโกรกท่วมไปทั้งร่อง น้ำหลั่งมากมายอย่างไม่เคยมีมาก่อน

"สาวน้อย ไม่ต้องกลั้นนะ ร้องออกมาให้ดังๆ ก็ได้ แล้วมันก็จะดีเอง ไม่ต้องเกร็งนะ ปล่อยให้สบาย แล้วผมจะพาเธอไปพบจุดสูงสุดของความสุขในโลกนี้แล้ว"

เสียงของเด็กชายกระซิบแผ่วเบาอยู่ข้างหูเธอ วิธีการพูดเหมือนผู้ใหญ่ เธอพยักหน้ารับแล้วหลับตาปี๋ เกร็งหน้าท้องบางเมื่อเขาเลื่อนนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะและเพิ่มนิ้วกลางเข้าไปอีกนิ้ว

"อ๊ะ อ้า.." เด็กหญิงร้องครางไม่เป็นภาษา

น้ำจากแหล่งหลั่งไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย ช่วยบรรเทาความเจ็บที่เกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี เขาเร่งจังหวะขึ้น เธอเองก็ขยับสะโพกตามจังหวะของเขาสอดประสานเป็นจังหวะเดียวกัน ไม่นานนักเธอก็เกร็งตัวขึ้น ภายในช่องถ้ำบีบรัดแรงขึ้น ร่างสวยกระตุกสามสี่ ปลดปล่อยอารมณ์ให้ออกมา ราวกับลาวาที่พวยพุ่งจากภูเขาไฟ น้ำของเธอแตกเต็มมือเด็กชาย

ดาวโรงเรียนนอนหงาย หอบหายใจถี่ๆ ข้างในตอดถี่ยิบ เด็กชายที่เปลี่ยนคราบจากเทวดาน้อยเป็นจอมซาตานจิ๋ว ยื่นนิ้วที่ชุ่มน้ำเหนียวเยิ้มใส่ปาก ให้เธออมและดูดชิมรสของตัวเอง

"อร่อยมั้ยฮะ"

โทโมโยะได้แต่ส่งเสียงในลำคอ ดูดนิ้วจ้วบๆ แบะขากางเกือบเก้าสิบองศา ก้นเธอร่อนไปมาเหมือนยังต้องการนิ้วเขาอีก

"ต่อนะๆ มันร้อนเหลือเกิน พี่ทนไม่ไหวแล้ว ขอเถอะนะ"

ร่างบางเต็มไปด้วยเหงื่อส่งสายตาปรือเว้าวอน แดงไปทั้งตัว ความอยากมันทะยานขึ้นไม่มีที่สิ้นสุด เด็กชายดูนาฬิกา กระซิบข้างหู

"ผมต้องไปเรียนแล้วฮะ แต่พี่สาวคงต้องลาหยุดช่วงบ่ายแล้วละ พี่ยังต้องมีนัดไปสวรรค์อีกหลายรอบเลย อิอิ"

เคนสุเกะปิดประตูห้องโสตฯ รู้ว่าตลอดช่วงบ่ายต่อจากนี้ เด็กสาวคงต้องยุ่งกับน้องสาวตัวเองอย่างที่ห่างจากนิ้วไม่ได้แม้แต่เซ็นเดียว เพราะยาปลุกกำหนัดนั้น จะทำให้ผู้หญิงร้อนรุ่มมีความต้องการอยู่ตลอดเป็นเวลาหลายชั่วโมงทีเดียว กระตุก ต่อเนื่องซ้ำแล้วซ้ำเล่า เข้าออกประตูสรรค์จนน้ำแห้งบ่อไปเลยเด็กชายถูกใจกับของเล่นชิ้นแรกมาก ยาทาปลุกเซ็กส์ได้ผลเป็นที่น่าพอใจ เขาทาให้ดาวโรงเรียนเยอะไปหน่อย เห็นทีเวลาใช้กับนานะจังคงต้องป้ายนิดๆ ก็พอ แต่นี่นานะก็ยังไม่กลับมาสักที รอแล้วรออีกจนเซ็ง อยากจะเล่นกับเธอใจจะขาด ของเล่นใหม่ๆ อีกตั้งหลายอย่างก็ยังไม่ได้ลองใช้ ตอนเย็นๆ ก็เลยออกไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ

"เคนสุเกะ! นายกะเทย วันนี้นึกยังไงออกมานอกบ้านได้เนี่ย"

ปากเสียๆ อย่างนี้ไม่มีใคร เด็กชายหันไปก็เห็นมิยาโกะ เด็กหญิงทอมบอยตัวโตที่ชอบหาเรื่องแกล้งเขาเป็นประจำ

"มิยาโกะ หยุดเรียกฉันอย่างนั้นซักที ฉันไม่ชอบนะ"

โวยใส่แล้วก็เดินหนี ไม่อยากต่อแยกับเด็กคนนี้ เธอชอบล้อเขาว่าเป็นกะเทย นี่ก็เพราะเขาตัวเล็ก หุ่นอ้อนแอ้น และหน้าหวานเหมือนผู้หญิงจริงๆ

เด็กทอมบอยไม่ชอบใจที่เขาทำเป็นไม่สนใจเธอ เลยรีบสาวเท้าตามไป แล้วใช้แขนล็อคคอไว้ มืออีกข้างก็จับแขนเล็กๆ ของเด็กชายบิดไขว้ไว้ข้างหลัง เขาพยายามสะบัดหนี แต่สู้แรงไม่ได้ เธอตัวตัวกว่าเยอะ เคนสุเกะเจ็บจนน้ำตาเล็ด

"ปล่อยนะยัยบ้า ยัยห้าว ยัยทอม ยัยอัปลักษณ์ ยัยยักษ์ ยัย.." เขาพ่นคำหยาบไปเท่าที่นึกได้อย่างฉุนเฉียว

มิยาโกะโมโหจนควันออกหู ที่จริงแล้วในสายตาคนอื่น เธอจัดเป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารักคนหนึ่งเลย อายุสิบเอ็ดปี ผมซอยสั้นแต่พลิ้วสลวย ปากนิดจมูกหน่อย ขนตายาวงอน แก้มยุ้ยๆ แบบเด็กญี่ปุ่นทั่วไป มีลักยิ้มตรงด้านซ้าย ทำให้ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ จะว่าไปแล้วมีรุ่นพี่ป.หกและเด็กม.ต้นมาชอบเธอหลายคนทีเดียว

ความจริงแล้ว มิยาโกะชอบเคนสุเกะ และแอบอิจฉานานะจัง เพราะเขาปฏิบัติต่อนานะอย่างอ่อนโยน แต่กับเธอนั้นเขากลับทำเป็นไม่แล เธอก็เลยต้องหาเรื่องแกล้งเขาเพื่อเรียกร้องความสนใจ และเมื่อบ่อยครั้งมากเข้า หนักข้อเข้า กลับกลายเป็นว่าเด็กชายเริ่มกลัวเธอ

"หยุดนะ!" เด็กหญิงตวาด "ขืนพูดอีกคำเดียวฉันจะหักแขนนาย!"

เขากลืนคำด่าคำสุดท้ายเข้าปาก แล้วหายใจฟืดฟาดอย่างโมโหระคนหวาดกลัว มิยาโกะเห็นใบหน้าน่ารักเป็นอย่างนั้นแล้วก็เกิดสงสาร แต่ถือทิฐิกล่าวไปว่า

"นี่นายกะเทยฉันจะปล่อยยนายก็ได้ แต่ต่อไปนายต้องมาเป็นลูกน้องฉัน"

"ไม่มีทาง!"

"ว่าไงนะ!" เธอบิดแขนแรงขึ้น เคนสุเกะร้องโอดโอย น้ำตาไหลพราก

"กะ ก็ได้ๆ ยอมแล้วๆ ปล่อยซะทีสิ"

มิยาโกะคลายมือ เด็กชายเช็ดน้ำตา มองเธออย่างขุ่นเคือง

"นี่นายกะเทย นายตามฉันมานี่ซิ"

เด็กหญิงจับแขนฉุดดึงไปหลังดงไม้ แล้วให้เขายืนที่ใต้ต้นเมเปิ้ล

"ถอดกางเกงออก"

"หา!?"

"ฉันสั่งให้นายถอดกางเกงออก เร็วๆ ซี่" สั่งแล้วก็กอดอก

"ฉะ ฉันถอดไม่ได้หรอก" เขาทำหน้าจะร้องไห้

"อยากตายหรือไง" ว่าแล้วก็เงื้อหมัด เคนสุเกะกลัวหัวหดแปลกใจตัวเองจริงๆ ทำไมต้องมากลัวเด็กปากไม่สิ้นกลิ้นน้ำนมด้วยนะ นี่เขาเคยเป็นผู้ใหญ่อายุคราวลุงยัยนี่แท้ๆ

สองมือก็เลยต้องจับขอบกางเกงขาสั้น ถอดมันลงไปกองที่ข้อเท้า

"กางเกงในด้วย"

เคนสุเกะสะดุ้ง พูดปากคอสั่น

"ถะ ถอด ไม่ได้นะ ถะ ถอด มะ ไม่ได้จริงๆ ขอร้องล่ะ ฮือๆ"

คราวนี้เด็กน้อยปล่อยโฮออกมาจริงๆ เขามีความลับอยู่ข้างใต้กางเกงในสีขาว ความลับน่าอาย ความลับที่นอกจากพ่อแม่และนานะจังแล้ว ก็ไม่มีใครอีกเลยที่รู้

มิยาโกะเห็นแล้วก็อดใจอ่อนยวบไม่ได้ แต่ก็อยากลองทำนายนั่นนายนี่กับเขาเต็มแก่ ก็เลยต่อรอง

"ถ้างั้นนายแค่ควักกะจู๋ออกมาทางหน้าต่างอย่างเดียวก็ได้ แค่นี้น่าจะทำได้นะ"

เคนสุเกะเม้มปาก แก้มแดงก่ำ สุดท้ายก็ยอมแหวกดึงหนอนน้อยออกมา

"ว้าว น่ารักชะมัด จิ๋วเดียวเอง ว้ายๆ ปลายยังไม่เปิดเลย"

เด็กหญิงอุทานทำตาโต เธอเคยอาบน้ำกับพ่อบ่อยๆ เพิ่งจะเลิกไปเมื่อสักสองปีได้ นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นอวัยวะเพศของเด็กผู้ชายวัยใกล้เคียงกัน

ด้วยความอยากรู้ มิยาโกะขยับมาใกล้ๆ แล้วทิ้งเข่าลง สายตาอยู่ในระดับเดียวกับตัวหนอนขาวๆ อวบๆ สั้นกว่านิ้วก้อยเธอ

"ขอจับหน่อยนะ"

ว่าแล้วก็คว้าหมับ มันอุ่นๆ หยุ่นๆ อยู่ในมือ แปลกดีพิลึก เด็กหญิงจับรูดไปรูดมา เคนสุเกะจิกเท้าเกร็งตัว ขาสั่นจนต้องพิงต้นไม้ไว้ หัวของมันเริ่มผงกและขยายใหญ่ขึ้น

"ว้าว ใหญ่แล้วๆ แข็งด้วยแฮะ ฮิๆ"

หนอนน้อยแปลงร่าง เต้นตุ้บๆ ในอุ้งมือนุ่มของเด็กหญิง ตอนนี้มีขนาดยาวเท่านิ้วชี้แล้ว มิยาโกะคิดพิเรนอะไรบางอย่างได้ เธออมมันเข้าไปในปาก

"อ้า มิยาโกะจัง" เคนสุเกะเผลอครางอย่างมีความสุข

เธอถอนปากออกมาหน่อย ปลาบปลื้มที่เด็กชายเรียกเธออย่างสนิทสนมเป็นครั้งแรก รู้ว่าเขาชอบ ก็เลยบริการอย่างมีระดับประทับใจ จัดการอมเข้าไปทั้งอันจนปากชิดเนื้อผ้าที่หุ้มอยู่ตรงโคน ให้ริมฝีปากอิ่มสีชมพูรูดเข้าออกตลอดแท่ง พยายามไม่ให้ฟันไปโดน แถมยังใช้ปลายลิ้นขยี้จากด้านใน เคนสุเกะถึงกับเขย่งปลายเท้าด้วยความเสียว

"ชอบใช่ม้า ของเคนสุเกะน่ารักจังเลย อร่อยกว่าไอติมอีกนะ"

ยัยเด็กใจแตก! ยัยซาดิสต์! แต่ก็ดีเหมือนกันแฮะ ของชอบของครอบครัว หุหุ

เด็กหญิงดูดจากค่อยไปแรง ใช้ปลายลิ้นนุ่มลื่นเลียไปรอบๆ มือของเคนสุเกะกดจับหัวเธอไว้ เขาปล่อยน้ำใสๆ ให้เธอชิม มิยาโกะพยายามรูดหนังหุ้มปลายของเขาออก มันปลิ้นหัวเห็ดสีชมพูอมแดงสดโผล่มายลโลกได้แค่ตรงปลายนิดเดียว แล้วเด็กชายก็ร้องลั่น

"เจ็บๆๆ อย่าดึงลง โอ๊ยๆ พอก่อนๆ"

เคนสุเกะดันหัวของมิยาโกะออก ของเขามันยังเด็กเกินไปที่จะถอกหนังลงมา หัวเข่าของเด็กชายสั่นกึกๆ เด็กหญิงสงสารก็เลยถอยออกมายืนมอง แล้วต่อจากนั้นก็โน้มหน้าไปดูดปากเขาแรงๆ บดโดยไม่ได้สอดลิ้นแต่อย่างใด แต่แค่นี้เด็กน้อยก็แทบสำลักลมหายใจ

เธอถอนปากออก ระบายลมในอก รู้สึกเสียดายหน่อยๆ เคนสุเกะมองตาปริบๆ เด็กหญิงทำท่าขึงขัง

"เรื่องวันนี้นายต้องปิดไว้เป็นความลับ นายเป็นลูกน้องฉันแล้ว ต่อไปถ้าฉันเรียกเมื่อไหร่ นายต้องออกมาหาฉันทันที แล้วนายก็ห้ามไปเล่นกับนานะจังด้วย ฉันไม่ชอบหน้ายัยเปี๊ยกอินโนเซ้นต์นั่น เข้าใจมั้ย และห้ามนายไปฟ้องพวกผู้ใหญ่ด้วย ไม่งั้นจะเจ็บตัว"

เธอชูกำปั้นให้ดู แล้วหันหลังวิ่งลับไป เคนสุเกะรูดไปกองตรงโคนต้น เจ้าหนอนน้อยเ!่ยวลง แต่นั่นไม่เท่ากับความรู้สึกของเขา ถึงจะเพลินดีก็เถอะ แต่ไม่ชอบใจที่ถูกเด็กผู้หญิงมาย่ำยีศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย เด็กชายกำหมัด สัญญาเป็นมั่นกับตัวเองว่าจะหาทางแก้เผ็ดเธอให้ได้!

เดี๋ยว ชั้น จะ ไป บอก เจ๊ เฟิร์น ให้ มา ลบ ทิ้ง ซะ~~!!!!!

 

[size=100pt]อ๊ากกกก ผมไม่ได้เป็นคนลงนะไม่เกี่ยววววว ผมแค่เอามาตั้งเล่น ๆ แต่มันมีคนลงจริงอ่ะว๊ากกกกกกกกกกกกกก�