คิดลึกไปไหน !!ก็มันไม่มีปัญหาในแนวนอนหรอก (ผลัวะ !!)[๕๕ .]...
เอาลงต่อละกัน - -;;ดองยาว วว
“พ่อเคยบอกเหตุผลเจ้าไปแล้วลูซิส อย่าเถียงพ่อสิ!” “ไม่ค่ะพ่อ ถ้าเหตุผลเพียงแค่นั้นมันฟังไม่ขึ้นหรอกค่ะ แล้วพ่อเอาอะไรมาวัดว่าหนูไม่คู่ควรกับซีอัส?”
“เพราะเจ้ามีคู่หมั้นแล้วน่ะสิ !!”
“หมะ .. หมายความว่าไงค่ะพ่อ”
ลูซิสกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเทา ดวงตาสีฟ้าคู่ด้วยของเธอกำลังเอ่อล้นไปด้วยหยาดน้ำตาแห่งความเสียใจและตกใจไปพร้อม ๆกัน
‘เพราะเจ้ามีคู่หมั้นแล้วน่ะสิ !!’
‘เพราะเจ้ามีคู่หมั้นแล้วน่ะสิ !!’
‘เพราะเจ้ามีคู่หมั้นแล้วน่ะสิ !!’
‘เพราะเจ้ามีคู่หมั้นแล้วน่ะสิ !!’ ประโยคซ้ำ ๆของของลูเซียสยังดังสะท้อนไปมาภายในโบสถ์
‘เรามีคู่หมั้นแล้ว ? หมายความว่าอย่างไร ?’ ลูซิสตั้งคำถามแต่ภายในใจของเธอเท่านั้น …
“ที่ท่านพูดมามันหมายความว่าอย่างไรท่านลูเซียส” ซีอัสกล่าวขึ้นหลังจากที่เงียบมานาน(๕๕.)
“ใช่ !! ลูซิสมีคู่หมั้นแล้ว ข้าได้หมั้นหมายลูซิสไว้กับ
ผู้กองโอโม่ นายทหารฝีมือฉกาจแห่งป้อมเดธฯไว้แล้ว ทางพ่อแม่ของโอโม่ก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด ข้าจึงเห็นสมควรที่จะให้เจ้าแต่งกับโอโม่”
“แต่ลูกไม่ได้รักท่านโอโม่ ลูกรักซีอัสได้ยินไหมคะพ่อ ลูกรักซีอัส !”
“แต่ข้าได้หมั้นหมายเจ้าไปแล้ว ข้าไม่อยากเสียสัตย์ ไปลูซิสกลับบ้าน!”
“ไม่พ่อ ข้าไม่กลับ ข้าจะอยู่กับซีอัส ข้ารักซีอัส แล้วจะไม่มีวันรักใครอีกแล้วด้วย!!”
“ท่านลูเซียสได้โปรดฟังข้าก่อน ข้ากับลูซิสรักกันด้วยใจจริง มันสมควรแล้วหรือที่ท่านจะมาขัดขวางความรักของข้า หรือ ความรักของลูซิส เพราะฉะนั้น ข้าอยากจะขอให้ท่านปล่อยเราสองคนไป ข้ากับลูซิสจะไม่มาที่นี่อีก ของเพียงท่านปล่อยเราไป เราจะไม่กลับมาให้เห็นหน้าอีก”
นี่เป็นความตั้งใจตั้งแต่แรกของซีอัส ที่เขาพาลูซิสมาที่โบสถ์แห่งนี้เพื่อแต่งงาน จากนั้นเขาจะพาลูซิสหนีไปจากที่นี่ เขาจะพาเธอหนีไปที่เมืองหิมะอันหนาวเหน็บ
‘วินโดเนีย’ เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่แบบเรียบง่ายใช้ชีวิตครอบครัวแบบอบอุ่น
“ไม่ ! ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าทั้งสองคนไป หากเกิดอันตรายกับลูซิสข้าจะทำอย่างไร เจ้าก็รู้อยู่แล้วว่าลูซิสเป็นอะไร”
ลูเซียสกล่าวทิ้งท้ายก่อนจะกึ่งลากกึ่งจูงลูซิสที่พยายามขัดขืนพ่อของตนอย่างสุดกำลัง
“พ่อ ปล่อยข้านะ ข้าจะไปกับซีอัส ได้ยินไหมพ่อ !! พ่อปล่อยนะ ข้าจะไปกับซีอัส … ซีอัสช่วยข้าด้วย ซีอัส !! --- ซีอัสข้ารักเจ้านะ ข้ารักเจ้านะซีอัส !!”
เสียงของลูซิสค่อย ๆหายไป เหลือเพียงความเงียบสงบและเสียงลมพัดไปมาภายในโบสถ์ ซีอัสยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติง ปล่อยให้น้ำตาของเขาไหลออกไปช้า ๆ
“ข้าขอโทษลูซิส”มีใครพอจะเดาเรื่องออกไหมเนี่ย ??ว่านังวุ้นเทพมาเกี่ยวยังไง ๕๕ .ขนาดคนแต่งยังงงเลย(อ่าวเห้ยยย !)
