บทเปิดตัว มินอส แม็คทาวิช (นอส)

............”แฮกๆๆๆๆ”ผมกำลังวิ่งหนีฝูงซอมบี้นับร้อยกับทีมของผมอยู่

“หัวหน้า!!!!มันมาเยอะเกินไปเราตายแน่!!!!”ลูกน้องของผมคนหนึ่งตะโกนขึ้นพร้อมหันหลังไปยิงมือเป็นระลอกๆ

“ไม่หรอกน่า!!!!”ผมตะโกนตอบไปทั้งๆที่ในใจก็ยังหวั่น  ให้ตายเถอะ!!!ไหนผู้พันบอกว่าโรงน้ำมันมีพวกมันไม่เยอะไง

บ้าชิบ!!!! สายตาทั้งสองกวาดหาสิ่งที่จะทำให้เขารอดชีวิตได้และแล้วเขาก็เจอกับสิ่งๆหนึ่ง

“ทุกคนตามมา!!!!”ผมตะโกนขึ้นก่อนจะเลี้ยวขวา ทัมของผมรีบวิ่งตาม เอาละ!!!ผมวิ่งไปหลังกองถังน้ำมัน

“ช่วยกันผลักให้มันล้ม!!!!”ผมตะโกนลั่น

“หัวหน้าจะทำอะไร!!!”

“เดี๋ยวก็รู้!!!!”ผมยิ้มอย่างเจ้าเลห์ก่อนจะผลักให้ถังน้ำมันล้ม  มันกลิ้งล้มไปโดนซอมบี้บางตัวแต่ก็ไม่ทำให้ถึงกับตาย

ผมหยิบระเบิดลูกสุดท้ายออกมาก่อนจะปลดสลักและขว้างไปที่กลางกองถังน้ำมัน

“วิ่ง!!!!!”ผมตะโกนบอกกับทีม แต่ที่จริงก็ไม่จำเป็นต้องบอกเพราะทีมของผมวิ่งไปตั้งแต่ผมขว้างระเบิดแล้ว”บรึ้ม!!!!!!!!!!!!!!”ลูกระเบิดผสมกับน้ำมันทำให้มันเป็นการะเบิดครั้งใหญ่  พวกซอมบี้ที่อยู่ในบริเวณ

นั้นถูกเผาไหม้จนเกรียมไม่เหลือซาก พวกมันบางตัวลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าเหมือนเทศกาลจุดพลุ

“ฮาๆๆๆๆๆวู้ปี้!!!!”ลูกน้องคนหนึ่งของผมตะโกนอย่างดีใจ

“สำเร็จแล้วหัวหน้าสุดยอดจริงๆ!!!!”ลูกน้องอีกคนกล่าว  ผมหยิบวิทยุขึ้นมาแล้ววอไปถึง ร.11

“ท่านผู้พันครับ ตอนนี้เราเคลียโรงน้ำมันเรียบร้อยแล้วนะครับ แต่มันอาจจะเละไปหน่อย”

“ฮาๆๆๆๆๆผมกะแล้วว่าคุณต้องทำได้ เรื่องเละช่างมันเถอะผมทำใจไว้ เพราะถ้าใช้คุณเรื่องเละมัน100เปอร์เซนต์”

“ท่านผู้พันชมหรือด่าผมครับ”ผมใส่มุขไปเล็กน้อย

“ฮาๆๆๆๆๆๆรีบกลับมานะทุกคนรออยู่” ผมเก็บวิทยุเข้ากระเป๋า

“กลับกันเถอะ”ผมกล่าวแล้วนำทุกคนไปขึ้นรถแฮมเมอร์ แล้วขับกลับ ร.11

ให้เวลาอีก2วัน ถ้าไม่มีคนมาสมัครจะเริ่มแต่งบทที่1และจะเพิ่มตัวลัครเสริมเข้าไปเอง แต่ย้ำว่าตัวละครเสริมจะไม่รับประกันความปลอดภัยนะ

ข้อดีของตัวละครเสริม

สามารถช่วยคนจากเหตุการณ์อัตรายได้และสามารถให้ข้อมูลอันเป็นผลดีแก่ตัวละครหลัก

ข้อควรระวัง

ตัวละครเสริมมีหลายประเภทหลายนิสัย มันสามารถฆ่าคนได้ทุกเมื่อที่ต้องการและสามารถหักหลังได้

=[]=

ครับ

                                                                                    เปิดตัว ยาริน เพลล์เยอร์ (พันไมล์)

...........”ฉัวฉึกๆ!!!!”เสียงของดาบตัดผ่าร่างของซอมบี้อย่างรวดเร็ว

“สนุกจริงๆโว้ย!!!!” ผมฟันดาบไปที่ซอมบี้อีกตัวที่วิ่งเข้ามา อยากกินดาบมากใช่ไหมหึหึหึหึเอาไปกิน!!!!”ฉัวะ!!!!!”หัวของซอมบี้ลอยกระเด็นตกท่อระบายน้ำไป

“โฮลอินวัน!!!!” ผมกระโดดฟันผ่ากลางซอมบี้อีกตัวอย่างสนุกสนาน มันสนุกจริงๆเลยให้ตายเถอะแต่ก็เริ่มเหนือยแล้วนะโว้ย!!!! ผมรีบปีนขึ้นเสาไฟฟ้าและขึ้นไปพักบนนั้น ผมมองดูซอมบี้หน้าโง่ที่ไม่สามารถ

ปีนขึ้นมาได้ หึหึหึหึ  ผมนั่งมองท้องฟ้าอย่างสบายใจ แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อเสาไฟฟ้าเริ่มจะล้มลง

“ให้ตายเหอะ!!!!” ผมรีบกระโดดไปข้างหลังพวกมันแล้วหมุนตัวฟันพวกมันที่อยู่รอบๆ ผมตั้งดาบแล้วพุ่งตัวฝ่าพวกมันไป  โชคดีที่พวกมันมีไม่มาก ผมจึงฝ่าไปได้ด้วยง่าย ผมวิ่งหนีพวกมันอย่างรวดเร็วและฟัน

พวกมันที่วิ่งเข้ามาใกล้ไปพลางๆ ผมเหลือบไปเห็นบ้านเมตตา เอาวะถึงจะไปชอบที่นี้ก็เหอะ ผมเลี้ยวเข้าไปในบ้านเมตตาแล้วปิดประตูกันพวกซอมบี้เอาไว้ เหมือนกลับมาเยี่ยมบ้านเก่าเลย ตอนเด็กๆเราก็มาที่นี้

บ่อยๆ ผมเดินดูรอบๆและหวนนึกถึงอดีต   ผมเดินไปเรือยๆจนเจอกับฝูงซอมบี้ที่กำลังเทะเนื้อของใครอยู่  ผมซุ่มดูซอมบี้เหล่านั้น ดูท่าน่าจะเป็นพวกเด็กที่ถูกจับมาอยู่ที่นี้ละมั่งเพราะซอมบี้แต่ละตัว ตัวเล็กๆกัน

ทั้งนั้น ส่วนที่โดนเทะอยู่ก็คงจะเป็นผู้คุม หึหึหึสมน้ำหน้า ผมเดินเข้าไปหาฝูงซอมบี้และฟันพวกมันจนตายหมด ที่จริงก็ไม่อยากทำหรอกแต่กันไว้ก่อนดีกว่าแก้  จากนั้นก็เอาดาบปักหัวพวกศพที่โดนเทะอืม......

ผมคิดอะไรออกละ ผมเอาพวกศพซอมบี้และศพคนขึ้นไปบนหลัง  ผมโยนศพพวกนั้นลงไปข้างล่าง เหล่าซอมบี้ผู้หิวโหยรีบวิ่งมามุ่งรุมเทะเนื้ออย่างสยดสยองหึหึหึหึยังงี้คงอยู่ได้อีกหลายวัน ผมเดินลงไปข้าง

ล่างแล้วหาที่นอน คงต้องรีบคิดหาวิธีรับมือเอาไว้ซะแล้ว แต่ตอนนี้นอนดีกว่า  หวังว่าเนื้อพวกนั้นคงจะช่วยให้มันอิ่มได้นานนะ

แสดงว่าน่าจะมีสมัครกันแค่นี้  

แล้วจะให้แต่งเลยมิ