บทที่4 อวสาน ความฝันสุดอัปรีย์ และกฏแห่งกรรม
"บรุ๋ม?" ชั้นค่อยๆลืมตาขึ้น รอบๆตัวชั้นมีแต่น้ำกับน้ำ อุ๊ยตาย ชั้นได้มาเทีย่วโอเชี่ยนดี๊ปเหรอเนี่ย~=_=
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!และแล้ว ชั้นก็กรี๊ดลั่น เมื่อรู้ว่า มนุษย์บ้าที่ไหนมันหายใจในน้ำได้ฟระ กรี๊ดดดดด~~~!!!!
แต่ เอ๊ะ? ทำไมยังหายใจได้ปกติล่ะ- -*
"ช่างมันเหอะ แต่ก็ดีแล้ว" ชั้นรำพึง พลางเงยหน้าดูข้างบน
แทนที่จะเป็นผืนน้ำเรียบๆ มันกลับกลายเป็นถ้ำซะนี่
ชั้นจึงว่ายน้ำไปเรื่อยๆ เผื่อจะหาทางออก
แต่ก็ได้พบกับนางเงือกแสนสวย ชั้นจึงเข้าไปถามว่า
"
ป้าคะ
ป้ารู้ทางออกจากที่นี่มั้ยคะ?" ชั้นถามด้วยวาจาแสนสุภาพ
นางเงือกค่อยๆหันมาอย่างช้า (แต่หันมาแต่คอ)
กรี๊ดดดดดดด~~!!!!ผมแสนสวย สลวยสวยยาว ค่อยกลายเป็นผมดำหยิกฟู หน้าสวยๆกลายเป็นหน้าตัวHiaที่มันเคยจะข่มขืนชั้น
เล็บที่ตัดเรียบร้อย ค่อยๆยาวขึ้นยังกะแวร์วูล์ฟ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด o[]O
ไม่ทันไร มันกระโจนเข้ามาจับกด หมายจะตั๋งชั้น
"แฮ่!!!!" แววตาของมัน สาวกพวกยูรินี่นา~! มันต้องตั๋งชั้นจนตายแหงๆ
ว้ายยยยยยยยยย~!!!!! ชั้นพยายามดิ้นเอาตัวรอด เมื่อหน้าหันไปดูอีกทาง ภาพที่อยู่ข้างหน้าช่างชวนชะนีรังแตก
ชั้นเห็น
ทัพพวกนางเงือกกำลังยกทัพมาเป็นพัน (และมีจุดประสงค์เช่นเดียวกัน)อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~!!! ชั้นใช้พลังเสียงกังวานจนมันชะงัก
ในจังหวะนั้น ชั้นบีบนมมันจนแตก เอานิ้วแทงเข้าที่ฮรี๋ของมัน จากนั้นจึงว่ายน้ำหนีสุดชีวิต=[]=!!!
ตู้มมมม!!!ส้นTeenขนาดยักษ์ ทะลุอุโมงค์ลงมา ทะลุลงมา มิหนำซ้ำ มันเหยียบช้านนนนนนนนนน~!!!=[]=
แล้วไส้ของชั้นก็ทะลักแตกกระจุย (ชดใช้กรรมที่ฆ่าไอโรคจิตหน้าปราสาทนั่น)
"อ้าวโทดที พอดีไม่เห็นคน= =" โห พี่แกทำชั้นไส้ตแก พูดแค่นี้เรอะ=[]=
ผีเสื้อสมุทรหยิบชั้นขึ้นมาในสภาพไส้แตก...
"อุ๊ย? ไส้แตกนี่จ๊ะ" ก็เอแอสิ มรึงเหยียบกุอ่ะ อรีดอก-*-
"เด๋วส่งไปรักษาที่วุฒิศักดิ์คลินิกนะคร้า>[]<" ว่าแล้ว มันก็ปาชั้นไปสุดแสนจะไกลโพ้น...
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด~~!!!....
...
....
...
ตุ้บ แอ้ก!!!ชั้นค่อยๆตะเกียกตะกายขึ้นมา โดยลืมไปว่าอยู่ในสภาพไส้แตกอยู่
"When I was just a little girl~...." ไอเสียงเลพงนรกแตกนั่นมันมาอีกแล้ว!!!
หลังจากเพลงจบ แล้วก็...
คึ่กๆ....
ชั้นมองไปด้านข้าง เห็นซอมบี้จำพวก Shanee 11SD กราเทย กำลังผุดขึ้นมาจากพื้นดิน พวกมันต่างจ้องมาที่ชั้นด้วยสายตาแบบนี้
ชิ้ง....
ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!สาวกพวกอาเบะ!!! ไม่เป็นไร ชั้นเป็นผุ้หญิง ไม่กลัวหรอก ฮ่าฮ่า!!!
แต่ทว่า มีซอมบี้ตัวหนึ่งใส่ชุดสี
ชมพูวิ้งๆ ส้นสูงสีชมพู ถุงมือสีชมพู หมวกแม่มด น่ารัก แต่หน้าคนใส่ไม่ให้
แล้วชูคทาโลลี่ป๊อบขึ้นมา
พร้อมร่ายมนตร์อุบอิบ แล้วชูแขนแบบพรีเซนเตอร์โฆษณาเรโซน่า ดรายสติ๊ก เผยขนขี้เต่ายาวเฟื้อย แล้วร่ายมนตร์ว่า
"โอม มะเร้กกิ๊กก้า เป๊บปัวโรนี่~!"อีกตัวนึงก็โผล่ออกมาอีก
สีส้มๆ...
"ป่อยปอย ปกโปย ชูครีมพาย"อีกตัวนึง
สีฟ้าๆ...
"กากกุย ยุเรกุย ทาโกยากิเตะ"และอีกตัวนึง
สีม่วงๆ...
"ปุดงกุน ปุดงกุน กุล่าเตียม"และก็อีกตัวนึง
สีเหลืองๆ...
"เหม็นกระโถน~ ชำโตเลน ลาบน้ำตก~"ตัวสุดท้าย
สีแดงๆ...
"ปี้ปี้หลง ปาปัว นิวกินี"แทน แทแดแดน แทน แถ่น แท๊น ~!!!!!
เสร็จแล้วมันก็หมุนตัว เต้นบัลเล่ย์เข้าหากัน ก่อนที่จะเอาคทาโรคจิตนั่นประสานกันตรงกลาง
“ดาลาปาต้องโก๋ บูบาลิสซื่อ~~~~!” มันประสานเสียงHiaอะไรของมันวะ=[]=!
“เดลู้มิจจี๊ ลาดขี้ หมูสเต็กปลาโลม่าเน่า~!!!” หลังจากที่พวกมันประสานเสียงกันจบ แสงออร่าเซเว่นเดย์ก็พุ่งเข้ามาที่ฮรี๋ของชั้น!
เฮ้ย! จะทำอะไรกับ__ช้านนนน o[]O
วิ้งงงงง ตูม!!!!ฝุ่นควันค่อยจางลง... ชั้นลืมตขึ้นมาอีกที แล้วคลำที่ตรงัน้นของตัวเอง
ชั้นรู้สึกว่า 'ทำไมก.ก.น.มันคับจังวะ?= ='
เมื่อชั้นเปิดดูใต้ก.ก.น. ....................
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด~~~!!!!ดุ้นนนนนนนนนนนนนน~!!!!!"แสดงว่า แกเสกดุ้นให้ชั้นเรอะ!!!!" ชั้นชี้หน้าด่ามันแบบฉุนเฉียวสุดขีด
"เออสิยะ นังชะนี! หมดหน้าที่ของพวกเราละ ไปล่ะ บาอีด~" แล้วอีพวกซอมยบี้โดเรมีพวกนั้นก้เดินจากไปอย่างไม่ไยดี กรี๊ดดดด!!!
"ทีนี้ เราก็ตุ๋ยมันได้แล้ว!!!" ว่าแล้ว พวกซอมบี้เกย์ที่เฟหลือก็รุมมาล่ามโซ่ คิดจะขืนใจชั้น
"NOooooooooooo!!!" ชั้นกรีดร้องอย่างโหยหวน พลัน สายตาเหลือบไปเห็น ท่านผู้นั้น...!!!!
Abe Rangerver.yuri
Yaranaika?"ถึงเป็นสาวดุ้น แต่มีค___ พวกเราก็เอาได้!!!" มันประกาศศักขีพยานลั่นเกาะ
"กรี๊ดดดดด อย่าน้า~~!!!!"
มันค่อยๆเดินเข้ามา ถกกระโปรงออก แล้วเอาแท่งปากกากลางตัวเสียบ.....!!!!
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!พรึ่บ!!!
"แฮ่กๆ... แฮ่กๆ" ชั้นค่อยๆมองไปรอบๆ พบว่าตอนนี้ ชั้นกำลังอยู่บนเตียงนอนที่บ้าน
"ฝันเรอะ? ฮู่ว...." ชั้นโล่งใจมาก และเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ
ในระหว่างที่ชั้นปลดกางเกงในออก...
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด~~~!!!!ดุ้นนนนนนนนนนนนนน~!!!!!~จบบริบูรณ์ เอวังประการฉะนี้~
