สวัสดีนะเกโละ
                            หลังจากที่คอมเสีย-0-
                                             ขาพเจ้ากลับมาแว้ววววววววววววววววววววววววววววววววววว

แต่อยากได้จริงๆนะซื้อ3mก็ได้

พอดีมีคนอยากให้แต่งนิยายให้อ่านงิ จำไม่ได้ว่าใคร 
    และเราก้แต่งให้แล้วงิ อาจจะไม่ใช่นิยายในฝันของใครหลายๆ คน แต่รีเควสเขาให้แต่งอย่างงี้








               เสียงไซเรนดังระงมไม่อาจเข้าสู่โสตประสาทเด็กสาว มือสั่นเทาชุ่มไปด้วยของน้ำสีแดงสด
กำลังกอบกุมอีกมือหนึ่งที่เย็นชืด....
             อยากเหลือเกินที่จะถ่ายเทความอบอุ่นไปให้... แต่ยิ่งจับมือนานเท่าไร ทำไม... มือกลับเย็น
ลงเรื่อยๆ กันนะ...
             สายฝนโปรยปรายจากท้องฟ้าที่มิอาจเป็นสีฟ้า แต่เป็นสีดำเทาขมุกขมัวของเมฆฝน...
             สายน้ำ... ชำระล้างคราบเลือดจากร่างตรงหน้า แต่กลับไม่สามารถลบล้างคราบรอยกรีดลึกๆ
ในใจไปได้...
             "...สัญญาสิ ...วันหลังพี่จะมาเป็นเพื่อนเธออีก..."
             น้ำเสียงทุ้มนุ่มยังคงดังวนไปวนมาให้หัวของเด็กสาว ถ้วยคำที่เมื่อเขานึก... ยามปกติมักจะ
ยิ้ม... แต่ตอนนี้กลับยิ้มไม่ออก...กลายเป็นหยาดน้ำตาที่เอ่อล้มมาจากก้นบึ้งของจิตใจซะนี่...
             "คนโกหก..." น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยเอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก มือหนึ่งกอบกุมมือของคนมี
ศักดิ์เป็นพี่ชายของตนแน่น อีกมือเอื่อมไปคว้าคอเสื้อที่ชุ่มไปด้วยน้ำฝนและของเหลวใสสีแดงสด... "พี่.
.. อย่าไปสิ ถ้าพี่ไปแล้วสัญญา... พี่จะไม่รักษาสัญญาใช่ไหม !? ไม่ได้นะ !! พี่อย่าไป... ฮึก อยู่กับผม.
.. นะคะ...."
             เด็กสาวพร่ำเพ้อออกมาอย่างขวัญเสียราวคนเสียสติ ซุกหน้าลงกับแผงอกคนเป็นพี่... ไหล่
กว้างที่คุ้นเคย... ความรู้สึกคุ้นเคยหลั่งไหลเข้ามา... ความรุ้สึกที่เธอปฏิเสธมาตลอด... แต่ไม่ใช่อีกต่อ
ไป เธอไม่ปฏิเสธแล้ว... เธอไม่ปฏิเสธแล้ว... เพราะงั้น.. กลับมาได้ไหม...
             "พี่จำ... ครั้งแรกที่เราเจอกันได้ไหม..."
             "นี่... ฟางง อย่างอนพี่น้าาาาา... เอางี้ ฟางบอกมาอยากได้อะไร บอกพี่มา พี่ให้สิทธิขอ
ได้ 3 อย่าง พี่ทำให้หมดเลย เอาไหมหละ" เด็กหนุ่มในวัยราวสิบห้าสิบหกเอ่ยล้อเลียนกับเด็กน้อยที่กำลัง
งอนตุ๊บป่องอยู่ตรงระเบียงบ้าน เด็กน้อยหันมาอย่างสนใจ รอยยิ้มใสซื่อปรากฏบนใบหน้ากลมๆ นั้นอย่าง
เอ็นดู
               "ถ้างั้น.. พาหนูไปเลี้ยงติมด้วย !!"
             "ตอนนี้... ผมขอคำขอที่ 2 แล้วนะ...." เด็กสาวกลั้นเสียงสะอื้น "ข้อ 2... พี่กลับมา...
เดี๋ยวนี้... พี่บอกเองนะว่าทำให้... ทุกอย่าง... ทำตามที่พูดสิ !! ผมบอกให้พี่กลับมาพี่ก็กลับมาเซ่ไม่ได้
ยินหรอ !!"
             เด็กสาวเขย่าร่างพี่ชายอย่างบ้าคลั่ง แต่ร่างนั้นกลับแน่นิ่ง... ไม่ไหวติง...


             ตะวันกำลังลับขอบฟ้า...
             ท้องนภาที่ฟ้ากลายเป็นสีส้มยามสนธยา และกำลังจะถูองท้องรัตติกาลกลืนกิน...
             เช่นเดียวกันกับจิตใจของเด็กสาวที่ขดตัวแน่นใต้ผ้าห่ม ดวงตาสีฟ้าสวยแดงกล่ำและช้ำจาก
การร้องไห้มาอย่างหนัก...

             เสียง... ล้อที่เสียดสีกับพื้นถนน... เสียงโครมครามที่ดังสนั่น... เสียงโลหะปะทะกันเสียง
เสียดสีไถครูดกับพื้นถนน... เสียงโลหะที่ถูกขยี้ติดกับถนน... เสียงร้าวบ้างอยางจากภายในร่างของชาย
หนุ่ม...
             ภาพ... รอยล้อสีดำบนถนนที่เปียกลื่น... ภาพซากรถที่มิอาจจำเค้าโครงเดิมได้... ภาพรอย
ครูดสีแดงยาวบนพื้น... ภาพ... ร่างที่ชุ่มไปด้วยของเหลวสีแดงจนชุ่มแฉะ... สีแดงฉาด....
             กลิ่น... เหม็นไหม้ของล้อยาง... กลิ่นดินชื้นๆ จากข้างทาง... กลิ่นเหม็นไหม้ของมอเตอร์...
และกลิ่นสนิมเหล็กที่ฉุนกึกติดจมูก...
            ทุกเสียง ทุกภาพ ทุกกลิ่น... ทุกสัมผัสนั้นยังคงติดตรึงในหัวสมองของเด็กสาวราวกับจะหลอก
หลอนกันไปชั่วกัปชัวกัลป์....
   



  ลงให้แล้วเน้อ มิต้องทวงนะขอรับ
PS: เนื่องจากบางส่วนกระผมเอามาจากนิยายที่เคยแต่งเล่นๆ บางทีอาจมีคำผิดพลาดไปบ้าง อย่าถือโทษโกรธกันเลยนอ~

เรนจาเอาเท่าไหร่ว่ามาไห้3.5m

  ง่าาาา ก้รีเควสแค่ให้แต่งตอนตายเท่านั้นนี่

<br />
<object width="300" height="300"><param name="movie" value="http://embed.pleng.com/flash/player_song_emb.swf" /><param name="quality" value="high" /><param name="flashVars" value="type=SongID&id=024821&autoPlay=true&from=emb" /><param name="wmode" value="transparent" /><embed width="300" height="300" src="http://embed.pleng.com/flash/player_song_emb.swf" quality="high" flashvars="type=SongID&id=024821&autoPlay=true&from=emb" wmode="transparent"></embed></object><br />
<br /><a href="http://bigbang.bloggoo.com"><strong>ต้องการเพลงใหม่ๆ ใช่มั้ย คลิกที่นี่</strong></a><br />