ชื่อตัวละคร Dark-Zenjuurian
เพศ ชาย
เซิร์ฟเวอร์ สววรค์

              คำว่าแม่ เป็นคำที่สั้น และ พิเศษ แม่ของผม เหมือนนางฟ้าเพราะใจดี  เหมือนหมอเพราะแม่ดูแล  เหมือนครูเพราะสอน

           เหมือนเพื่อนคนหนึ่ง ที่อายุมากกว่า ถ้าไม่มีแม่ ผมคงเกิดมาไม่ได้ แม่เป็นคนที่ยอมสละทุกอย่างเพื่อผม

        สุกท้ายนี้ ผมอยากถามทุกๆคนที่มีว่าว่า  วันแม่ปีนี้ คุณจะตอบแทนแม่ด้วยอะไร พร้อมบทกลอน

                       
                      จะไม่รักแม่แค่วันนี้            แต่จะรักแม่ทุกปี ตลอดไป

ชื่อตัวละคร:Sitoya
เพศ:ชาย
เซิร์ฟเวอร์:ใต้พิภพ
แม่ของผม:เมื่อตอนยังเล็กๆแม่ของพวกเราได้คอยเลี้ยงดูผมกับน้องอย่างสม่ำเสมอเนื่องจากด้วยการที่ผมเป็นแฝดจึงทำให้แม่ต้องลำบากเป็นเท่าตัว แม่ของพวกเราสอนเสมอๆว่าให้ตั้งใจเรียนไม่หันเหไปทางอื่น
 จนในที่สุดผมก็มีความคิดที่ดีเป็นคนมีไหวพริบและมีผลการเรียนดีสิ่งนั้นทำให้แม่ผมดีใจมากแต่ถึงกระนั้นแม่ก็ยังมีเรื่องที่เสียใจอยู่ คือ เรื่องที่พวกผมไม่ชอบฟังแม่สักเท่าไหรชอบทำเรื่องตรงกันข้ามกับที่แม่บอก นั่นทำให้แม่เสียใจมากทุกครั้งที่สัมผัสมือของแม่ทำให้รู้ถึงความยากลำบากและเจ็บที่ใจตลอดเวลา แต่แม่ก็ไม่เคยแสดงอาการนั่นออกมาแต่ยังบอกอีกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาดั่งนั้นไม่ว่าใครจะคิดยังไงแต่ที่รู้อย่างเดียวคือผมว่าแม่ของผมเป็นคนดีมีความอดทนอดกลั่น ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งใด ไม่ย่อท้อต่อความยากลำบากและอีกอย่างคือ ผมรักแม่คับ
 

ชื่อตัวละคร:Sest
เพศ:ชาย
เซิร์ฟเวอร์:ใต้พิภพ

แม่ของผมคือคนๆหนึ่งสำหรับคนในโลกนี้แต่สำหรับผม แม่คือคนที่มีบุญคุณต่อผมมาก ไม่ว่าจะเคียดแค้นท่านเท่าใหร่ โกรธแค้นท่านเท่าใหร่ก็ตาม แต่ถ้าเราลองมานึกดูซิว่า"บุญคุณแม่นะยิ่งใหญ๋แค่ใหน"มันก็ทำให้ผมหายโกรธ และพยายามทำให้แม่ภูมิใจอยู่เสมอ ถึงแม่ผม จะด่านู่นด่านี่บ่นนั้น จนจะผมสุดจะทนเหมือนกัน แต่ลองนึก บุญคุณของแม่ มันก็จางหายไป คำว่าแม่สำหรับผม "ถ้าขาดแม่ไปไฉนเราจะอยู่เช่นไร ขาดแม่เราคงไม่เกิด ขาดแม่เราคงไม่มีความสุข" คำด่าๆที่แม่ด่าทุกวันเพื่อให้ลูกทำตัวดี แม่ทุกคน ก็ต้องการให้ลูกเป็นคนดีของสังคม ให้ลูกมีความสุข สำหรับแม่ ขอแค่นั้น
สิ่งที่เราทำได้คือ ความดีเพื่อทดแทนบุญคุณแม่ ถ้าคุณคิดเช่นนี้ ความสุข กับ ความเศร้า อะไรจุดีกว่ากันลองคิดดูครับ

                          



น่าหนุกน๊ะครับ

ชื่อตัวละคร:Pool_Lady
เพศ:หญิง
เซิร์ฟเวอร์:ใต้พิภพ

แม่ของฉัน  แม่คือผู้หญิงคนเดียวที่รักเราอยู่เสมอ ไม่ว่าเราจะเป็นอย่างไร จะจน จะทุกข์ แม่ก็ไม่เคยทอดทิ้งเรา แม่มีแต่ให้กับให้ แม่คือผู้หญิงคนเดียวที่ให้เราได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งชีวิตของตน โดยที่แม่ไม่เคยร้องขอสิ่งตอบแทนจากเรา เวลาที่เราทุกข์ แม่ก็จะทุกข์มากกกว่าเราร้อยเท่า แต่เวลาเรามีความสุข แม่ก็จะมีความสุขเช่นเดียวกัน แม้ว่าเวลาที่เรามีความสุข เราอาจจะลืมแม่ของเราไป แต่ท่านก็ไม่เคยโกรธเราเลย แม้แต่น้อย สำหรับการทำดีกับแม่ เราไม่จำเป็นที่จะต้องทำความดีเฉพาะวันแม่อย่างเดียว ทุกๆวัน เราก็สามารถทำให้ท่านมีความสุขได้ แค่เรากลับบ้าน ไปหอมแม่สักครั้ง ไปรับประทานอาหารกับท่านว้นละมื้อ แค่นี้ แม่ของเราก็มีความสุขแล้ว และการทำดีกับแม่ เราไม่ต้องผลัดวันประกันพรุ่งหรอ เพราะเราไม่รู้ว่าแม่ของเรา จะอยู่กับเราได้นานสักเพียงไหนกัน กอดแม่เถอะครับ ก่อนที่เราจะไม่มีแม่ให้กอด

ชื่อตัวละคร:PI_enG
เพศ:หญิง
เซิร์ฟเวอร์:สวรรค์

"ความรัก" ที่แม่มีต่อฉัน เป็นรักที่บริสุทธิ์ ทุกสิ่งที่แม่มอบให้มอบจากใจและความรัก โดยที่แม่ไม่คาดหวังสิ่งใดๆตอบแทนจากลูก
เหตุผลที่คิดแบบนี้ก็เพราะว่า แม่ได้ให้ทุกสิ่งทุกอย่างกับฉัน ให้ได้แม้กระทั่งลมหายใจ...
จากเมื่อก่อนฉันเฝ้าโหยหาความรักจากใครก็ไม่รู้ มีทั้งสุข ทุกข์ ผิดหวัง น้ำตา จนกระทั่งคิดว่า"รักแท้ไม่มีอยู่จริงในโลก"
แต่เมื่อฉันมาทบทวนทุกสิ่ง..สุดท้ายก็เข้าใจว่า "รักแท้อยู่ข้างๆเรานี่เอง"
รักที่มาจากแม่ แม่รักฉันตั้งแต่ฉันยังอยู่ในท้อง รักฉัน..ถึงแม้ยังไม่เคยเห็นหน้าฉันก็ตาม

ตลอดเวลา 9 เดือน ที่แม่ต้องอดทน แบกร่างกายของฉันไว้ในท้อง
ถ้าอยากรู้ว่าหนักไหม ....ให้หาก้อนหินซักก้อนที่หนักประมาณ10-20 กิโลกรัม มาอุ้มไว้ที่หน้าท้องดู
แล้วเราจะรู้สึก..หนัก และปวดหลัง
ถ้าหนักก็วางก้อนหินก้อนนั้นซะ !
แต่ถามว่า...ตลอดเวลา 9 เดือนที่แม่อุ้มท้องเรา แม่ทั้งหนัก และปวดหลัง แม่สามารถวางเราได้เหมือนก้อนหินไหม
แม่ไปไหนมาไหนก็ต้องอุ้มท้องเราไปด้วยตลอดเวลา
ไหนจะต้องสรรหาอาหารที่มีประโยชน์มาบำรุงร่างกาย...ที่ทำไปก็เพื่อใคร ถ้าไม่ใช่เพื่อลูก

หลังจากคลอด แม่เฝ้าเลี้ยงดู ฟูมฟัก จนเติบใหญ่ ไปโรงเรียน
จากเด็กๆ วิ่งหกล้ม...ร้องไห้ ใครล่ะที่เฝ้าปลอบ
ไม่สบาย...ใครเช็ดตัว ป้อนยา พาไปหาหมอแม้ยามดึกดื่น
ไปโรงเรียน...ใครล่ะที่ไปส่ง สอนหัดอ่าน เขียนการบ้าน

พอเริ่มปีกกล้า...ขาแข็ง
อกหัก ผิดหวัง เสียใจ...หาเพื่อน เพื่อนเอาเราไปนินทา
ไม่สบาย...ไปหาหมอเองได้ สุดท้ายแม่มาเฝ้าไข้
ไปเรียน...ขอตังค์จากใคร ถ้าไม่ใช่แม่
จบปริญญา...เงินแม่อีกแหละ แต่ไปถ่ายรูปกับเพื่อน ฉลองกับเพื่อน

พอโตมาอีกหน่อย...
เวลาร้องไห้ เสียใจ ผิดหวัง....สุดท้ายนึกถึงใคร
เจ็บป่วย ไม่สบาย....สุดท้ายใครดูแล

สุดท้ายนี้อยากจะฝากไว้ประโยคหนึ่ง เพราะสำหรับมันพลาดโอกาสนั้นแล้วล่ะ

"รีบบอกรักแม่ ก่อนที่จะไม่มีแม่ให้บอกรัก"
"รีบกลับไปกอดแม่ ก่อนที่จะไม่มีแม่ให้กอด"
"รีบทำตัวดีๆกับแม่ อย่ารอจนวันที่สายเมื่อแม่ได้จากโลกนี้ไป"
"สายน้ำไม่คอยท่า กาลเวลาไม่คอยใคร เริ่มทำตอนนี้ก็ยังไม่สาย ดีกว่าที่จะต้องนั่งร้องไห้กอดรูปแม่ที่หน้าโลง"

ชื่อตัวละคร :feerdom
 เพศ : ชาย
เซิร์ฟเวอร์ : วุ้นสวรรค์เชิร์ฟเวอร์

       ตลอดเวลา 9 เดือน ที่แม่ต้องอดทน แบกร่างกายของฉันไว้ในท้อง
ถ้าอยากรู้ว่าหนักไหม ....ให้หาก้อนหินซักก้อนที่หนักประมาณ10-20 กิโลกรัม มาอุ้มไว้ที่หน้าท้องดู
แล้วเราจะรู้สึก..หนัก และปวดหลัง

      คำว่า "แม่" ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใดในโลก เมื่อตอนที่แม่คลอดเรา เหมือนวันสิ้นลมหายใจของแม่ สองมือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่น ความเจ็บปวดแปลบปลาบไปทั่วท้องและลำตัว สายอัสสุชลรินหลั่งไหลไปทั่วใบหน้า ...เสียงที่เราร้องไห้ เหมือนเสียงที่พระเจ้าประทานเรามาให้.. ใบหน้าเล็กและดวงตากลมโต ทำให้หัวใจของแม่อิ่มเอิบ สบายใจเมื่อเห็นเรามีชีวิตที่ดีงามและสงบสุข เลือดเนื้อกลั่นเป็นน้ำนมให้เราดื่ม จนโตขึ้นเรื่อยๆ เวลาที่เราเรียนอนุบาล..ถูกสุนัขไล่กัดบ้าง แม่ก็จะมาไล่ให้ด้วยความเป็นห่วง..

      ท่านเป็นคนที่มีความรับผิดชอบเป็นอย่างมาก ท่านออกจากงานที่รายได้ดีๆมาเลี้ยนฉัน ตั้งแต่ฉันเกิดฉันเห็นหน้าแม่เป็นประจำเมื่อที่ฉันเศร้า ฉันเหงาและฉันหว้าแหว่ แม่คอยปลอบใจ คอยดูแลเอาใจใส่ไม่เคยห่าง บัดนี้ฉันอายุ14แม่ก็ยังคงดูแลเอาใจใส่ สรรหาของดีๆสารพัดมาให้ฉัน ฉันว่ามันคงเป็นบุญเป็นกุศลเก่าที่ฉันเคยทำมาร่วมกับท่าน....
 
รักเเละเคารพ

แม่เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง..
ตลอดเวลาที่แม่อุ้มท้องฉัน แม่ต้องรู้สึกเจ็บปวดทรมานแต่แม่ก้อทนได้เพราะฉัน
ยามที่ฉันไม่สบายหรือท้อแท้ .. ก้อมีแม่นี่แหละที่คอยปลอบโยน ดูแลฉันมาตลอด
ทั้งป้อนข้าว ป้อนน้ำ ดูแลฉันและเช็ดตัวให้ฉัน แต่ถึงแม้ว่า .. แม่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งแต่ .. ฉันก้อรักแม่เท่าที่ชีวิตนี้ที่ฉันมี
ฉันพยายาม ดูและเอาใจใส่แม่ เมือแม่เหนื่อย ท้อแท้ หรือไม่สบาย ฉันก้อพยายามกอดแม้และปลอบใจแม้ มาตลอด
ตอนนี้ แม่ คือคนที่ฉันรักมากที่สุด !