ชื่อตัวละคร: Evageline
เพศ: หญิง
เซิร์ฟเวอร์: ดาวดึงส์เมื่อเราเกิดมา ตอนนั้นเรายังคงที่จะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวเอง ถ้าไม่มี "แม่"
แม่คนนี้เคยอุ้มท้องเรามาเก้าเดือน แม่คนนี้เเม่คนนี้คอยเลี้ยงดูเรามาแต่ไม่เคยที่จะแสดงความเหน็ดเหนื่อย แม่คนนี้จะแสดงความเป็นแม่ต่อหน้าเรา แต่ จะไม่เคยร้องไห้ให้เราเห็นว่าท่านทุกข์ใจ
ในบางครั้งเราทำผิดแต่แม่คนนี้ คอยปลอบใจและเป็นกำลังใจให้เราก้าวเดินไปข้างหน้า ในบางครั้งเราพูดโกหกกับท่าน ถึงแม้ว่าท่านจะรู้ แต่ท่านยังไม่สนใจและปล่อยให้เรื่องมันผ่านไป
แต่ว่าคุณรู้ไหม ว่า เราเคยไปคุยเปิดใจกับแม่ ตอนนั้นเป็นช่วงที่มีเรื่องให้ตัดสินใจเกี่ยวกับตัวเราต่างๆ ตอนนั้นเรารับความกดดันมาจกทุกด้าน ไม่มีที่พึ่ง เลยหันไปโทษแม่
ในตอนนั้นเอง แม่ที่เคยแสดงความแข็งแกร่งและไม้ย้อท้อต่ออุปสรรคใดๆ กลับ ร้องให้ออกมา นั้นยิ่งทำให้เราได้รับรู้เลยว่าสิ่งที่ทำให้เราทุกข์ใจ แม่ของเราทุกข์ใจยิ่งกว่าและโทษตัวเองที่ไม่สามารถทำให้ลูกมีความสุขได้ และการท่าเราพุดไม่ดีต่อแม่ แม่ก็ยังอดทนอดกลั้น และแอบเสียใจร้องให้ในกลางดึก ในอนาคตของตัวเรานั้นยังไม่สามารถกำหนดเป้าหมายแก่ชีวิตได้ แต่ สิ่งที่เราตั้งใจที่จะทำใรอนาคตคือ ทำให้แม่เห็นว่า ลูกคนนี้สามารถที่จะดำรงชีวิตในสังคมได้โดยไม่ต้องพึ่งใครแล้ว และมั่นใจว่า เมื่อเราจะคอยเดินตามหาเส้นทางที่เราใฝ่ฝัน จะมี “แม่” คนนี้คอยพยุงให้เรามุ่งสู่เส้นทางในดั่งฝันแน่นอน
สุดท้านนี้อยากบอกว่า หนูรักแม่นะ
By -:-Blue-:-
-
ป.ล.ต้องขออภัยทางทีมงานที่เขียนเยอะไปหน่อย(แบบว่าความในใจมันเยอะ
)
[/♥]<center>
