ใช่เลย ...

ขอลากเข้าฝั่งก่อน....

เสื้อ หมาป่า เอ่อ.....

โอ๊ะ ลืมมาแต่งต่อ เดี๋ยวขอพิมพ์ก่อน 

"กรี๊ดดดดด !!"มิ้นท์กรีดร้องลั่น เมื่อแขนของตัวเองเข้าไปในนั้น..

เครื่องบด !!

"กรี๊ดดด !!"เธอปล่อยโฮออกมาก่อนจะกระชากตัวเองให้ออกจากเครื่องบดแล้วกุมแขนซ้ายที่หายไปกับเครื่องบดเอาไว้ เลือดสดๆไหลมาไม่หยุดหย่อน

"มาช่วยกันหน่อยเซ่ !!"มิ้นท์ร้องขอความช่วยเหลือ แต่ทุกคนกลับนิ่งเงียบ

"คุณลืมไปแล้วเหรอคะว่าSeasonนี้.."เบลล่าพูดเสียงเย็นแต่ทำให้ขนลุกอย่างน่าหวาดกลัว เธอเว้นจังหวะนิดหน่อยก่อนจะเอียงคอ แล้วมองด้วยสายตาที่เย็นวาบไปทั่วร่างกาย

"ไม่มีการช่วยเหลือ"

"แต่ชั้นเจ็บนะ !!"

ไม่ว่าเธอจะกรีดร้องโหยหวน หรือเปล่งเสียงที่แหบแห้งออกมาก็ไม่มีใครยื่นมือเข้าไปช่วย ได้แต่มองเธอทรมานตายด้วยความสะใจ

"เธอผิดเองที่มาเข้าร่วมรายการนี้"โร้คเดินไปตบหน้ามิ้นท์ที่นอนทุรนทุรายอยู่

"เพราะฉะนั้นอย่าได้หวังอะไรจากเรา"

"เฮ้ออ ~ ได้เวลาสักทีนะ !"นายพูดก่อนจะทำการหยุดเวลา

"ผู้ชนะคือทีม A ได้เงินรางวัล 300 ล้านบาทกลับบ้านไป เนื่องจากมิ้นท์นั้นได้ทำให้ร่างกายตัวเองได้รับความบาดเจ็บก่อน เกมจึงยุติ"

"และมิ้นท์..ต้องตายที่นี่"

ทีมงานเรียลลิตี้หามร่างของมิ้นท์ขึ้นอีกครั้ง

"พวกแกจะทำอะไร !! พวกแกจะทำอะไร ห๊า !!"

มิ้นท์กรีดร้องลั่นพลางสะบัดตัว

ความกลัวเริ่มคลอบงำจิตใจ ความเห็นแก่ตัวเริ่มก่อขึ้น ทำให้น้ำตาเอ่อไหลด้วยความคับแค้นใจ

"เธอแพ้ เธอต้องตาย  ฉลาดหน่อยสิ"เรเวียบ่นเบาๆ

"ไม่นะ !! ไม่นะ !! ชั้นยังไม่อยากตาย ชั้นยังไม่อยากตาย !!"เธอดิ้นพราดก่อนจะร้องไห้ออกมาเต็มแรง  แรงเหวี่ยงของคนสองคนที่หามเธอโยนร่างเข้าไปในแอ่งน้ำที่มีจระเข้หิวโหยทันที

"กรี๊ดดดดดดดดดดด !!"เธอกรีดร้องลั่นเมื่อขาตัวเองถูกกัดขาดสะบั้น เลือดไหลเยิ้มออกมาแล้วกระจายไปทั่วผืนน้ำสีฟ้า จระเข้นับสิบกรูกันเข้ามารุมกัดกินร่างเธอทันที

ทุกคนกลืนน้ำลายดังเอื๊อก เมื่อมิ้นท์เริ่มตาเหลือก สองมือไขว่คว้าขอความช่วยเหลือ

"ชะ..ช่วยด้วย.."ลิ้นเริ่มจุกปาก ใบหน้าเริ่มแดง ทีมงานคนหนึ่งทนไม่ไหวเลยดึงขึ้นมา แต่ก็ปรากฏว่า

ส่วนล่างของเธอหายไปตั้งแต่บริเวณหน้าอก !!

"เฮ้ยยยย !!"เขาร้องลั่นก่อนจะทรุดลงไปเมื่อเห็นมิ้นท์ถูกปลิดลมหายใจ ตาเหลือกค้างจนเห็นเส้นเลือดและลิ้นจุกปาก

"เอาตัวไปฝัง"โร้คสั่ง ก่อนจะมองอองฟองต์ที่ลูบหลังริน

"วันนี้เธออ้วกไปกี่ครั้งแล้วเนี่ย ?"




"พวกคุณชนะ เราจะทำการส่งคุณกลับบ้าน ดีใจไหม ?"

ทั้งสามนิ่งเงียบ จับมือแน่น เรเวียพูดออกมาอย่างหนักแน่น

"ไม่ค่ะ !"

"เอ๊ะ ?"เบลล่าครางเบาๆอย่างงุนงง

"เราไม่ต้องการกลับไปหาอดีต..อดีตที่เลวร้ายและไม่มีทางย้อนกลับไปแก้ไขมัน.."

"แต่เราสามารถ..อยู่ด้วยกันได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ..ชั้น..อยากอยู่กับเรเวียและโอลค่ะ !"รินตอบ

เบลล่าหัวเราะเบาๆ

"เอาเงิน 300 ล้านพวกคุณไปซื้อบ้าน หรือสร้างคอนโดอะไรแบบนี้สิ แล้วอยู่ด้วยกัน รับรองคุณมีความสุขแน่"

"ใช้ชีวิตให้เยอะแทนส่วนที่เหลือของพวกเขาด้วยนะคะ"อองฟองต์ยิ้มจางๆก่อนจะเดินจากไปพร้อมน้ำตา

พวกเขาคือ..เพื่อน

มิตรภาพ ความรัก รวมกันแล้วนั่นก็คือคำว่า "เพื่อน"

แม้ว่า เพื่อน จะอยู่ไหน แม้ว่า เพื่อน จะเป็นอย่างไร แม้ว่า เพื่อน จะกลายเป็นอะไร 

ยังไงเขาคนนั้นก็ยังเป็น เพื่อน ของเราเสมอ

"วันนี้นายเรียนเรามาทำไมกันล่ะ ?"โร้คถามอย่างหงุดหงิดเล็กน้อยที่ต้องยกเลิกการเที่ยวกับโซ กิเนื่องจากถูกนายเรียกตัวมา

ในบริเวณนี้มีอองฟองต์ นาย โร้ค และ เบลล่า

"นั่นสิ วันนี้หลังบ่ายหนูมีสอบด้วย นี่ก็เที่ยง 40 กว่าแล้ว"

"พวกเธอจะบ่นกันทำไมเนี่ย เดี๋ยวหน้าก็แก่หรอก"อองฟองต์พึมพำ

"เธอก็บ่นเหมือนกันนั่นแหละ !"

ทั้งสามมองหน้ากันก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

"ใช่ ! ที่ผมเรียกมา รับรองคุณหัวเราะมากกว่าเดิมแน่ !!"นายยิ้มร่า ทำให้ทุกคนมองอย่างสงสัย

รองเท้าส้นสูงสีขาวก้าวออกมา ทำให้ทุกคนเบิกตากว้าง เพราะจำได้รองเท้าคู่นั้นใครชอบใส่..

ตามด้วยรองเท้าหนังสีดำของผู้ชายและกางเกงสีเขียวแก่ อองฟองต์ถลึงตามองเพราะจำได้ว่ารองเท้าและกางเกงตัวนั้น เธอเป็นคนซื้อให้..

ตามด้วยรองเท้าของแต่ละคน ทุกคนมองจากเท้าไล่หน้าขึ้นไป อองฟองต์วิ่งไปหาแล้วกระโดดกอดชายหนุ่มอย่างดีใจ

"โอม !!"

"ลิลินนน !!"โร้ควิ่งเข้าไปสวมกอดเพื่อนรักอย่างโหยหา เบลล่าวิ่งไปหาทุกๆคน

"แหม ! โร้ค เธอไม่คิดถึงชั้นบ้างรึไง"ดรีมมี่ทำหน้างอนๆ

"นั่นสิ เชอะ"เมย์เอาด้วยคน ทำให้โร้คหุบยิ้มไม่อยู่ เช่นเดียวกับอองฟองต์และเบลล่าที่ทำหน้างุนงง

"นี่มันเรื่องอะไรกันน่ะ !"เบลล่าตะโกนเสียงดัง แต่ว่ารอยยิ้มยังอยู่

"พวกเขา..รู้ตัวว่าใครจะอยู่ใครจะไป ?"นายเดินเข้ามา

"ผมเลยเตี๊ยมกันทุกคนเอาไว้ให้แกล้งตาย ส่วนเครื่องที่ทำให้ตายแต่ละอย่างอะไรเนี่ย บางอันก็ของจริงบางอันก็ของปลอม"

"งั้นแสดงว่าอ็อค ก็ตายแล้วน่ะสิ ?"อองฟองต์บอก

"ใช่ครับ คนที่ตายต่อหน้าต่อตา แต่ไม่มีอะไรมาปิดกั้น นั่นแหละตายจริง อย่างน้อยก็เหลือพวกเขานะครับ"

"เนจัง โคร-ตต คิดถึงแกเลย เป็นไงมาไง ต้มตุ๋นชั้นซะนาน อุตสาห์คิดถึง !!"อองฟองต์เขย่าตัวเพื่อนสาวที่ใส่รองเท้าส้นสูงสีขาว

"โถ่ ! ถ้าจะโทษ ก็โทษที่นายนู้นแน่ะ !"เนจังหัวเราะ

"โอม ไอ่น้องเลว ตายซะเถอะ !!"พูดจบอองฟองต์ก็ไล่เตะโอมทันที

"ฟองงง !! อย่าไปเตะเดี๋ยวลิลินเหงา !~"ทันทีที่โยชิพูดจบ เสียงร้องวู้ววแบบแซวก็ดังตามหลังทันที..

บทสรุปสุดท้าย..

 - ทุกคนไม่ตาย ตายแค่อ็อค..

The End

โอ้ รอด >.< อย่ารีบล็อคเร็วจิ ต้องให้ปั้มก่อนน้า~~

เล่นที่โรงเรียน ตอนนี้กลับมาแล้ว

ปิดไมอ่า... ยูกิต้องเตรียมสอบไม่กล้าหยุดและ

มาเรามาปั้ม