The Reality Season 3
Week 3 : Wednesday : เริ่มต้น
“นี่มัน รอยัล การ์เดี้ยน พลาซ่า ที่เป็นห้างนี่นา”มีนขมวดคิ้ว อองฟองต์ค่อยๆเดินตามลงมาอย่างสงบ
“ค่ะ ตามเรามา”ทุกคนตามจนเข้าไปข้างใน จนกระทั่งพิธีกรทั้ง 4 และทีมงานเรียลลิตี้ก็มาอยู่หน้าบ้านผีสิง
‘นั่นมันจากรายการเรียลลิตี้นี่นา !~’
‘ที่บอกว่าจะมาเที่ยว...ที่นี่เองน่ะหรอ !’
‘เบลล่า โร้ค อองฟองต์ น่ารักว่ ะ !~’
‘นายก็หน้าตาดีไม่แพ้กันนะว้อย !’
ทุกคนถึงกับผงกหัวอย่างเอือมระอา ที่สามัญชนทั้งหลายต่างวิจารณ์ไม่ดูเลยว่าเจ้าตัวยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้
“เราจะให้เข้าไปทีละทีม สามัคคี ออกมาให้ได้ หากแตกกระเจิง ถือว่าแพ้ ถ้าทั้งสองทีมชนะด้วยกันทั้งคู่ พวกเราทั้ง 4 จะเข้าไปในบ้านผีสิงแล้วมีตากล้องฉายภาพให้ดู แต่ถ้าทีมใดทีมหนึ่งแพ้ พวกเราจะไม่เล่นให้ดู”
โร้คตอบ
ซายาโกะถึงกับขนลุก
“เริ่มจากทีม A ก่อนละกันนะคะ”เบลล่าผายมือเข้าไปด้านใน โอล รินจัง และ เรเวียเกาะกลุ่มกันเข้าไปทันที
ณ ทีม A
“เหมือนลิฟต์เลยแหะ”รินจังมองไปรอบๆพลางเกาะแขนเรเวียแน่น มีเพียงผีเฝ้าลิฟต์ใส่เสื้อบางๆหน้าเปรอะเลือด(เนื่องจากแต่ง) ยืนยิ้มให้อยู่
‘ยินดีต้อนรับเข้าสู่โกดังเก็บศพ ยินดีต้อนรับเข้าสู่โกดังเก็บศพ’
ประตูลิฟต์นั่นเปิดออก ความจริง..เหมือนลิฟต์ขยับเข้าไปในตัวบ้านด้วยซ้ำ..
ทั้งสามค่อยๆเดินออกไปอย่างช้าๆ กลิ่นเหม็นอับและที่เปียกชื้นสัมผัสได้ทันทีราวกับอยู่ที่จริง
“ทำเนียนดีเนอะ”โอลพูดแก้เงียบ
“นะ..นั่น..นั่นสิ..”รินพูดเสียงสั่นก่อนจะลืมตาริบหรี่เล็กน้อยอย่างหวาดกลัว
‘ผีก็ผี ! ไม่ใช่ของจริงหรอก !’สักพัก อะไรบางอย่างก็ยื่นออกมาทำให้ทั้งสามตกใจเกือบแตกกระเจิง
มือของแวมไพร์ที่เปิดฝาโลงยื่นกุญแจให้นั่นเอง..
“อะ..อ๊ะ..”รินเกือบกรีดร้องออกมา ดีที่โอลปิดปากร้องชู่ววไว้ก่อน
“ขอบคุณนะคะคุณผี”เรเวียพูดอย่างร่าเริงก่อนจะหยิบมาหน้าตาเฉยท่ามกลางสายตาของเพื่อนๆทั้งคู่ที่เหงื่อแตกพลั่ก
‘ยัยนี่น่ากลัวจริงๆด้วย..’ทั้งสามเกาะกลุ่มกันไปเรื่อยๆอีก จนกระทั่งมาถึงห้องกระจกสีเขียว
ฆาตกรโรคจิตที่กำลังหั่นศพ(หุ่น) อยู่ แสยะยิ้มให้ เลือด (น้ำหวาน) หยดตามไรฟันติ๋งๆ
ตุบ !!
มือที่หั่นอยู่จู่ๆก็จับกระจกดังปัง จนเรเวียเผลอสะดุ้งตกใจ หวีดเสียงดังไปถึงข้างนอก
“กรี๊ดดดดดด !!!”
“โห..ขนาดคุณเรเวียที่น่ากลัวแล้วยังกรีดร้องเลย แล้วชั้นจะรอดไหมเนี่ย”เบลล่าเหงื่อแตก ไม่แน่ใจว่าทีม A จะชนะหรือแพ้
กลับเข้าสู่ด้านใน
“หวาดผวาชะมัด”รินลูบขนแขน สักพัก เสียงหัวเราะก็ดังขึ้นข้างหลังและเสียงเครื่องยนต์
หวืดดด..หวืดด
ฮิ..ฮิ..ฮิ..ฮิ..
“กรี๊ดดดด !!”รินวิ่งสะเปะสะปะหนีไปคนแรกจนเรเวียต้องตามไปด้วยไม่งั้นจะแตกกระเจิง ส่วนมืออีกข้างลากโอลมาด้วย
“เดี๋ยว ! ริน ! ริน ! เธอเห็นอะไรน่ะ !”เรเวียจับไหล่รินให้หยุด รินไม่ตอบ กัดปาก ชี้ไปด้านหลัง
โอลและเรเวียหันไปด้านหลังถึงกับชะงัก แล้วรีบวิ่งตามรินไปทันที
ผีเลือดอาบน้ำ ผมเผ้ายุ่งเหยิง ใส่ชุดเอี๊ยมคนฟาร์ม ถือเลื่อย แต่ไอ่เสียงหัวเราะมันนี่สิ..
“แฮ่ก แฮ่ก ! ในที่สุดก็ออกมาจนได้”เรเวียจับซี่โครงตัวเอง
“นั่นสิ เหนื่อยชะมัด ไม่น่าเชื่อว่าบ้านหลังเล็กๆแบบนี้มันจะน่ากลัวขนาดนี้”โอลหันกลับไปมอง ผีสาวชุดขาวทำหน้าที่เคาท์เตอร์ฉีกยิ้มหวานให้ จนโอลต้องหันกลับมา
“พวกคุณเอาเรามาตายชัดๆเลย แฮ่ก ๆ..”รินหอบหายใจ อองฟองต์หัวเราะลั่นถูกใจ ก่อนจะตบหลังทีม B ให้เข้าไป
“ตาพวกเราแล้วสินะ..”บาเลย์ถอนหายใจเฮือกใหญ่
“พวกเธอ ! เอาชนะให้ได้นะ !! วันนี้จะให้เจ้านายแต๋วแตก !!”อองฟองต์ส่งเสียงเชียร์ทีม B ทุกคนบริเวณนั้นหัวเราะลั่นทันทีที่นายไล่ทุบหัวอองฟองต์
6 ฝีเท้าค่อยๆก้าวเข้าไป มือค่อยๆบีบแน่นขึ้นเมื่อไอเย็นสัมผัส..
จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นใช่มั้ย ? 
