Week 1 : Thursday : หักหลัง
ค่ำคืนดึกอันเงียบสงัด เสียงรื้อค้นข้าวของค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้ใครบางคนเริ่มตื่นขึ้นมา
นับจากหนึ่งไปสอง จากสองไปสาม และจากสามไปสี่..
"ทำอะไรน่ะ"มีนถามเสียงงัวเงียก่อนจะขยี้ตา
"นั่นสิ นี่มันยังดึกอยู่เลยนะ"ไอรินเสริมอย่างเอือมๆ
"หยุด พวกเรายึดอาวุธพวกเธอไว้หมดแล้ว ทางเราไม่อยากทำร้ายคนบ้าประสาทเสียอย่างพวกเธอหรอกนะ แต่ต้องไปกับเราด้วยความยินยอม มิฉะนั้นเธออาจจะตาย ไม่ก็บาดเจ็บได้"
ปืนหนึ่งกระบอกจ่อไปที่หัวของเรเวียพร้อมมือเรียวเจ้าของกระบอกปืน โร้คพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาแล้วเหยียดยิ้มก่อนจะล็อคคอเรเวียเอาไว้ ทุกคนชะงักนิ่งทันที...ถ้าไม่มีอาวุธก็ทำอะไรไม่ได้..
"ทำไมพวกคุณต้องทำแบบนี้"โอลถาม อองฟองต์ไม่สน กลับเอาปืนอีกกระบอกจี้ไปที่หลังของเขา ก่อนจะพยักหน้าให้นายคุมตัวคนอื่นไปอีก
"เดินตามนายไป ถ้าคุณไม่อยากตายก่อนรู้ผล"
ทุกคนจึงเดินตามไปอย่างหวาดผวา แม้ว่าพวกเธอจะมีอดีตที่โชกโชน แต่ก็ยังเป็นเด็ก..
"นะ..นี่มันเข้าป่าเรื่อยๆแล้วนะคะ.."รินจังถามอย่างหวาดๆ
"แล้วไง ? เดินต่อไป"นายไม่สน ยังคงบังคับให้เดินต่อเช่นเคย ไม่มีความปราณีสงสารเมตตากรุณาอะไรทั้งนั้น !
"พวกคุณทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรกัน !"การินตะโกนโหวกเหวกอย่างอารมณ์เสีย โร้คหันไปมองตาขวางก่อนจะหัวเราะเบาๆ
"พวกเราจับพวกแกมาขาย ไม่รู้รึไงว่าค่าตัวพวกแกราคามันสูงเท่าไหร่..แต่ว่า..ถ้าขืนยังดื้อต่อไปอีก..ไม่รับประกันนะว่าหัวสมองมันจะอยู่ครบรึเปล่า.."
"พอซะทีเซ่ บ้ากันไปหมดแล้ว !!" แบล็คตะโกนอย่างเหลืออด เบลล่าหันกลับมาก่อนจะเล็งกระบอกปืนไปที่หัวของแบล็ค
"อยากตายนักรึไง !!"เธอตะโกนลั่น แบล็คไม่กลัว กลับจ้องอย่างไม่ลดละ
"นายบังคับให้ฉันทำแบบนี้เองนะ !!!"
ปัง !
เสียงหนึ่งดังขึ้นสะท้านไปทั่วทั้งผืนแผ่นดินของป่าแห่งนี้ !
