แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเน็ตหลุด

                                                                 ตอนที่5 ภาพหลอน

"อ๊าก!!!!!"อิจิโกะดิ้นทุลนทุลาย แอสรีบวิ่งมาถอดเสื้อแล้วใช้ดับไฟที่ลุกคอของอิจิโกะ

"แค่กๆๆอ๊อกๆๆๆ"เลือดไหลอาบคออิจิโกะ

"แย่แล้ว!!!ใครมีที่ฐมพยาบาลมส่งมาเร็ว!!!"อองฟองต์ตะโกนลั่น

"ฉันมีๆ!"ดรีมมี่รีบวิ่งไปหาอองฟองต์แล้วเปิดกระเป๋าหยิบกล่องปฐมพยาบาลออกมา

"ช่วยฉันห้ามเลือด!!"อองฟองต์ยื่นอุปกรณ์ห้ามเลือดให้ดรีมมี่

"ทุกคนพวกมันหายไปกันหมดแล้ว"แอสเปิดประตูออกไปข้างนอก

"เฮ้อ~~~~"เนจังถอนหายใจเฮือกใหญ่

"แค่นี้คงจะพอแล้ว"อองฟองต์ปาดเหงือ

"หลับกันเถอะเดี๋ยวฉันเฝ้ายามเอง"เอิร์ธเดินไปปิดประตู

"ระวังตัวด้วยนะจ๊ะเอิร์ธ"ดรีมมี่พูดด้วยความเป็นห่วง

"อืมเอิร์ธจะระวังนะ"เอิร์ธพูด

"อันอะเอียดอวกออบอวีท(ฉันละเกลียดพวกชอบสวีท)"อิจิโกะส่งเสียงในลำคอ

เช้าวันต่อมา

"หาว~~~"แอสบิดขี้เกียจหนึ่งครั้งแล้วมองไปที่เอิร์ธ

"สุดยอดเลยเอิร์ธนายทนมาได้ยังไงทั้งคืน"แอสเดินเข้าไปหาเอิร์ธแต่เขากลับไม่ตอบกลับและตัวนิ่งเฉย

"เอิร์ธ?"แอสเขย่าตัวเอิร์ธ

"หืม!!!เอ๊ะ!!!อ่อไอ้เจ้านี้ที่แท้ก็!!!ว๊าก!!!!"แอสตะโกนใส่หูเอิร์ธ

"อ๊าก!!"เอิร์ธสดุ้งตื่น

"นึกว่าเฝ้ายามทั้งคืนที่แท้ก็แอบหลับไอ้ทุเรศ!!!!แถมยังทำเนียนเอาสีมาเขียนเป็นตา"

"อะไรกันเล่าเพิ่งจะหลับเมื่อกี้นี้เองที่เขียนเพราะจะขู่พวกผีเฉยๆจริงๆนะเราไม่ได้โกหก"เอิร์ธเหงือแตกพลัก

"หาว~~~เสียงดังกันจังเลย"เนจังบิดขี้เกียจ

"เหะๆขอโทษนะ"เอิร์ธเกาหัว

"อิจิโกะเป็นไงบ้าง"อองฟองต์ถามอิจิโกะ

"ดีขึ้นแล้ว"อิจิโกะยิ้มให้อองฟองต์

"หวังว่าวันนี้มันคงจะไม่มีนะ"แอสมองออกไปนอกประตู

"มันคงจะไม่มาตอนกลางวันแสกๆหรอก"เอิร์ธพูด

กลางคืนดึกสงัด

"มันจะมาหรือเปล่าน้า"แอสพูดอย่างกังวล"ปังๆๆๆๆๆอ๊าก!!!!กรีด!!!!!"

"เสียงปืน!!!"เอิร์ธตะโกน

"ทุกคน...ตื่นเร็ว!!!"อิจิโกะพยายามส่งเสียง

"ฉันจะออกไปดู"เอิร์ธเปิดประตูออกไปเขาถึงกับสดุ้ง ภาพที่พวกเขาเห็นคือมีกลุ่มทหารไล่ยิงคน

"ช่วยด้วย!!!!อั๊ก"ชายคนหนึ่งล้มลง

"คนลุง"เอิร์ธจับร่างของชายคนนั้นแต่มือของเขากับทะลุผ่านไป

"นี้มันอะไรกัน?"อิจิโกะเดินออกมาจากบ้านแล้วมองสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆมีคนมากมายที่ล้มลงตรงหน้าเขาหรือไม่ก็ทะลุผ่านตัวเขาบางคนส่งเสียงกรีดร้อง

มีเด็กถูกยิงตายต่อหน้าต่อตาเขา

"ลูกแม่!!!!"ผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งผ่านอองฟองต์ไปอุ้มร่างลูกน้อยที่ไร้วิญญาน"ปัง!!!"ผู้หญิงคนนั้นล้มลงหร้อมเลือดที่ไหลอาบพื้นพวกทหารจุดไฟแล้ว

โยนเผาบ้านเสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังขึ้นทั่วหมู่บ้าน

"ฮาๆๆๆๆๆๆ"เสียงๆหนึ่งดังขึ้นมาจากโรงนาพวกเขาทั้งหมดรีบวิ่งไปดู

"อุ๊บ!!"เนจังมองภาพตรงหน้าอย่างตกใจไม่แพ้คนอื่น

"ฮือๆๆๆ"หญิงสาวที่ถูกนายทหารข่มขืนนอนร้องไห้โดยท่ไม่สามารถขัดขืนอะไรได้

"แก!!!!!"อิจิโกะตะโกนด้วยน้ำเสียงโกรธพร้อมวิ่งเข้าไปหานายทหาร เขาใช้มือจับนายทหารแต่มันผ่านทะลุ

"ขอบใจนะแม่สาวน้อยเอาละที่นี้ก็ตายตามพ่อแกได้แล้ว!!"นายทหารพูดแล้วหยิบปืนสั่นออกมา"ปัง!!!"

พวกกลุ่มทหารวิ่งออกจากหมู่บ้านพร้อมขึ้นรถ

"ท่านครับแล้วเราจะบอกจอมพลอู้ดว่ายังไงดีครับ"ทหารคนหนึ่งพูด

"ง่ายๆบอกว่าพวกมันขัดขืนเราเลยจำเป็นที่จะต้องจัดการจากนั้นพวกมันคนหนึ่งก็จุดไฟมาแต่พวกเรายิงสกัดไว้ทันไฟที่อยู่ในมือเลยตกไหม้ทั้งหมู่บ้าน

แค่นี้เอง"นายทหารพูดพร้อมยิ้มอย่างพอใจ

"ไอ้สารเลว!!!!!"อองฟองต์ชี้นิ้วด่านายทหารอย่างเคียดแค้น

"ด่าตัวเองทำไมหรอ?"นายทหารมองหน้าอองฟองต์แล้วแสยะยิ้มแล้วจับแขนอองฟองต์

"เธอนี้ก็หน้าตาใช้ได้เลยนะ"นายทหารทำหน้าหื่นพร้อมเลียปากตัวเอง

"แกจะทำอะไรอองฟองต์!!!"อิจิโกะตะโกนแล้วเตรียมจะต่อยนายทหารแต่มีบางสิ่งจับมือของเขาไว้

"อย่าทำร้ายเพื่อนตัวเองซิหึหึหึ"มีทหารคนหนึ่งจับมืออืจิโกะ มันแสยะยิ้ม

"ปล่อยนะโว้ย!!!!"อิจิโกะพยายามสบัดมือ แอสวิ่งเข้ามาช่วย

"หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ"มีทหารคนหนึ่งชี้ปืนมาที่เขา

"นี้มันอะไรกันเนี้ย!!!!!!!!!"เอิร์ธตะโกน เขาสดุ้งตื่นพร้อมกับทุกคน

"มันหมายความว่ายังไง"อิจิโกะกุมหน้าผาก

"แล้วทหารพวกนั้นเป็นใครกัน?"ดรีมมี่ถามอย่างสงสัย

"ฉันไม่รู้แต่!!ฉันสงสัยคำว่าด่าตัวเองทำไมของนายทหารคนนั้น"อองฟองต์พูด"ปังๆๆๆๆอ๊าก!!!!!กรี้ด!!!!!"เสียงปืนดังขึ้นอีกครั้ง

"หรือว่า"เอิร์ธกลืนน้ำลายแล้วเปิดประตูภาพที่เขาเห็นเหมือนในความฝันทุกอย่าง"อ๊าก!!!!"ชายหนุ่มคนหนึ่งล้มลงตรงหน้าเขาเอิร์ธจับตัวเขาเหมือนใน

ฝันเลือดของชายหนุ่มติดมือของเขา

กำลังบอกอ้อมๆให้

เอิร์ธ เขาอ่านไม่รู้เรื่อง

ฟังนะกิววิวคือตอนนี้จะเป็นตอนที่พวกวิญญานทั้งหลายแสดงภาพในอดีตให้พวกนี้เห็นพวกมันจะสวมบทเป็นทหารเข้าใจยัง?

ชอบฉากจับลูกสาวหมู่บ้านไป