ไม่มีไรทำ เอาภาพมาให้ชม + ติกันเล่น ๆ =A=" (แล้วทำไมไม่แต่งนิยายหา !)

ชัดมะ..ชัดมะ..



ไม่ชัด..เอาอันนี้ละกัน..



เข้มไปไหม..เข้มไปไหม..

(ความคิดเห็นส่วนตัว : เตี้ยเกินไปแต่หน้าอกดันบึ๊ม=[]=)

เครื่องแสกนเดี๋ยวนี้ไม่ดีละ ภาพไม่ค่อยชัด =A="

หัวไม่เบี้ยวแล้ว! ไม่อยากเชื่อว่าฟองต์จะวาดได้!

//me โดนฟองต์ไล่ตบหน้าแหก-0-

เขายกขาต่างหาก

อย่าไปสนเจ๊ พวกเขาไม่มีจินตนาการ

หม่นหมองๆๆๆๆๆ

ดรีมมี่รู้สึกกลุ้มใจเป็นอย่างมากที่ตัวเองถูกทุกคนโกรธกันหมด

เธอกำลังนอนก่ายหน้าผากด้วยความกลุ้มใจบนเตียงสีแดงในห้องนอน สักพักเสียงเปิดประตูก็ดังขึ้น

"สวัสดีค่ะ"อองฟองต์เอ่ยทักแล้วยิ้มพลางเอียงคอ แล้วเดินมานั่งตรงโซฟาตรงข้ามกับเตียงของดรีมมี่

"อยากรู้ไหมคะว่าใครเป็นคนเขียน"ดรีมมี่ลุกขึ้นด้วยดวงตาลุกวาวอย่างสนใจ

"บอกชั้นหน่อยนะ นะ ได้โปรด"

อองฟองต์คลี่ยิ้มอย่างสบายใจ

"ฟางไม่ได้เป็นคนเขียนค่ะ.."

"แต่ชั้นเขียนเอง.."

ดรีมมี่รู้สึกตัวชาไปพักหนึ่ง

"วะ..ว่าไงนะ..เธอเขียนเหรอ ?"

"ค่ะ.."ลงท้ายด้วยการผงกหัวรับ

"นี่คือภารกิจ.."เธอบอก

"อ้อ..ภารกิจนี่เอง.."ดรีมมี่เปรยขึ้นมาด้วยสายแตหมางเมิน แต่สักพักก็สะดุ้ง

"ว่าไงนะ !"

"คุณฟังไม่ผิดหรอกค่ะ นี่คือภารกิจ"ฟันสวยจัดเรียงตัวมาพร้อมกับรอยยิ้ม

"ภารกิจในสัปดาห์นี้คือ ทางเรียลลิตี้จะทดสอบพวกคุณ ในคำว่า "เพื่อน" สำคัญกับพวกคุณไหม"

"อย่างนี้นี่เอง.."ดรีมมี่พยักหน้าหงึกหงักจนอองฟองต์แปลกใจ

"ไม่ตกใจเหรอคะ ?"

ดรีมมี่ไม่ตอบ ก่อนจะเดินไปที่ประตูห้อง

"ชั้นจะไปอธิบายให้ทั้งสองฟังค่ะ"

"พยามเข้านะคะ"อองฟองต์ยิ้มให้กำลังใจ

ไหนๆ..ก็ไหนๆแล้วนี่..เธอใกล้จะไปแล้ว..

ณ ห้องดนตรี

"เธอเล่นเบสเก่งจัง เหมือนพี่อองฟองต์เลย ~"ฟางเอ่ยปากชมโร้คแล้วตบมือเปาะแปะอย่างชอบใจ

แก๊กก...แอ้ดด..ปัง..

"เธอมาทำอะไรน่ะ"ใบหน้าที่ยิ้มเมื่อครู่แปลเปลี่ยนมาเป็นเย็นชาเมื่อเห็นหน้าดรีมมี่

"ชั้นมีเรื่องจะอธิบายให้ฟัง.."

"เธอมีอะไรจะอธิบายอีกกระนั้นหรือ ?"โร้คหรี่ตาลง

"ชั้นไม่ได้เขียน"

"....!!"

"....??!!"

ทั้งคู่มองหน้ากันอย่างแปลกใจ

"ไม่ได้เขียนงั้นเหรอ ? "โร้คทวน

"ใช..อองฟองต์เป็นคนเขียนเพื่อทดสอบความเป็นเพื่อนของเรา.."

"ชั้นรู้พวกเธออาจจะไม่เชื่อใจฉันก็ฉันมันไม่ดีนี่.."เธอเช็ดน้ำตาที่ใกล้ไหลออกมา

"เอาแต่ใจตัวเอง..ทำให้ตัวเองผิดตลอดด้วยการโกหก.."

"..."

"...."

"แต่ความเป็นเพื่อนของเราจะไม่จางหายไปใช่มั้ย..เราเป็นเพื่อนกันมา 1 เดือนแล้วนะ.."

"ถึงแม้ว่ามันจะสั้น..แต่ฉันก็มีความสุขมาก.."ดรีมมี่หันหลังกลับไป แต่จู่ๆฟางก็วิ่งมากอดทันที

"ชั้นขอโทษ !!"

"ฟาง.."ดรีมมี่เอ่ยชื่อนั้นด้วยเสียงแผ่วเบา น้ำอุ่นไหลออกมาเปรอะเปื้อนเสื้อผ้าด้านหลังของดรีมมี่ แต่เธอไม่สนใจ หันหน้ามาอดปลอบเพื่อนสาวทันที

"If borderless friendship ..We will be friends once ?"(ถ้าหากมิตรภาพไร้พรมแดน..เราจะเป็นเพื่อนกันได้อย่างไร)เสียงเอ่ยจากโร้คดังขึ้น ก่อนจะเดินเข้ามาหาทั้งคู่

"We'll be friends forever together"(เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป..)

"If the lack of one .. and a friend will not disappear from our mind .."(ถ้าหากขาดใครไป..ความเป็นเพื่อนจะไม่เลือนหายไปจากใจของเรา..)

ทั้งสามกอดแน่นกันอย่างมีความสุข โดยมีอองฟองต์และเบลล่าคอยเช็ดน้ำตาอยู่เบื้องหลัง เพราะคิดถึงคำว่า "เพื่อน" ที่เขารักมากที่สุดเวลาเล่นเกมนี้..

ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย