เหตุการวันนั้น เป็นวันที่มีงาน รร ของ รร ฝ้าย(เทสเตอร์นรก) ก็วงผมได้โอกาศไปเล่นที่นั่นครับ(เพราะมือกลองเรียนอยู่)
เพียงแต่มีข้อแม้มาว่า นักร้องที่จะร้องต้องเป็นของ รร ......
ผม:อ่าว กรำ แล้วตรูจะทำอะไรล่ะนี่ เขาไม่ให้ตรูเล่น
เอ็ม(กีต้า):ช่วยไม่ได้ว่ะ จารที่ชมรมดนตรีมันสั่งมา
ป๊อป(มือกลอง):เฮ้ย!! อุ้ยกรูเข้าใจว่ะ แต่งานอื่นก็ได้ เดะกรูให้เล่นจริงๆ
อ๊อฟ(เบส):กรูช่วยไรมลึงไม่ได้ว่ะ มลึงเชื่อกรูงานนี้แมล่งไม่มีไรหลอก เดะรองานใหญ่ กรูให้มลึงเล่นแน่นอน!!(น่านให้ความหวังกรูอีก!!)
ผม:เชี่ย เดะกรูคุยเองเชื่อกรู กรูเส้นใหญ่ รร นี้อ่ะ!!
ทุกคน:เงียบไป. . .
ถัดมาอีกวัน(ผมยังไม่ได้คุยอะไรกะจารที่ รร นั้นนะ)
ผมโทรคุยกะป๊อป
ผม:เฮ้ย ตกลงได้เล่นป่ะวะงาน สญ อ่ะ(ชื่อ รร นั้นครับ)
ป๊อป:เออเดะเล่นพลุ่งนี้ แต่เขาห้ามเด็กนอก รร ไปดูว่ะ ที่เข้าไปมีแต่พวกกรุอ่ะ
ผม:อ้าว แล้วงี้กรูก็ไปหาจารเค้าไม่ได้ดิ
ป๊อป:เออน่ะ ไว้งานหน้าเหอะ
วันงาน!!(ผมทราบเวลางานนี้ได้จากเพื่อนใน รร ที่เป็นศิตเก่า รร นี้ครับ)
ผมกะว่าจะไปดูพวกมันเล่นซะหน่อย...ที่ รร นั้นเพราะผมได้ข่าวว่าเด็กอื่นเข้าได้(ผมมีเพื่อนหลาย รร ครับ)
ผมโทรไปหาพวกมันก่อนโดยโทรเข้าเครื่องป๊อป เพราะเป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่เด็ก
ผม:เฮ้ยมลึงอยู่ไหน!!
อ๊อฟ:กรูอยุสยามซื้อของอยู่(อ๊อฟรับสายแทนที่จะเป็นป๊อป)
ผม:อ้าวไม่ได้เล่น สญ ไงวะ?
อ๊อฟ:เออ ไม่ได้เล่นแล้วๆๆๆ
ผม: เออๆๆๆ
-------------วางสายไป--------------
ผมถึงกับเศร้านิดหน่อยเพราะคิดว่าผมคงเป็นตัวการให้พวกมันอดเล่นงานนี้ไปด้วย . . .
ผมเลยเข้าไปเดินเล่นในงาน รร ของ สญ (โรงเรียนหญิงล้วนที่มีผู้ชายเล็กน้อย)
ก็เจอเพื่อนรุ่นน้องรุ่นพี่ที่เคยรู้จักกันมากมาย(แต่ไม่เจอหมูฝ้ายไม่รู้ไปแอบที่ไหน อ้วนยังแอบมิดอีก)
แล้วก็เดินมาถึงที่เวที สิ่งที่ผมได้เห็นนั้นคือ วงของผมทั้งหมด เล่นเพลงที่ผมเคยเล่นกับพวกมัน. . .
แต่นักร้องนั้น เป็นเด็ก สญ หน้าตาดีคนนึง(ผู้ชายนะ) ร้องได้ห่วยมากผมรู้จักเค้า เค้าเป็นนักร้องลูกทุ่งเก่าตอนอยู่ประถมด้วยกัน
ถึงตอนนั้นผมเข้าใจทุกอย่าง และแล้วความเลวผมก็บังเกิด!!!
ผมเดินไปนั่งเก้าอี้หน้าสุดติดเวที ข้างๆๆอาจารย์คนนึงที่ดูแลเรื่องนี้ จะมีกี่คนที่รู้ว่าผมรู้จักกับอาจารคนนี้
เพราะพี่สาวผมตอนอยู่มัธยมเคยอยู่ รร นี้ แถมยังได้ชนะเลิศร้องเพลงสากลที่ รร นี้อีกด้วย!!!
ผมนั่งคอมเม้นอย่างเก็บอารมกับอาจารคนนั้นถึงการโชวครั้งนี้ ซักพักนึง ผมรู้สึกว่าเอ็ม(มือกีต้า)มองเห็นผมแล้วจ้องมา
ผมก็มองกลับไปแล้วยิ้มให้!!!(แบบไหนนึกเอา) มันถึงกับก้มหน้าโซโล่ต่อแบบไม่เงยมาอีก แล้วเหมือนจะบอกกับที่เหลือในวงว่า
พ่องมลึงมาแล้ว!!
ตอนนี้ทั้งวงดนตรีเริ่มหดหู่ทีละน้อย มีแต่นักร้องนำ2-3ตัวที่ยังคงแหกปากแบบไม่มีเทคนิคการร้องหรือคีย์อะไรเลย เอามันอย่างเดียว
ผมเห็นแล้วไม่สบอารมอย่างแรงเลยตอนนั้น เพราะเพลงพวกนั้นผมเคยร้องกะวงนี้ แต่วันนี้มันเอามาร้อง ถ้ามันร้องดีกว่าผมจะไม่คิดติมันเลยซักคำ
พอจบการแสดง ของวงนี้ เพื่อนๆๆในวงต่างเก็บเครื่องดนตรีของตนแล้ววิ่งหนีไปอีกทิศที่ผมนั่งอยู่เลย ไม่มีใครกล้าเดินหาผมซักคน
แล้วผมก็บอกอาจารเค้าว่า จารคับ นี่แหละวงผม จารคิดว่าเล่นว่าไง จารบอกกับผมว่า อ้าววงเธอแล้วทำไมเธอไม่ขึ้นไปแจมล่ะ
ผมบอกกับเขาว่า ก็มีอาจารที่นี่บอกว่าให้เอานักร้องของ รร นี้ร้องน่ะครับ ผมเลยได้แค่นั่งดู . .
อาจารเงียบไปพักนึงพร้อมกับเดินไปหาอาจารที่ดูแลอีกคนซึ่งเป็นผู้หญิง
แล้วเดินกลับมาบอกกับผมว่า ก็ไม่เห็นมีใครบอกอะไรเค้า ที่ขึ้นเล่นก็นักร้องวงนี้อยู่แล้วนิ?
เพียงเท่านี้ผมเข้าใจทุกอย่างครับ . . . .
อีกวันนึง ผมส่งข้อความไปในMบอกว่า กรูออกจากวงแล้ว!!
เพียงเท่านั้น ผมคิดว่ามันคงจะดีใจกันที่ผมได้ออกจากวงแล้ว
ผมคงจะเป็นเด็กดีเกินไป เพราะไม่เคยไปดื่มเหล้าสูบบุหรี่กับพวกมัน หรือจะไปขี่มอไซกับพวกมันเลย
เวลาซ้อมก็ไม่ค่อยมีเพราะบ้านผมอยู่ไกลต้องรีบกลับก่อนรถหมด มันเลยไม่ต้องการผมแล้ว. . .
จากวันนั้นผมก็เป็นเหมือนนักร้องรับจ้าง ที่มีวงไหนให้ไปช่วยซ้อมผมก็ไป..
เพราะมีวงต่าง รร มากมายรู้จักผมจากการร้องเพลง เพราะผมเป็นคนร้องเพลงได้ฟิลล่ิงมาก ไม่ว่าจะมันส์หรืออะไรก็ตาม
คนที่เล่นในวงจึงชอบ ก็มีวงเฟร็ดบ้าง อะไรบ้างที่อยู่ในสุพรรณนั่นแหละ ผมก็ไปเรื่อยๆๆ(ด้วยความที่เบื่อกับการสิงวงเน่าๆๆแบบนั้นเลยหาที่ระบาย)
จนวันนึง ป๊อปโทรหาผม
ป๊อป:เฮ้ย อุ้ยไงดีป่ะวะ
ผม: เออเรื่อยๆๆ ฝึกเสียงให้มันสูงๆๆอยู่พอดีช่วงนี้นอนดึกว่ะเสียงตก
ป๊อป:เฮ้ยอุ้ยมลึงรู้จักนักร้องคนไหนบ้างวะ?
ผม:อ้าวแล้วไอไนซ์ที่ร้องให้มลึงอ่ะ
ป๊อป:ก็มันไม่เล่นแล้ว มันบอกมันร้องไม่ไหว ดูดิเสียงสูงก็ไม่ได้คุมเสียงก็ไม่ได้กากจะตาย
ผม: . . . . . . . . . . . แล้วทำไม
ป๊อป: อุ้ย . . . . . . กรูอยากได้มลึงกลับมาร้องว่ะ กรูชอบเสียงมลึงสูงดี
ผม: มันคงเป็นไปไม่ได้ว่ะ . . กรูเดินมาครึ่งทางแล้วตอนนี้คงไม่ย้อนกลับไปทางเก่าที่กรูเดินแล้วล้มว่ะ
-------------วางสาย!!--------------
จนถึงปัจจุบันผมก็ไม่สังกัดวงไหนอีกเลย เพราะกำลังหาเงินทุนมาอยู่เนื่องจากออกจาก รร แล้ว
จึงไม่มีเรื่องที่พ่อแม่จะจ่ายเงินให้เราอีก ผมเลยพยายามหารายได้ให้ตัวเองด้วยการรับทำกราฟฟิคและช่วยงานช่างที่บ้าน
ตอนนี้ผมทำงานใหญ่อยู่ชิ้นนึง ผมคิดว่าถ้าเก็บเงินจจากงานนี้แล้วน่าจะพอซื้อโน้ตบุคซักเครื่องจะได้สดวกในการทำงานมากขึ้น แล้วจะได้หาเงิน เพื่อเอามาซื้อไมค์
และเป็นทุนสำหรับวงในฝันของผมด้วย
จากวันนี้ไปผมขอสาบานว่า ซักวันผมจะต้องมีวงอัลเทอเนทีฟที่เป็นของผมเองให้ได้ !!!
ป.ล.เรื่องนี้ไม่มีความแสบอะไรมีแต่ความเศร้าและความหวัง แต่อยากให้เพื่อนๆๆรู้ไว้ว่า
วงการดนตรีมันไม่ง่าย ขนาดนี่แค่หมู่ๆๆเด็กนักเรียนยังขนาดนี้
คงไม่ต้องบอกว่าวงการดนตรีที่ยิ่งใหญ่จริงๆๆ เบื้องหลังของวงแต่ละวงเป็นยังไงแบบไหน
คงไม่ต้องนึกภาพหรอกครับ
ป.ล.2 ออฟที่เป็นมือเบสให้วงผมนั้น เคยเป็นอดีตแฟนฝ้ายตัวจริงครับนอกจอ!!!
??.............
