ถ้าเล่น M น่าจะง่ายกว่านี้วุ้ย..

งั้นแปปนึง ขอตัวไปเรียบเรียงก่อน lol

ว้าวววว น้ำเน่า เอ๊ย!! ซึ้ง กรี๊ดดดด กร๊าดดดดด เอาเรื่องไหนดี ของเพชรหรือของเอล(ใช่ป่ะ)ดี!!~

เรื่องในห้องพยาบาลอ่ะ จำได้มะ จำมะได้เด๋วลากมาให้

แต่เค้าชอบอ่า!!~

เจอ ไอ้ บ้า คน นั้น อีกแล้ว !!!!!! คนเดิมที่ชอบแกล้งเราอ้ะ ตั้งชื่อสมมติ คือ เอ ละกัน =A=" (สิ้นคิดมาก)

ดั้นเรียนพิเศษที่เดียวกันอีก ห้องเดียวกันอีก เจริญ T_T โดนแกล้งทั้งวัน !!

เมื่อวานแม่ไม่ว่าง แม่ติดธุระเลยต้องกลับบ้านเอง =[]= ทีนี้กำลังเดิน ๆ กลับอยู่ เจอแก๊งหนึ่ง ..

“น้องสาววววว ~ ทำไมมาเดินอยู่คนเดียวละจ๊ะ” นี่คือสิ่งที่หัวหน้าแก๊งนั้นมันพูด =_= เตะผ่าหมากสักป้าบดีมั้ยฟะ

“ความสุขค่ะ” ตอบกวนTeenไป มันจะตื้บมั้ยเนี้ย =_+

“อ้าวว ทำไมพูดอย่างนั้นละจ๊ะ ไปเที่ยวกับพวกพี่ดีกว่าน่า” แล้วมันก็เอนตัวเข้ามาจะจับแขน แต่เราถอยหลังทันมันเลยล้มหน้าคว่ำกับพื้น

กร๊ากกกกกกกกกก !!! สะใจ >[]<

“จะไปไม่ไป !” แล้วลูกน้องมันก็ยืนขวางทางไม่ให้ไป =_=

จะชิ่ง ชิ่งไม่ได้เพราะมันยินขวางทางออกอยู่ =_= หันหลังไป เจอกั้นไว้อีก =_+ ซวยแล้ว ออกไม่ได้ !!!

แล้วไอ้หัวหน้าแก๊งก็จะยื่นมือมากระชากแขน แต่แล้วเพียงชั่วพริบตา ไอ้หัวหน้าแก๊งบ้านั้นก็ลงไปนอนกับพื้น O_O

แก้มมันมีรอยถลอกเหมือนโดนต่อยมา แต่แล้วก็พบว่า มีใครไม่รู้มายืนบังเรา O_O สูงเกินไหล่เขานิดเดียวเอง

แล้วจากนั้นมันก็มีเรื่องกัน =_= ผู้ชายที่ช่วยเราไว้ก็กำลังต่อยกับแก๊งมันอย่างเมามันส์ เอ๊ะ ๆ O_O มองดี ๆ เห้ย !!

ไอ้ เอ !! O_O

สุดท้าย แก๊งแพ้ราบคาบ ไอ้เอชนะอย่างใสสะอาด มันหันหน้ามาหาแล้วถามว่า

“เป็นอะไรมั้ย มันทำอะไรเพชรหรือป่าว” ห่วงกะเขาเป็นด้วยเรอะ ไอ้เอ =_=

ตอนนี้มันไม่ดูเหมือน เอที่ชอบแกล้งเราเล้ยย =_= นี่ชั้นหลุดเข้าในโลกนิยายรึป่าวฟะ มีแก๊งมาแซวและจะลากไปเที่ยวแล้วพระเอกช่วยไว้พอดี

“ไม่เป็นไร” มันยังคงจ้องหน้าเราอยู่ =_= หน้าชั้นมันมีอะไรติดเรอะ

“ให้ชั้นไปส่งดีกว่า” เห้ย =[]=

“ไอ้บ้า ชั้นกลับเองได้ =O=”

“เด๋ยวก็เจอไอ้พวกคนเมื่อกี้หรอก” แล้วมันก็ จูงมือเรา อีกแล้ว !!!!!!!! T[]T เดินไปสักพัก

“นี่ .. ทำไมมาช่วยชั้นอ่ะ =_=a” ความสงสัยหลุดปากออกไป =[]=" มันเงียบ จ้องหน้าแบบหวั่น ๆ อีกครั้ง

นี่มีอะไรติดหน้าชั้นรึไงยะ =_=

“เอ่อ ..” มันเกาหัว

“ก็ .. ชั้นเป็นคนเดียวที่แกล้งเพชรได้เท่านั้น ! ถ้าเป็นไรไปชั้นจะแกล้งใครเล่า” อะไรฟะ =_+ ดูมันตอบ

“ตอบได้สมเหตุสมผลมาก =_=^ ทำไม เป็นห่วงชั้นรึไง” ในวินาทีนั้นมันหน้าแดงแจ๋เลย =[]= และหันหน้าไปทางอื่น

“ป .. ป่าว ! ไม่ .. ไม่ใช่ ชั้น .. ไม่ได้เป็นห่วงสักหน่อย ทำ .. ทำไมต้องห่วงคนเตี้ยแบนแบบเพชรด้วยเล่า !!” มันพูดรัวแบบตะกุกตะกัก

แทงใจดำว้อยยยยยยยย T[]T แล้วมันก็ดึงผมเราและพูดว่า “บาย ยัยแบน !” ก่อนจะวิ่งหายลับจากไป บอกลาดี ๆ เป็นมั้ยฟะเนี้ย -*-

อ๊ากกก !!!!! แค้นมานนนนนนนนนนนนนนนน >[]<^ พูดแทงใจดำ T T

แต่อย่างน้อยมือของชั้นเป็นอิสระแล้ว TwT เย้ ~ แต่ไม่เข้าใจมันเล้ยย =_= เรื่องก็มีแค่นี้ละ ! = =


ชอบเรื่องนี้อ่า!!~

โรแมนติกโอ้วรักพันเศร้า

อ๊ะ แปปๆ เสร็จล่ะ

 วันนี้ (เรื่องจริงทั้งหมด) กำลังเม้าท์กับฝูงเพื่อนอย่างเมามันส์ เจอไอ้บ้านั้นกับฝูงเพื่อนมันพอดี มันออกมาจากฝูงเพื่อนมาแกล้งเราทันที =_=^

เราก็ออกจากฝูงเพื่อนวิ่งไล่ฆ่ามันตาม วิ่งไล่ฆ่ารอบโรงเรียน หอบเลย T T วิ่งจนเจ็บข้อเท้า !! เพราะมันแท้ ๆ

เดินกะเพล่ก ๆ (เขียนงี้ป่ะ) กลับชั้นเรียน T_T เจอมันพอดี O_O มันก็ทักว่าทำไมเดินอย่างนั้น แล้วเราก็ส่งสายตาอาฆาตใส่มัน =_=++

มันก็บอกว่า เดี๋ยวพาไปห้องพยาบาลแล้วมันก็จูงมือเราไปเฉย !! กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ดด ด กลับบ้านต้องเอาแอกอฮอล์ล้างมือ >[]<

แรงโคตรเยอะ สะบัดไม่หลุด T T ก็เลยต้องยอมโดนจูงมือไปห้องพยาบาล =_=^

พอไปถึง ครูประจำห้องพยาบาลไม่อยู่อีก เลยต้องอยู่กับมัน 2 ต่อ 2 อยากจะหนีออกไปจากห้องพยาบาลมากกกกกกกก

แต่มันยังจับมือไว้อ่ะ ไม่ปล่อยให้ไป ฮือ ๆ .. T T สักพักต่อมา มันเริ่มบทสนทนาบอกว่า “ยัยเตี้ย มีไรจะบอกอ่ะ” (ปกติมันเรียกเราว่ายัยเตี้ยไง =_=)

จะบอกอะไรฟะ จะด่าอะไรชั้นอีกยะ =_=^ มันกำลังจะอ้าปากพูด แต่ครูพยาบาลเข้ามาพอดี มันปล่อยมือเราทันทีเลย เย้ ~ มือลูกแม่โดนปล่อยแล้ว T_T

แล้วมันก็เดินออกห้องพยาบาลไปเลย พอกลับไปห้องเรียน ครูไม่ถามแหะว่าไปไหนมา สงสัยไอ้บ้านั้นจะบอกครู

นั่งลงปุ๊บ มาเลย “ยัยเตี้ย” แล้วก็ดึงผมเราอีกที ฮือ ๆ T T สงสัยมันจะผีออกละ ถึงกลับมาแกล้งเราเหมือนเดิม =_=

เครียด มันผีเข้าผีออกเรอะ ตอนแรกพาไปห้องพยาบาล แต่ต่อมาแกล้งทุกวันและทุกครั้งที่เจอกันเหมือนเดิม =_=^