fic โอ้เวง ต้องวาด

ออ ใจงิ 

วันหนึ่ง


ติ๊ด ติ๊ด... (เสียงเมจเสจเข้า)

แกรนฟอสต์ : (สงสัยเปนข้อวคามเชียร์^^~)

(บนหน้าโทรศัพท์)

ถึงF02 : ไอพี่กาก แต่งนิยายไม่เป็น

จาก น้องสุดที่เลิฟ-*-

แง่ม ๆ ดีนะไม่ได้เริ่มก่อนจะได้ดูวิธี

ผ่านไป สองวัน.. สองคู่นี้ก็ยังไม่เริ่มซักเทิร์น

ระวังหมดเขตก่อนนะ

ณ วินโดเนีย ที่ที่ถูกปกคลุมด้วยหิมะ โดยมีความสูงถึงครึ่งตัวของคนทั่วไป อากาศรอบๆมีความหนาวเย็น อาจทำให้ผู้ที่มาสู้กันในสนามแห่งนี้ ไม่มีสมาธิกับการต่อสู้ เพราะความหนาวก็เป็นได้ แต่คงไม่มีปัญหาสำหรับพวก แต่งชุดหนาเยี่ยงชาวเอสกิโม                               
การต่อสู้ในสถานที่แห่งนี้ เหลือนักสู้เพียงแค่2คน(และกรรมการอีก1คน)คือ
แกรนฟอสต์ และไกร่าห์


แกรนฟอสต์ – “(เจอกับไอหัวแดงจอมเวทย์นี่หรอ?)”
ไกร่าห์- ไอนี่ไม่พูดไรเลยเหรอ (ไกร่าห์ พูดอย่างอารมณ์เสียที่อีกฝั่งไม่พูดอะไรสักคำ)
สิ่งที่ตอบกลับมาจากแกรนฟอสต์ มีแต่ความเงียบเท่านั้น
และทันใดนั้นเองแกรนฟอสต์ก็เริ่มร่ายสกิลโจมตี ออกมาแต่กลับไม่ปล่อยออกใส่ไกร่าห์
และหยุดพลังไว้ซะดื้อๆอย่างนั้น
ไกร่าห์- แกทำอะไรของแกหน่ะ จะพูดก็ไม่พูด โจมตีก็ไม่โจมตี งั้นข้าเริ่มก่อนละกัน

แต่ทันใดนั้นที่ไกร่าห์จะขยับตัว ก็พบว่าตัวเองได้โดนเวทย์ของแกรนฟอสต์ไปแล้ว

ไกร่าห์-อะไรฟ่ะ ทำไมขยับตัวไม่ได้ ช่างมัน ร่ายเวทย์ใส่แบบ ไม่ยั้งเลยละกัน

ไกร่าห์เริ่มลงเวทย์พื้นที่ พสุธาทลาย ใส่แบบต่อเนื่อง และแน่นอน แกรนฟอสต์ที่เชื่องช้าสุดๆ    ก็รับเวทย์ไปแบบเต็มเหนี่ยว แต่ก่อนหน้านั้นแกรนฟอสต์ได้ร่ายท่า                 สัมผัสแห่งอิคนัสใส่ตัวเองไปแล้ว   ทำให้พลังของเวทย์ธาตุดินที่มาโจมตีเบาลงไปพอตัว

แกรนฟอสต์-งั้นตาข้าบ้างหละ “ธรนีพิโรธ!” แกรนฟอสต์เริ่มร่ายเวทยาตุดินโต้คืนไปอย่างรวดเร็ว  ไกร่าห์พยายามหลบเวทย์นั้นแต่ไม่สามารถหลบได้ เพราะได้โดนเวทย์ “หมอกแห่งเทอร์ร่าห์” ที่ทำให้เคลื่อนที่ได้อย่างเชื่องช้าไปแล้ว

ทั้งคู่เริ่มร่ายเวทย์ต่อไปอย่างรวดเร็ว เพื่อที่จะจู่โจม ให้อีกฝั่งลงไปนอนกับพื้น

“เพลิงอัสนีบาต!”  “หอกวารี!” เวทย์ทั้ง 2 สวนทางกันอย่างรวดเร็ว และเข้าจู่โจม ใส่คู่ต่อสู้ของตน พร้อมๆกัน

 “อ้าก!” ทั้ง2อุทานด้วยความเจ็บปวด

แกรนฟอสต์- ข้ายังไม่อยากจบเกมตอนนี้หรอกนะ… “The Replinish…”

แกรนฟอสต์ร่ายเวทย์ใส่ตัวเอง ออร่าสีแดง,น้ำเงินวนเวียนรอบๆตัวเขา และคู่ต่อสู้ด้วย เมื่อเวลาผ่านไปเพียงชั่วครู่ ได้มีแสงสีม่วงเข้มวนเวียนอยู่ที่หัวไม้เท้าอาวุธของแกรนฟอสต์ เป็นการเพิ่มพลังเวทย์ให้กับตัวเขาเอง

ไกร่าห์- เฮอะ โง่รึเปล่า ฟื้นฟูพลังให้คู่ต่อสู้น่ะ งั้นข้าขอรับความเมตตานี้ไว้แล้วจัดการแกเลยละกัน! สายลมเห…!

ไม่ทันที่ไกร่าห์จะร่ายเวทย์จบ ได้มีลูกพลังสีเขียวอัดเข้าเต็มๆตัว ทำให้การร่ายเวทย์ของไกร่าห์ชะงัก

ไกร่าห์- แกยิงอะไรใส่ข้าน่ะ!? (ไกร่าห์ตวาดด้วยความเกรี้ยวกราด)
แกรนฟอสต์- หึ ปล่อยให้ไม่รู้ไปนั่นแหละดีแล้ว หึหึ (แกรนฟอสต์หัวเราะอย่างมีเลศนัย)

ในขณะนี้หิมะรอบตัวของทั้งคู่ได้หายไปหมดแล้ว เนื่องจากพลังเวทย์ ของทั้งคู่จนหิมะละลายไปทั้งหมด

แกรนฟอสต์- ได้เวลาเอาจริงเสียที ที่พลังข้าจากเวทย์บัพ ของข้าจากสกิล “The Replinish” และ “The Soul of Fairy”ได้เริ่มใช้ทั้งหมด และเวลานี้ จะเป็นเวลาตายของเจ้า ที่เจ้าจะเริ่มขยับไม่ได้ จากสกิล “หมอกแห่งเทอร์ร่าห์ของข้า”  ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า (แกรนฟอสต์หัวเราะอย่างกึกก้องไหปทั่วบริเวณ)
ไกร่าห์- อะไรของแกยังไงแก กะ... กอ.....ก็....
แกรนฟอสต์-หึหึหึ ข้าบอกแล้วไงการต่อสู้ของจริงเพิ่งจะเริ่มขึ้น!!!

เป็งไงหล่ะคู่นี้ จอมเวทย์ vs จอมเวทย์

อีกนิดเดียวเท่านั้น 

คุยได้นิดเดียวเอง เนื่องจาก วาเนซซี่ ไอซ์วาน นิสัย เงียบๆ พูดน้อย 

แต่งไม่ดีแน่เลย ติ ชม กันหน่อย น้า 


ปล.อีกซักพักก็น่าจะลงละ ไม่น่าเกิน6โมง