- -

                                                                  ตอนที่9 หลบภัย

การิน:"ปล่อยฉันฉันจะไปฆ่ามัน~~~~!!!"

อองฟองต์:"การินตั้งสติหน่อยสิถ้านายไปตอนนี้นายคิดว่านายจะทำอะไรมันได้!!"

การิน:"หนวกหูถอยไปยัยบ้า!!!"การินตบหน้าของอองฟองต์ร่างของน้อยๆของเธอล้มลง

เซียร์:"มันจะมากไปแล้วนะโว้ยการิน!!!"เซียร์วิ่งเข้ามาต่อยหน้าการินเขาล้มลงเซียร์รีบไปประคองอองฟองต์

เซียร์:"เป็นอะไรไหมอองฟองต์?"

อองฟองต์:"ไม่เป็นไรหรอกเจ็บนิดหน่อย"

เซียร์:"ไม่เป็นไรแน่หรอ"เซียร์มองหน้าอองฟองต์จนอองฟองต์หน้าแดงนิดๆ

อองฟองต์:"ม...ไม่เป็นไรจริงๆ"

แอส:"การินฉันว่าเราอย่าเพิ่งวู่วามจะดีกว่านะ"

แฟง:"นั้นสิที่มันทำแบบนี้มันต้องการจะล่อนายให้ไปติดกับนะ"

เนส:"แทนที่นายจะได้แก้แค้นนายอาจจะได้ไปเจอพ่อนายแทนก็ได้"

ทิว:"นั้นน่ะสิครับ"

การิน:"ถ้าพ่อพวกนายโดนเจาะไส้ไปพวกนายจะยอมไหม?"การินลุกขึ้นพร้อมเช็ดเลือดที่ปากของตน

แฟง:"ถึงอย่างนั้นก็ไม่ควรจะวู่วาม"

แอส:"จริงด้วยนะการินเราควรจะถอยไปตั้งหลักในที่ที่มันเข้ามาหาเราไม่ได้"

อองฟองต์:"ที่ไหนหรอ?"

เซียร์:"วัดใช่ไหม"

เนส:"ถ้าเป็นวัดฆาตกรเข้ามาไม่ได้แน่ๆ"

ทิว:"นั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ"

การิน:"เดี๋ยวสิเจ้าหนูแกจะไม่กลับไปบ้านของแกหรือไง"

ทิว:"ก็บ้านของผมคือวัดนิผมน่ะเป็นเด็กวัดนะ"

แอส:"งั้นวัดที่ทิวอยู่คือวัดไหน"

ทิว:"วัดใกล้ๆนี้ไงเดินไปอีก3กิโลก็ถึงแล้ว"

เนส:"ไปกันเถอะ"ทุกคนเดินทางไปที่วัดที่ทิวอยู่

หลวงพ่อ:"ว่าไงเจ้าทิวหายไปไหนมารู้ไหมว่าทำให้เขาเป็นห่วงกันทั้งวัดมานี้เลย"

ทิว:"เดี๋ยวก่อนสิหลวงพ่อเรื่องทำโทษเอาไว้ที่หลังคือหลวงพ่อต้องช่วยผมนะ"

หลวงพ่อ:"นี้อย่าบอกนะว่าแกไปก่อเรื่องมาอีกแล้ว"

ทิว:"หลวงพ่อ!คนพวกนี้เขาโดนผีไล่ฆ่าอยู่แล้วอีกอย่างหัดมองผมในเรื่องดีบ้างจะได้ไหม"

เซียร์:"หลวงพ่อครับขอร้องเถอะครับช่วยพวกผมด้วย"

หลวงพ่อ:"ผีไล่ฆ่างั้นหรอพวกโยมไปทำอะไรให้ผีมันโกรธเคืองหรือเปล่าเพราะผีวิญญานมันไม่ค่อยจะทำร้ายคนหรอกเพราะถ้าทำร้ายคนแล้วการจะ

ไปเกิดใหม่นั้นมันจะนานขึ้น"

อองฟองต์:"หลวงพ่อค่ะพวกหนูไม่เคยทำอะไรให้ผีตนนั้นโกรธเลยค่ะ"

หลวงพ่อ:"อืมงั้นเอาเป็นว่าพวกโยมนอนในวัดได้นะเดี๋ยวอาตมาจะจัดที่นอนให้"

เนส:"ขอบคุณครับหลวงพ่อ"

เที่ยงคืนดึกสงัด

แฟง:"มันจะมาหรือเปล่าน่า"

แอส:"นี้มันวัดนะมันไม่กล้ามาหรอก"แอสพูดแต่ทันใดนั้นเครื่องจับวิญญานของแอสก็ดังขึ้น

เซียร์:"ไม่จริงน่าไม่จริงใช่ไหม"ทันใดนั้นลมก็พัดเย็นยะเยือกเสียงสุนัขหลายตัวส่งเสียงหอนอย่างน่ากลัวทุกคนตัวสั่นด้วยความกลัว

ฆาตกร:"คิดหรอว่าจะหนีข้าพ้น"ฆาตกรเดินก้าวเข้ามาในวัดแต่มันก็ต้องถอยออกไป

การิน:"ฟูว~~"

ฆาตกร:"ยังไงข้าก็ไม่ยอมหรอกน่า!!!"ทันใดนั้นลมก็พัดแรงขึ้นทุกคนต้องหาที่ยึดเกาะ

หลวงพ่อ:"พอได้แล้วโยม"หลวงพ่อเดินออกมาจากกุฏิวัด

ฆาตกร:"ไอ้แกตายซะ"ลมเปลี่ยนทิศทางพัดไปที่หลวงพ่อแต่หลวงพ่อกลับยืนนิ่งและยังเดินเข้ามาหาฆาตกรเรือยๆมันเดินถอยห่างออกไป

หลวงพ่อ:"พอได้แล้วโยมทำไมโยมถึงต้องไล่ฆาคนพวกนี้ทั้งๆที่พวกเขาก็ไม่มีความผิดหยุดเถอะโยมอาตมาขอนะโมตัสสะภะคะวะโต"

ฆาตกร:"อ๊าก!!!หยุดนะโว้ยหยุดอ๊าก!!!"ฆาตกรจับหัวตัวเองแล้วดิ้นไปดิ้นมา

แอส:"เสร็จแน่เจ้าฆาตกร"

ฆาตกร:"อ๊าก!!!ตายซะ"มันปามีดใส่หลวงพ่อมีดของมันปักเข้าที่หัวใจของท่านท่านล้มลงเลือดของท่านไหลท่วมพื้น

ทิว:"หลวงพ่อ!!!!!!!!!"ทิววิ่งออกจากวัดตรงไปที่หลวงพ่อ

ทิว:"หลวงพ่อฟื้นขึ้นมาสิหลวงพ่อหลวงพ่อฮือๆๆๆกลับมาลงโทษผมสิหลวงพ่อฮือๆๆๆๆ"

ฆาตกร:"หึหึหึออกมาได้จังหวะพอดีเลย"ฆาตกรเดินมาหาทิว

การิน:"หยุดนะโว้ย!!"การินวิ่งเข้ามาแล้วผลักทิวให้ออกไป

ฆาตกร:"น่าเสียดายเอาไส้ของแกแทนละกัน"ร่างของการินและฆาตกรหายไป

เซียร์:"การิน~~~~~~~"

การิน:"แก~"

ฆาตกร:"หึหึหึไส้ของพ่อแกมันไม่ดีฉันก็อยากได้ไส้ที่ดีกว่านั้นมะมาเริ่มกันดีกว่านะหึหึหึ"

การิน:"ไอ้ชั่วแกมันเลวแก!!!"การินพูดอย่างเจ็บแค้น

ฆาตกร:"หึหึหึแกก็ทำได้แค่เห่า"

การิน:"ฉันขอแช่งแกแกต้องได้รับโทษเหมือนกับที่แกทำกับทุกคนที่แกฆ่า~~~~~~"การินตะโกน

ฆาตกร:"หุบปากเถอะน่า"ฆาตกรใช้มีดทิ่มริมฝีปากด้านบนของการินแล้วทิ่มทะลุริมฝีปากด้านล่างการินน้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวดและโกรธแค้นแต่

อีกใจหนึ่งก็ดีใจที่จะได้ไปเจอพ่อฆาตกรเดินมาพร้อมเลือยไฟฟ้า

การิน:"แออะอำอะไอ(แกจะทำอะไร)"

ฆาตกร:"นิ่งไว้ๆเดี๋ยวก็เสร็จ"มันใช้เลือยไฟฟ้าผ่าท้องของการินเลือดสาดกระจายขึ้นมา

การิน:"อู้~~~~"

ฆาตกร:"เดี๋ยวสิถ้าทำให้ตายเร็วๆมันจะไม่สนุก"มันหยุดเลือยไฟฟ้าไว้แล้วหยิบเลือยธรรมดาขึ้นมามันค่อยๆตัดมือของการินอย่างช้าๆเลือดไหลสาด

ออกมาเป็นน้ำพุ

การิน:"อือ~~~~"

ฆาตกร:"หึหึหึเอาล่ะรู้ว่าอยากพูด"ฆาตกรกระชากมีดเลือดไหลสาดออกมา

การิน:"อ๊าก~~~~"ฆาตกรหยิบน้ำอะไรบางอย่างออกมาแล้วราดไปที่ปากของการินเขาร้องอย่างเจ็บปวด

ฆาตกร:"เป็นไงน้ำเกลืออร่อยไหมชอบบุหรี่ไหมชอบสินะแต่ปากยังใช้การไม่ได้งั้นก็มือละกัน"ฆาตกรจุดบุหรี่แล้วเอาไปจี้ตรงมือที่ขาดของการินเขา

ร้องอย่างเจ็บปวดด้วยความแสบร้อนอย่างสุดขีดจนน้ำตาไหลเป็นเลือด

การิน:"ออไอ้แอ้วอื้อๆ(พอได้แล้วฮือๆ)"ฆาตกรใช้มือล้วงเข้าไปในท้องของการินแล้วดึงไส้ออกมาสดๆ

ฆาตกร:"แย่จริงๆเลยยังไงก็ยังใช้ไม่ได้ห่วยเหมือนพ่อแกเลยไหนชิมเลือดหน่อยซิอืมอร่อยสุดๆเลยเลือดนี้ใช้ได้เลย"ฆาตกรเอาแก้วมารองรับเลือด

ของการินแล้วเปิดผ้าคลุมภรรยาของเขาออกการินถึงกับช็อคเพราะเนื้อหนังของพ่อเขาถูกเอาไปเปะที่โครงกระดูกของภรรยาฆาตกร มันเอาเลือดของ

การินเท่เข้าปากภรรยาของมัน"

ฆาตกร:"อร่อยไหมจ๊ะที่รัก อร่อยละสิยิ้มใหญ่เชียวเอาล่ะส่วนแกที่มีเลือดอร่อยฉันจะเก็บแกไว้ถ้าทิ้งศพแล้วเสียดาย"ฆาตกรหยิบตะขอมาแล้วจับทิ่ม

หลังของการินแล้วจับไปแขวนไว้ที่กำแพง

การิน:อ่ออับ(พ่อครับ)"การินพูดเป็นคำสุดท้ายก่อนที่เขาจะสิ้นใจลง

ใครเรียนหนักบ้าง

เหลืออยู่4คน 

ใช่แอบครูอยู่

ลองมามัธยมสิจะได้รู้ว่าขุมทรัพแห่งความยากลำบากมันมากแค่ไหนไม่ส่งงานติดรอโอ้แม่เจ้า

ผมอยู่ม.1นะ