เฮ้ เอิร์ธคุงว่างๆมาแต่งเรื่องนี้ด้วยเน้อ

 

                                                                  ตอนที่11 ตามล่าฆ่าคนจัดเกมส์

แอส:"เห้ยมาอีกเป็นกองทัพเลย!!"แอสตะโกน

คิมูระ:"จะหนียังไงดีวะ!!"

เซียร์:"ขโมยรถพวกมันขับหนีดีมะ"

เคียว:"ความคิดเข้าท่า"

การิน:"งั้นเดี๋ยวเราจัดการให้"การินวิ่งไปที่รถของผู้เล่นคนหนึ่งที่กำลังขับมาด้วยความเร็วสูงแล้วใช้ทวนดาวตกฟาดเข้ากับกระจกหน้ารถการินกระโดด

เข้าไปในรถแล้วถีบผู้เล่นออกจากรถ

แอส:"เร็วๆการิน"แอสตะโกนการินรีบขับรถมาจอดหน้าบ้านทุกคนรีบเปิดประตูรถ

การิน:"แอสบอกทางที!!"

แอส:"ไปทางซ้ายเร็ว!"

ผู้เล่น:"คิดจะหนีหรอ!!"พวกมันยิงปืนกระหน่ำใส่รถ

เคียว:"เอานี้ไปกิน!!"เคียวเปิดกระจกแล้วปาระเบิด"บึ้มมมมม"

คิมูระ:"ตอนนี้ล่ะเหยีบให้มิดเลยการิน!!"

การิน:"ขอมาก็จัดให้!!"การินเหยีบคันเร็งเต็มที

เซียร์:"ถึงจะหนียังไงพวกมันก็ตามเรามาอยู่ดี"เซียร์พูดอย่างร้อนรน

เคียว:"ถึงจะขับไปเรือยๆยังไงก็หนีไม่พ้น"

แอส:"เราว่านะเงินรางวัลไม่มีหรอกถึงพวกเราจะชนะยังไงพวกนั้นก็ต้องฆ่าเราทุกคนแน่ๆ"

เซียร์:"ถ้าอย่างนั้นจะทำยังไงดี"

คิมูระ:"ไปฆ่าไอ้คนจัดเกมส์กันเถอะ"

การิน:"ว่าไงนะแล้วนายรู้หรอว่าพวกมันอยู่ไหนตอนที่พวกเรามาสมัครก็สมัครทางอินเทอร์เน็ตแล้วตอนนัดเจอกันมันก็ส่งมาทางจดหมายจะหาพวกมัน

เจอได้ยังไง"

คิมูระ:"ก็ตามรอยสัญญานสิ"

เซียร์:"ตามรอยสัญญาน?"

คิมูระ:"ก็เหมือนกับการยิงคลื่นโทรทัศน์อะทางสถานีโทรทัศน์จะยิงคลื่นโทรทัศน์ไปที่ดาวเทียมแล้วมันก็จะคลื่นโทรทัศน์ไปที่โทรทัศน์แต่ละเครื่อง"

เคียว:"แล้วเราจะตามสัญญานยังไง"

แอส:"ยังงี้นี้เองก็คือตัวส่งสัญญานจะทำการส่งสัญญานไปที่ดาวเทียมแล้วดาวเทียมก็ส่งสัญญานไปที่ที่พวกมันอยู่ร่วมถึงจอภาพบอกตำแหน่งผู้เล่น"

คิมูระ:"ใช่แล้วเพียงเราจับสัญญานได้เราก็จะรูว่ามันยิงไปที่ดาวเทียมลูกไหนแล้วพอเรารู้เราก็จะแฮคระบบดาวเทียมแล้วดูข้อมูลการส่งแล้วเราก็จะรู้ว่า

พวกมันอยู่ไหน"

เซียร์:"แฮคระบบดาวเทียม!!!"

เคียว:"อย่าพูดเวอร์ๆจะทำได้หรอแฮคระบบดาวเทียมนะ"

การิน:"อีกอย่างดาวเทียมของพวกมันต้องมีรหัสล็อคไว้หลายชั้นแน่ๆ"

แอส:"อย่าลืมสิว่าฉันเป็นใครหึหึหึ"

คิมูระ:"แต่เราจะจับคลื่นสัญญานนี้ยังไงเรายังคิดไม่ออก"

แอส:"เรื่องนั้นเราจัดการให้"การินจอดรถหน้าร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่

แอส:"ใครก็ได้ไปซื้อวิทยุให้หน่อยสิ"

เคียว:"เราไปเอง"

แอส:"อืมไวๆหน่อยนะเราไม่ชอบมาม่า"

10นาทีผ่าน

เคียว:"มาแว้ว"เคียวยกวิทยุให้แอส

แอส:"เอาล่ะ"ทุกคนเดินเข้าไปในอินเทอร์เน็ตคาเฟ่แอสนั่งลงตรงคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งเขารื้อคอมพิวเตอร์กับวิทยุออกเจ้าของร้านเดินมาด้วยสีหน้า

โกรธ

เจ้าของร้าน:"เฮยูทามอย่างงี้ม่ายด้ายนะนี้คอมของไอยูทามอย่างงี้ไม่ด้ายน่า"

การิน:"จะให้พวกฉันรื้อดีๆหรืออยากให้พวกฉันฆ่าแกก่อนแล้วค่อยรื้อ"การินหยิบปืนขึ้นมาททุกคนในร้านวิ่งหนีออกจากร้านหมดทุกคน

เจ้าของร้าน:"ต..ตามสาบายไอม่ายว่าเชิญเลยอยากทามอารายทามเลย"

แอส:"เอาล่ะน่าจะใช้ได้แล้วไหนลองดูหน่อยสิเซียร์มายืนตรงนี้"

เซียร์:"อืม"

แอส:"เยสจับสัญญานได้แล้วเอาล่ะรอแปปนึง"

50นาทีผ่านไป

คิมูระ:"เร็วหน่อยแอสตำรวจมา"

แอส:"อีกนิดเดียวเจอดาวเทียมแล้วเอาล่ะจะแฮครหัสดาวเทียมแล้ว"แอสพูดแล้วกดพิมพ์รหัส

คิมูระ:"เร็วๆหน่อยแอสเร็ว!"

แอส:"ก็พยายามอยู่!!"แอสตะโกน

ตำรวจ:"กรุณามอบตัวซะโทษหนักจะได้เป็นเบา"

แอส:"ได้แล้วๆเอาล่ะเจอสัญญานแล้วหาสัญญานแปป"

เคียว:"ไม่เป็นไรพวกเราไม่รีบเลยสักนิดเดียว!!!"

ตำรวจ:"ปล่อยตัวประกันออกมาเถอะเขาไม่เกี่ยว"

เจ้าของร้าน:"ปล่อยไอไปเถอะฮือๆไอกัวแล้ว"

เซียร์:"ปล่อยให้โง่หรอ"

แอส:"เจอแล้วเว้ยเผ่นกันเถอะ"แอสตะโกน

เซียร์:"พ่อฝรั่งช่วยพวกเราหน่อยนะ"เซียร์มองเจ้าของร้ายด้วยสายตาโหด

เจ้าของร้าน:"โอ้โนอย่าทามอารายไอเลย!!!"

การิน:"หยุดเปิดทางให้เราเดี๋ยวนี้ไม่งั้นไอ้ฝรั่งนี้ตาย!!"ตำรวจรีบเปิดทางให้

เซียร์:"ไปได้แล้วคุณฝรั่ง"เซียร์ถีบเจ้าของร้านไปหาตำรวจแล้วรีบขึ้นรถ

การิน:"ไปโลด!!"การินตะโกนแล้วเหยียบคันเร็งมิด

คิมูระ:"ตกลงรู้ที่อยู่มันหรือยัง"

แอส:"รู้แล้วล่ะเตรียมอาวุธให้พร้อมละกันได้เวลาถล่มแล้ว"

ไม่ทันไรจะฆ่าคนจัดเกมส์เลยรึ

เอานิวเคลียร์ถล่มเย้ย