Week 6 : Monday : วันเวลาที่ผ่านไปอย่างเชื่องช้า
"ในสัปดาห์นี้ ผมจะให้พวกคุณเล่นดนตรีกันนะครับ"
แทบไม่มีคนฟังนายพูดเลย ลิรินมัวแต่นั่งร้องไห้ ส่วนอองฟองต์ก็ได้แต่นั่งเหม่อ เนจังนั่งดูทั้งสองแล้วส่ายหน้าไปพลางๆ เบลล่าได้แต่เข้าครัวทำอาหารแล้วมองไปรอบๆตัว
"อ๊ะ..ขอโทษค่ะ จะให้เราเล่นเพลงอะไรคะ"เบลล่าถาม
"ผมจะให้พวกคุณเล่นเพลง The Last Nigh และ Whispers in the Dark ครับ วันพฤหัสนี้คุณจะต้องแสดงแล้ว ไม่ต้องร้องเพลงนะครับ ใช้เครื่องดนตรีเฉยๆ"
"เครื่องดนตรีจะมี กีตาร์ เปียโน กลองใหญ่ เบส เลือกเอาเองนะครับ"
หลังจากที่นายให้โน๊ตเพลงและออกจากบ้านไปแล้ว ทุกคนดูมีเรี่ยวแรงมากขึ้น พยุงตัวเองขึ้นไปยังชั้นบนเพื่อซ้อมดนตรี
"ฉันเล่นเปียโนนะ"เบลล่าเดินไปจับจองที่เปียโน
"เอ่อ..ชั้นเล่นกีตาร์ละกัน"ลิรินรีบวิ่งไปหยิบขึ้นมา
"อืม..ชั้นเล่นกลองก็ได้ เล่นเป็นอยู่ รู้น่าว่าเธอต้องเอาเบส ใช่มั้ยอองฟองต์"เนจังหันไปยิ้มให้อองฟองต์ คำตอบคือพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มเจื่อนๆ
"อืมม..เพลง The Last Night ชั้นต้องเล่นสินะ ส่วนเพลง Whispers in the dark ฉันไม่ต้องเล่น"เบลล่าพึมพำ
"ไม่เป็นไร ถือว่าเบลล่ายังเด็ก พวกเราไม่ว่าหรอก แต่ว่าเพลงWhispers in the Dark เธอจะต้องร้องนะ"ลิรินยิ้มจางๆ
"อ้าว..ไหงงั้น..ก็เอาเถอะ...ร้องก็ร้อง เพลงนี้จำง่ายๆ"
นิ้วเรียวของเบลล่าค่อยๆกดปุ่มเปียโนพลางเริ่มบรรเลงเพลง The Last Night ทันที
เมื่อได้ที่แล้ว เนเริ่มตีกลองทันที พร้อมกับอองฟองต์ที่เริ่มเล่นเบส
ท่อนเนื้อเพลงเริ่มบรรเลงไปเรื่อยๆ จนลิรินเริ่มดีดกีตาร์ขึ้น
เพลงทั้งเพลงประสานไปอย่างพร้อมเพรียงจนจบ ทุกคนยิ้มให้แก่กัน
"มันยังออกเพี้ยนๆตรงเบสกับเปียโนนะ เอาใหม่ๆ ตั้งใจด้วยนะ"ลิรินบอก ทั้งคู่พยักหน้าก่อนจะเริ่มบรรเลงอีกรอบ
ทั้ง 4 ช่วยกันเล่นเครื่องดนตรีไปด้วย เมื่อทำตรงไหนไม่ได้จึงพักแล้วฟังเพลงที่นายเอามาให้ เมื่อเพลงจบจึงเริ่มใหม่อีกครั้ง
ตกเย็น
"เริ่มเข้าที่แล้ว แค่เพลงเดียวก็กินเวลาเหนื่อยไปใช่ย่อย ปวดมือชะมัด"เบลล่าบ่นอิดออด
"เอาน่า ฉันก็เหนื่อย เย็นนี้ใครจะทำอาหารล่ะเนี่ย หมดแรงกันถ้วนหน้าเลย"เนจังทรุดตัวลงบนเตียงในห้องของอองฟองต์ เพราะตกลงกันแล้วว่าจะนอนด้วยกันในคืนนี้
ทั้ง 4 เดินลงบรรไดมานั่งที่โต๊ะอาหาร
"ชักหิวข้าวแล้วแหะ"อองฟองต์ลูบท้องปอยๆ
"ทางเราจัดเตรียมไว้ให้แล้วครับ"
จู่ๆนายก็ปรากฏตัวพร้อมอาหารสุดหรู ไม่ว่าจะเป็นกุ้งเผา ข้าวผัดปู สปาเกตตี้ พาสต้า หรืออาหารที่คนรวยกินต่างๆจัดวางไว้บนโต๊ะ
"ผมจะให้พวกคุณรับประทานอาหารพวกนี้จนกว่าจะซ้อมเสร็จครับ"
"บุญปากแท้ๆ งั้นไม่เกรงใจแล้วละน้า !!"เนจังคว้ากุ้งเผาใส่จานตัวเองทันที
"ฮะฮะฮะฮะ พี่เนล่ะก็ เบาๆหน่อยสิ อายเขา"เบลล่าหัวเราะเริง
"ไม่ล่ะ !! เพื่อนๆทั้งนั้น อายทำไม คิกคิกคิก !"
ลิรินและอองฟองต์มองหน้าให้แก่กันพลางยิ้ม
จะเศร้าไปทำไมล่ะ..เราต้องมีความสุขสิ
จริงมั้ย ?
ในค่ำคืนนี้ โต๊ะอาหารมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
ที่พวกเขามอบให้แก่กัน..