Week 4 : Wednesday : กิจกรรมกระชับมิตรจากต่างแดน (รึเปล่า) 3 !!!
“นี่..มิยาบิ”เคียวโกะเดินเข้ามาหามิยาบิด้วยเสียงสั่นพลางตีหน้าซีด
“อะ..เอ๋..อะ..อะไรหรอ”มิยาบิเดินถอยหลังหนีด้วยความหวาดกลัว
“ไม่เป็นไร ฉันจะมาบอกเธอว่า เธอชอบแฟงใช่มั้ย”เคียวโกะเดินมายืนข้างๆ
“เอ๋?? เอ่อ..ก็นะ..”มิยาบิยิ้มเขินๆก่อนจะเกาหัวแกรกๆ เคียวโกะยิ่งหน้าซีดเข้าไปใหญ่
“มะ..เมื่อกี้ฉันเห็นแฟงกับเนจังกอดกันที่ริมหาดตรงด้านนั้นน่ะ..ละ..ลองไปดู”เคียวโกะชี้ไปที่ริมหาดสุด มิยาบิเบิกตาโพล่งก่อนจะวิ่งไป คนญี่ปุ่นที่ซ่อนตัวดูการแสดงของเคียวโกะออกมาตบบ่า
“เธอทำได้เยี่ยมมาก”ฮิเดกิยิ้มเยาะมิยาบิ
“เฮอะ!! ของกระจอกๆน่ะ ก็แค่เป่าหูมันให้เลิกคบกับคนพวกนั้น ดีนะที่ยัยเนกับนายฟักแฟงไรนั่นมันดันเล่นปาทรายกันอยู่ ถึงเดินไปไม่เห็นว่ากอดกันก็ชัดอยู่แล้วเพราะทั้งคู่กำลังอยู่ด้วยกัน”เคียวโกะหัวเราะ
“เราไปดูกันดีไหมคะพี่”คุมิโกะยิ้มเล็กๆ
“เอาสิ ไปดูกันว่าฉากละครมันจะสนุกแค่ไหนกัน” ทั้ง 5 วิ่งตามมิยาบิไปเบาๆเพื่อไม่ให้รู้ตัวทันที
ทางด้านของเนจังกับแฟง
“โอ้ย !! พอได้แล้วยัยบ้า มือหนักอย่างกับช้าง ดูสิปาทรายใส่จนหัวยุ่งไปหมดแล้วนะ !!”
“สมน้ำหน้า !! มาหาว่าฉันมีแผลที่หน้า บุญเท่าไหร่แล้วยะที่ฉันห้ามปากตัวเองไว้ไม่ให้พูด”เนจังหัวเราะอย่างสนุกสนาน
“เหวอ!!”ไม่ทันระวังตัว เธอเผลอสะดุดขาตัวเองทันทีจนล้มลงไปที่แฟงซึ่งจับตัวเธอได้อย่างท่วงที เหมือนฉากละคร มิยาบิวิ่งมาเห็นทันที
“อ๊ะ..”เธอปิดปากด้วยความตกใจกับภาพเบื้องหน้าพลางกลั้นน้ำตาก่อนจะวิ่งหนีไป แฟงรีบวิ่งตามไปทันที
“เดี๋ยว ! มิยาบิ ! หนีผมทำไม ฟังก่อนสิ !! ผมกับเนยืนยันว่าไม่ได้ทำอะไรเลยนะ !!”
มิยาบิไม่ฟัง เอาแต่วิ่งหนีอย่างเดียว
“เนสะดุดขาตัวเองจนล้มผมเลยรับไว้..ฟังก่อนสิ..โอ้ย..!!”กลายเป็นว่าเขาสะดุดขาตัวเองแทนเพราะวิ่งเร็วเกินไป ร่างหนาล้มลงไปกองกับผืนทรายพลางมองมิยาบิที่กำลังวิ่งหนีไป
“เดี๋ยวฉันไปตามให้ !!”เนจังรีบวิ่งตามมิยาบิไปทันทีก่อนจะคว้าแขนเธอมา
“เดี๋ยว !! เธอกำลังจะเข้าใจผิดนะ !!”
“เธอนี่เข้าใจเล่นลิ้นดีนะ”คุมิโกะเดินมาพร้อมกับเพื่อนๆเธอ
“ภาพก็เห็นอยู่เต็มตาไม่ใช่หรอว่ากอดกัน ยังจะปฏิเสธอะไรอีก”
“มิยาบิ ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าไปคบกับคนพวกนี้ เห็นไหม เขาทรยศเธอนะ !!”เคียวโกะเดินไปกอดมิยาบิแนบอกก่อนจะยิ้มเยาะคนไทย เพื่อนๆของเขาเริ่มออกมาจากบ้าน
“จะบ้าหรอ !! ฉันก็แค่สะดุดขาตัวเองนะ !! แล้วทำไมถึงต้องทรยศ มีอะไรกันงั้นหรอ ??”เนถามอย่างงุนงง ทานากะส่ายหน้าก่อนจะยิ้มเย้ย
“เธอนี่มันโง่จริง ไม่รู้รึไงว่ามิยาบิน่ะรักแฟง !”
“หา !!”เนจังร้องอย่างตกใจ เธอได้เข้าใจแล้วว่าทำไมมิยาบิถึงต้องร้องไห้ แต่เธอไม่ได้คิดอะไรกับแฟงเกินคำว่าเพื่อนเลยนะ !!
“มิยาบิ..ตบมันเลย มันทำร้ายจิตใจเธอนะ”ฮายาโตะหันไปบอก มิยาบิมองมือตัวเองสลับกับหน้าเนอย่างลังเล
“จะลังเลอะไรอีก ถ้าเธอไม่ตบฉันจะตบเอง !!”เคียวโกะผลักมิยาบิไปให้พ้นทางก่อนจะปราดมาที่เนที่กำลังทำอะไรไม่ถูก
“ยะ..อย่านะ !!”มิยาบิร้องห้าม แต่เคียวโกะไม่ฟัง ตรงรี่มายังเนอย่างเดียว
“เฮ้ย !! มีเรื่องอะไรกันน่ะ !!”อองฟองต์เดินเข้ามาผลักคนญี่ปุ่นไปให้พ้นๆทางก็พบว่าเคียวโกะกำลังจะตบเนจัง
“เฮอะ !! แม่คนดี เธอมาอีกแล้วหรอ หนีไปซะไม่งั้นเธอเจ็บตัวแน่”เคียวโกะหัวเราะ
“หยุดเลยนะ หยุด !!!”อองฟองต์ผลักเคียวโกะไป ก่อนจะหันไปหาเนจัง
“เป็นอะไรไหม?”
“ข้างหลัง!!”เนเตือน อองฟองต์หันไปก่อนจะถูกผลักกระเด็นเมื่อทานากะผลักเธอจนล้มลงบนกองทราย
“ฮึ ถอยออกไปซะที น่ารำคาญชะมัด สะสางไปเลยดีกว่า มิยาบิ เธอมาตบมันเลยนะ อย่าไปยอมแพ้มันนะ มันนิสัยไม่ดี มันทรยศเธอ มันหลอกเธอ !!”คุมิโกะยั่วมิยาบิ ต่อมความอิจฉาเธอกระตุกอย่างรวดเร็ว ด้วยอารมณ์ที่ไม่ได้ทันตั้งตัวชนิดที่เรียกว่า ‘โกรธ’ เธอปรี่ไปหาเนทันที
เพี๊ยะ !!
เลือดจากปากไหลหยดลงบนผืนทรายนวลขาว ผู้ถูกตบหน้าหันไปอีกทางทันที ลิ้นเลียริมฝีปากที่เปรอะไปด้วยเลือดแล้วหันหน้ามาจนมิยาบิตกใจ
“บะ..เบลล่า !!??”
“ยัยมิยาบิมือหนักชะมัด อย่าไปยุ่งกับเขาอีกนะ ปล่อยให้เขาคบกับเพื่อนเลวๆไปเหอะ แค่นี้ก็เสียใจพอแล้ว”เบลล่าตบไหล่เนจัง
“ฉัน...รู้สึกแย่..”เนส่ายหน้า
“ทุกคน ไปรวมตัวที่ชายหาด ทำภารกิจต่อไปกันเถอะ”ลิรินวิ่งหน้าตื่นเข้ามาบอก ทุกคนเดินไปทันที
“สวัสดีครับ”พิธีกรยิ้มแย้ม
“ผมจะประกาศรายชื่อผู้ได้เล่นภารกิจต่อไปและสิ่งที่ต้องทำนะครับ”เขาบอกก่อนจะก้มหน้ามองภารกิจในมือแล้วทำหน้าเหยเก
“เอ่อ..ทำไมเขาทำโจทย์แบบนี้เนี่ย?”เขาเกาศีรษะตัวเองก่อนจะเงยหน้ามองผู้เล่น
“สักครู่นะครับ”เขาวิ่งกลับไปที่รถพลางถามบางอย่างกับพนักงานต่างๆ ทุกคนพยักหน้าพร้อมเพรียง พิธีกรนายเดินกลับมาด้วยสีหน้าไม่สู้ดี
“มีอะไรเหรอครับ?”โอมถาม พิธีกรเงยหน้าขึ้นมาทันที
“กิจกรรมต่อไป คือชกมวยครับ
หมายเลขผู้เล่น ....R 1 และ R 15”
“หา !!!”อองฟองต์ร้องเสียงหลงทันที นี่เธอต้องชกมวยกับผู้ชายงั้นเหรอเนี่ย? ถึงแม้เขาจะอ่อนกว่าเธอตั้ง 2 ปี แต่เขาก็ผู้ชายนะ ?
“หึ..สบายแน่งานนี้”ฮายาโตะยิ้มเยาะก่อนจะหักนิ้วตัวเองดังกร๊อบพลางโยกย้ายคอเพื่อวอร์ม
“ทำไงดีอ่ะ ถึงฉันจะเรียนศิลปะเทควันโดมา แต่ต่อยมวยไทยไม่เป็นนะ !! แถมยังเป็นผู้ชายอีก”เธอเตะทรายไปมาอย่างหงุดหงิด
“เอาน่าพี่ พี่จำได้ไหม เทควันโดเขาใช้เท้ากับมือ แต่พี่ไม่ต้องใช้เท้า ใช้มือเอา”โอมเดินมาตบไหล่อองฟองต์
“เอาวะ เอาก็เอา !”
พิธีกรยิ้มทันทีที่เห็นอองฟองต์ทำท่าสู้ แต่ก็อดหวาดเสียวไม่ได้ ที่เขาทำรายการนี้ขึ้นมาเพราะเจ้าของบริษัทจ้างมา แต่เขาไม่ได้เห็นเพื่อเงิน ที่เขาทำไมก็เพราะว่า เงินจะเข้าบริษัทมากเพราะรายการนี้ซึ่งเป็นประโยชน์แก่บริษัท และ .. ถ้าเขาไม่ทำ..เขาจะต้องตาย..เพราะถ้าหมดซีซั่นนี้ไป เขาจะถูกปลดออกจากการเป็นพิธีกรรายการ ซึ่งจะกลายเป็นอิสระและได้เงินก้อนโตกลับไป แต่สิ่งที่เขาอยากได้มากกว่าคือ อิสระ เขาไม่อยากเห็นคนตาย ส่วนพิธีกรคนต่อไปคือ 2 คนสุดท้ายของซีซั่นนี้....
“เอาละครับ..เริ่มเลยนะครับ”เสียงตีระฆังดังขึ้น
พื้นด้านล่างเป็นน้ำ ที่พวกเขาต่อยกันอยู่คือ เบาะท่อนยาวที่ให้ขึ้นไปนั่งแล้วต่อยฝ่ายตรงข้ามให้ตกน้ำ ฮายาโตะทำท่านิ่ง อองฟองต์เห็นว่าจังหวะเหมาะจึงเข้าไปใกล้ แต่สุดท้ายโดนต่อยหน้ากลับมา
เธอใช้มือที่สวมนวมจับปากเบาๆ เลือดสีแดงเข้มไหลออกจากริมฝีปากลงสู่นวมสีน้ำเงิน
“ฮึ้ย..จะได้ไหมเนี่ย”แฟงหวาดเสียวในใจ อองฟองต์นั่งนิ่งจนทุกคนแปลกใจ เธอได้แต่นั่งกุมปากตัวเอง
“เฮ้ย จะใช้เทคนิคฉันหรอวะ เสียใจว่ะ ฉันใช้กับแกไปแล้วโว้ย ยัยอ่อนหัด !! เก่งก็ไม่เก่ง ยังจะมาขโมยเทคนิคคนอื่นอีก !!”ฮายาโตะหัวเราะลั่น ภาพในความทรงจำปรากฏขึ้นอีกครั้งเมื่อครั้งตอนเด็กๆที่เธอถูกด่าคำเดียวกันกับเขา
“พูดใหม่ทีสิ..ว่าเมื่อกี้แกพูดอะไร”
“ยังจะมาขโมยเทคนิคคนอื่นอีก ?”ฮายาโตะทวนอย่างงุนงง อองฟองต์ส่ายหน้า
“ก่อนหน้านี้”
“เก่งก็ไม่เก่ง”
“อีก..”
“ยัยอ่อนหัด !!”
ผัวะ !!
ซู่มมม..
“กรี๊ดด!!”คุมิโกะและเคียวโกะร้องเสียงหลงเมื่อฮายาโตะถูกต่อยลงน้ำ
“ด่าคำอื่นอ่ะได้ แต่ห้ามด่าคำนี้ เข้าใจไหมวะ !!”เธอถอดนวมแล้วโยนลงหัวฮายาโตะอีกแล้วกระโดดจากแท่นลงมาบนผืนทรายอย่างแม่นยำ
“เป็นอะไรมากไหม”ลิรินเดินมาถาม อองฟองต์ส่ายหน้า
“น่า เดี๋ยวก็หาย”เธอเลียริมฝีปากตัวเอง เบลล่ายิ้มให้
“เก่งมากครับ ภารกิจต่อไปจะเริ่มวันพรุ่งนี้นะครับ”
ไทย 1 ญี่ปุ่น 1
