ท้าวมหาอุปราชาไสแพนด้าเข้ากู้เอกราช
ดังที่ปรากฏไว้ในพงศาวดาร ฉบับที่ 16 บรรทัดที่ 4 วรรค 2
"อ้ายด้าเอ้ย ยามศึกเช่นนี้ คงมีเพียงเอ็งสองที่จะเป็นทัพหน้า
ยามนี้พม่ารามันบุกเข้าโอบล้อมเนินหนองไผ่เรา อึงคะนึงมี
โหราธิบดีลั้นโฆ้งชัย ธงไทยโบกสบัด
เอ็งสองตัว 'หลินฮุยเลฮุ้ย' และ 'เจ้าช่วงช่วงชิงชัย'
จงเป็นแกนนำดำขาว กลิ้งหลุนๆลงจากเนินเขา
เข้าพัวพันขาพม่ารามันให้มันล้มกลิ้ง
กัดกินใบไผ่และลำต้นมันให้สิ้นซาก
อย่าให้มันเหลือไว้ทำข้าวหลามสืบไป
เมื่อพม่าไร้ซึ้งข้าวหลามแล้วไซร้
ความเป็นไทยย่อมมีแก่เรา ไชโยย"