22 มิถุนายน
กลอนซึ้ง กินใจ
คำทักทายส่งตามสายหายคิดถึง
ความคำนึงซ่อนมาตามตัวอักษร
คำคำหนึ่งที่เขียนซึ้งเป็นบทกลอน
คำคำเดียวที่ลอยล่องมาตามลม
(แด่...น้องๆที่พระราม2)
 
เกรียดจริงคนลวง
ไม่อยากจะควง ให้เสียอารมณ์
พูดจายอกเย้า ให้เราเชยชม
แล้วเจ็บระทม เพราะคนหลายใจ
ต่อไปจากนี้
ขอเจอคนดี ที่มีใจให้
ถึงจะขี้เหร่ ต้องอายใครใคร
แต่ก็จริงใจ เท่านี้ก็พอ ฯ
(แด่..คนที่ทำให้เราอกหัก)
 
ชีวิตคนเปรียบเหมือนพายุฝน
เมื่อผ่านพ้นก็พาเห็นฟ้าใส
เธอจงอย่าหมดสิ้นหวังกำลังใจ
สู้ต่อไปให้ได้ความฝันมา

 
ชีวิตเป้าหมายไม่ได้อยู่ที่ปลายทาง
หากลองมองข้างทางบ้างดีไหม
เก็บรายลักษณ์อักษรเรื่อยเรื่อยไป
เก็บเอาไว้ใช้เป็นประสบการณ์

เพื่อที่วันข้างหน้าปัญหาหนัก
ใช้ใจรักใจมุ่งมั่นมหาศาล
ใช้ผลพลอยที่ได้จากประสบการณ์
เพื่อร่วมสานทางฝันจนสิ้นไป

หากว่าเราไม่ผ่านทางยาวนาน
ตัวเรานั้นคงไม่ถึงฝั่งจริงใช่ไหม
รายละเอียดเล็กน้อยอย่าข้ามไป
เก็บเอาไว้เป็นความทรงจำก็ยังดี

คราเราล้มจงอย่าเร่งรีบลุก
ให้นึกถึงความทุกข์ในครั้งนี้
แล้วจึ่งลุกขึ้นมาตั้งท่าที
แล้วเดินต่ออย่างทันทีมิเกรงกลัว

เมื่อผ่านทางยาวไกลแสนทรหด
ดั่งสายชลคดเคี้ยวจนเวียนหัว
ถึงปลายทางหมายมั่นฝันไม่มืดมัว
แล้วก็คงรู้ตัวรู้หัวใจ

เมื่อมาถึงปลายทางแล้วมีความสุข
แต่ถ้าเราไม่เคยทุกข์จะสุขไหม
ความสุขแท้มาจากความพยายามไง

เมื่อเราทุ่มเทหัวใจ โดยไม่คิดจะถอยไป
ความสุขที่เราได้ คงจะเป็นความสุขแท้

แน่จริงเลยโอ๋เอ้ย

แด่...ทุกคนเพื่อให้มีกำลังใจ นะ บาส คิ คิ  ^^"

 

หลายอารมย์นัทกะงงค่ะ

ป.ย.อ.

 

นานมาทีๆๆ

 
















 

สุข จัย เปน วันๆ ๆ ก็ พอ ใจ แล้ว. .

 

เจอกันที่วัดนะ เอาขนมไปเยอะๆน้ำจิ้มด้วยสอยมะม่วงหลวงตากัน