ท้องทะเลดูอ้างว้าง…แสนว่างเปล่า
ความเงียบเหงาเริ่มลุกลามเข้ามาหา
ความเดียวดาย เริ่มลุกล้ำกร้ำกรายมา
แล้วน้ำตาหยดใสๆ ก็ไหลริน
เพียงเพราะว่า เธอจากไปในวันนั้น
ทำลายฝัน ฉันสร้างไว้มลายสิ้น
เหมือนดั่งนก ไร้เรี่ยวแรงจะโบยบิน
เพียงได้ยินเธอบอกมาว่าจบกัน




 

 

 

 

 
 

  สงสารนู๋นัทมั้ง ใจร้ายจัง จับต้มกินเลย 

 

รักเเพรที่สุดเลย

เดะจับไปผัดเผดจร่ะ