ตอน...แค่ผู้ชายคนเดียว..เรายังมีคนอื่นที่คอยให้กำลังใจอีกนะ!..ตอนแรก!!
เปิดเรื่อง
ป๋องแป๋ง // โอ้ว!! เอล! หุ่นเธอเซ็กซี่เหลือเกิน
เอล // จริงอะ!!
ป๋องแป๋ง // ใช่!! sexy เหลือเกิน จนอยากให้ไปถ่ายแบบโฆษณาเพดดีกรี
เอล // ไม่คุยด้วยแล้ว
ป๋องแป๋ง // เอ๋า! เค้าขอโต๊ดด
เอล // ชิ ชะ เชอะ
ในระหว่างที่ป๋องแป๋งกับเอลล้อเล่นกันแบบนี้อยู่นั่นเอง ทุกคนที่ดูทีวีก็ต่างพาอมยิ้มไปด้วยกับความน่ารักของทั้งคู่ๆ จู่ๆก็มีคนเปิดปิดประตูดังเปรี้ยงปร้าง
ป๊องป่อง // อ้าว! ไวโอเล็ต! เป็นอะไรน่ะ หน้าบูดอย่างกับตูดหลินปิง!
แล้วปิดประตูเสียงดังเดี๋ยวบานประตูเจ๊หักนะ วันก่อนก็ทำฝักบัวอาบน้ำหัวหลุด คราวก่อนก็ทุบไมโครเว็บแตก แล้วนี่จะประตูอีกเนี่ย
..เออ..ตกลงเธอเป็นอะไรน่ะ
ไวโอเล็ต // .....(เงียบ)
ดู๋ดี๋ // ไวโอเล็ต..
ไวโอเล็ต // อย่ามายุ่งกับฉัน!!
ดู๋ดี๋จะไปจับมือไวโอเล็ตให้มานั่งคุย แต่เธอกลับสะบัดออกแล้ววิ่งหนีขึ้นห้องไป
ง๊องแง๊ง // เป็นอะไรของเขาน่ะ?
ตกเย็น
ในขณะที่ทุกคนกำลังจัดเตรียมจานข้าวอยู่ เสียงหนึ่งก็แทรกเข้ามาในกลุ่มพวกเขา
มานาลีเหมี๊ยวๆ // นี่ ทำไมไวโอเล็ตไม่ยอมลงมาสักที ตอนเที่ยงก็ไม่กินข้าวเลย
เนซึมิ // ชักจะห่วง เจ๊ป่องขึ้นไปดูทีดิ
ป๊องป่อง // อ้าว? ทำไมต้องเจ๊ล่ะ
เนซึมิ // ผู้อาวุโส..
ป๊องป่อง // เดี๋ยวปั๊ดเอารองเท้าแตะยัดปากจนฟันหลุด! ก็ได้! เจ๊ไปดูก็ได้
5 นาทีต่อมา
MEMO // ทำไมเจ๊ป่องยังไม่ลงมาสักทีเนี่ย
ป๊องป่อง // มาแย้ว..
ทุกคนหันไปมองป๊องป่องแล้วทำหน้าเหวอราวกับเจอคางคกเปลี่ยนเพศทันที
โอมเอม // เฮ้ย!! ทำไมเจ๊น่วมแบบนี้ล่ะ!
ป๊องป่อง // ก็เจ๊ไปเคาะประตูเรียกกินข้าว แต่พอเปิดเข้าไปมันก็มาทุบตี้เจ๊เฉย..
งิ๊งงิ๊ง // ไม่ไหวๆ ดู๋ดี๋ขึ้นไปดูทีดิ
ดู๋ดี๋ // เดือนดร้อนชั้นอีกแล้ว
ไปก็ได้..เพื่อความเท่
(คิดในใจ ถ้าเจ็บลงมาคนอาจจะเป็นห่วงเยอะและได้กินกับข้าวอร่อยๆด้วย)
ณ หน้าห้องของไวโอเล็ต
ดู๋ดี๋ // ไวโอเล็ต..เปิดประตูให้หน่อยสิ นี่ดี๋เองนะ
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เงียบ..
ดู๋ดี๋ // ไวโอเล็ต นับ 1 - 3ถ้าไม่เปิดประตูให้ฉันจะพังเข้าไปจริงๆนะ!! ณ หน้าห้องของไวโอเล็ต
ดู๋ดี๋ // ไวโอเล็ต..เปิดประตูให้หน่อยสิ นี่ดี๋เองนะ
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เงียบ..
ดู๋ดี๋ // ไวโอเล็ต นับ 1 - 3ถ้าไม่เปิดประตูให้ฉันจะพังเข้าไปจริงๆนะ!!
เงียบ..
ดู๋ดี๋ // 1..2..
ดู๋ดี๋ // 3!!!!
ปึง!!
ภาพที่เขาเห็นทำให้แทบช็อค ไวโอเล็ตกำลังจะแขวนคอตาย!!
To Be Contineud